Οι πρώτοι ρόλοι

Τζορτζ Κλούνι: Στον πιο απαιτητικό μέχρι σήμερα ρόλο του ως Ματ Κινγκ – ένας αδιάφορος συζύγος και πατέρας δύο κοριτσιών που αναγκάζεται να επανεξετάσει το παρελθόν και να δει το μέλλον με διαφορετική ματιά – ο Κλούνι ξεδίπλωσε τη δραματική του, συγκρατημένη γκάμα, αφήνοντας πίσω του τα γοητευτικά «τικ» και συνεχίζοντας να τσαλακώνει την περσόνα του Κάρι Γκραντ που διατηρούσε για το μισό περίπου της καριέρας του. «Σ’ ευχαριστώ, Μάικλ, για τη γυμνή σου εμφάνιση στο «Shame», είμαι βέβαιος πως μπορείς να παίξεις γκολφ με τα χέρια στην πλάτη» ήταν ο χαιρετισμός του στον συνυποψήφιό του Μάικλ Φασμπέντερ (για το «Shame»). Κάγκελο το ακροατήριο.

Ζαν Ντουζαρντέν: Ηξερε τι έκανε ο γάλλος ζεν πρεμιέ όταν ευχαριστούσε πρώτο τον «πολύ»παραγωγό Χάρβεϊ Γουάινστιν σηκώνοντας τη Χρυσή Σφαίρα για μια βουβή ερμηνεία – βουβός ήταν και ο χαιρετισμός που απέτεινε στη σύζυγό του προτού κατέβει από τη σκηνή, έχοντας γοητεύσει ολάκερο το ακροατήριό του με τη δήλωση πως, όταν ξεκινούσε την καριέρα του στον χώρο της σόου μπιζ, του είχαν πει πως δεν θα έπαιζε ποτέ στο σινεμά. «Ο λόγος; Τα φρύδια μου, που δρουν ανεξάρτητα το ένα από το άλλο». Στυλ πρώτης τάξεως διανθισμένο με γαλλική προφορά.

Μισέλ Γουίλιαμς: Η πιο αμφισβητήσιμη βράβευση. Η Γουίλιαμς βάζει μπροστά έναν «μιμητισμό» κοπιάροντας κάθε χαρακτηριστικό νεύμα της Μέριλιν Μονρόε (την οποία και ενσαρκώνει στο «Επτά μέρες με τη Μέριλιν»), δίχως όμως να στήσει έναν χαρακτήρα που να ξεπερνά τη «φιξαρισμένη» ιδέα που έχουμε για τη θρυλική σταρ. Ολοι γέλασαν όμως όταν ευχαρίστησε την κόρη της που άντεξε την αφήγηση παραμυθιών με τη φωνή της Μονρόε για έξι μήνες. Και φυσικά και εκείνη ευχαρίστησε τον παραγωγό Χάρβεϊ Γουάινστιν.

Μέριλ Στριπ: Τα βιντεάκια που κυκλοφορούν στο YouTube είναι λογοκριμένα, αλλά όσοι ξενύχτησαν χθες άκουσαν ξεκάθαρα το «sssssssshit» που ξεστόμισε. «Ευχαριστώ τον Ρίκι Τζερβές που αρνήθηκε να ενσαρκώσει τη Μάργκαρετ Θάτσερ, αφήνοντας ελεύθερο το πεδίο… Ούτε ένα καλό αστείο δεν μπορώ να κάνω», είπε πει στην αρχή! Οπως ήταν αναμενόμενο, ευχαρίστησε τις συναδέλφους συνυποψήφιές της και «τον Θεό, δηλαδή τον Χάρβεϊ Γουάινστιν»! Αν μη τι άλλο, αυτό είναι από μόνο του εντυπωσιακό: τρεις στους τέσσερις, με τον τρόπο τους, αναγνώρισαν – και ευχαρίστησαν – την επιρροή του και κανείς δεν έδειξε να ενοχλείται (αν εξαιρέσουμε μια κοφτερή σαν λεπίδα ματιά της Γκλεν Κλόουζ).