Αναζήτηση
Κλούβιοι και Σουβλίτσες
Αγαπητή κυρία Αθηναίου, καλημέρα.
Ακουσα με τρόμο και αποτροπιασμό την απόφαση της Ιεράς Συνόδου υπέρ της αποφυλάκισης Εφραίμ, με τρομακτικές και απαράδεκτες αιχμές κατά της ελληνικής Δικαιοσύνης. Ακόμη χειρότερη εντύπωση μου έκανε η απόφαση του υποτιθέμενου μέχρι τώρα χαμηλών τόνων και συναινετικού Αρχιεπισκόπου να επισκεφθεί τον ποινικά διωκόμενο ηγούμενο του Βατοπεδίου, ο οποίος φέρεται να έχει προκαλέσει μαζί με πολλούς πολιτικούς μεγάλη ζημιά στο ελληνικό Δημόσιο και τον ελληνικό λαό.
Ως προς το πρώτο, αναρωτιέμαι: αν τολμούσε οποιοσδήποτε έλληνας πολίτης να καθυβρίσει με τέτοιες φράσεις και υπονοούμενα περί «ρωγμών» την ελληνική Δικαιοσύνη, θα βρισκόταν πάραυτα υπόλογος σε αυτήν και πιθανότατα και πίσω από τα σίδερα μαζί με τον Εφραίμ. Εκείνοι βέβαια, οι αδίστακτοι, δεν παθαίνουν απολύτως τίποτα ως κράτος εν κράτει (και στο δικό τους και στο δικό μας).
Ως προς το δεύτερο, αναρωτιέμαι με ποιο δικαίωμα ο προκαθήμενος της Ελλαδικής Εκκλησίας (αλλά και γενικά η Ιερά Σύνοδος που δεν θέλει καθόλου τον διαχωρισμό κράτους και Εκκλησίας, ούτε φυσικά τη φορολόγηση της αμύθητης εκκλησιαστικής περιουσίας, ακόμη και εις βάρος του ελληνικού λαού, αποδεικνύοντας περίτρανα ότι πρόκειται απλώς για στελέχη μιας αδίστακτα επικερδούς επιχείρησης παρά για πνευματικούς ταγούς), με ποιο δικαίωμα λοιπόν ανακατεύεται στα του Αγίου Ορους που εποπτεύονται, κατά τα εκκλησιαστικώς ισχύοντα, από το Οικουμενικό Πατριαρχείο; Μήπως είναι η Ιερά Σύνοδος φερέφωνο του Πατριαρχείου Μόσχας (για οικονομικούς λόγους;), που επίσης αδίστακτα επενέβη στα του Αγίου Ορους στην ελληνική Δημοκρατία, δίνοντας «οδηγίες» και στην ελληνική Δικαιοσύνη; Αυτά κάνει η Ρωσική Εκκλησία στη ρωσική Δημοκρατία και Δικαιοσύνη και από συνήθεια και με διάθεση ιμπεριαλιστική επενέβη και στα δικά μας;
Τόσο άβουλοι και μαριονέτες στα χέρια ξένων, κόντρα ακόμη και στα συμφέροντα του ελληνικού λαού, είναι οι ιεράρχες μας, όπως και ορισμένοι από αυτούς κατηγορούν τους πολιτικούς μας;
Δεν υπάρχει λοιπόν κανένα αποκούμπι για τον απλό Ελληνα; Ολοι ίδιοι είναι;
Με απογοήτευση και αγανάκτηση, Λία Αρναούτογλου
Απόδραση από την ουσία
Αγαπητή κ. Φ. Αθηναίου.
Κατά την πρόσφατη απόδρασή μας από την Αθήνα προς τη Νότια Πελοπόννησο με σκοπό την επίσκεψη κάποιων αρχαιολογικών χώρων ιδιαίτερης σημασίας, είχαμε γι’ άλλη μια φορά την απογοητευτική εμπειρία να τους βρούμε κατάκλειστους.
Πιο συγκεκριμένα, στις 24 Δεκεμβρίου βρήκαμε κλειστό τον αρχαιολογικό χώρο της Νεμέας, μολονότι στην αναρτημένη πινακίδα στην εξώθυρα του μουσείου δεν περιλαμβανόταν η ημερομηνία ετούτη σ’ εκείνες κατά τις οποίες το μουσείο παραμένει κλειστό. Την επομένη, 25 Δεκεμβρίου, βρήκαμε κλειστά τα κάστρα της Μεθώνης και της Πύλου, το Μουσείο της Χώρας Τριφυλλίας και την αρχαία Μεσσήνη.
Οπως καταλαβαίνετε, τελικά δεν επισκεφθήκαμε κανέναν αρχαιολογικό χώρο, το δε σημειωματάριο όπου καταγράφω τα όσα βλέπουμε γέμισε με αναφορές των όσων δεν είδαμε. Θα μου αντιτείνετε ότι χρονιάρες μέρες που ήταν είχαν οι αρχαιοφύλακες κάθε δικαίωμα να γιορτάσουν κι αυτοί όπως οι υπόλοιποι συμπατριώτες τους. Ομως, αν κάποιες μέρες θα έπρεπε να παραμένουν – το χειμώνα τουλάχιστον – ανοιχτοί οι αρχαιολογικοί χώροι της ελληνικής επικράτειας, αυτές είναι ακριβώς τα Σαββατοκύριακα και οι μέρες των μεγάλων εθνικών και θρησκευτικών εορτών, οι μέρες δηλαδή αργίων για όλους τους εργαζομένους, εξαιρουμένων βέβαια των αρχαιοφυλάκων. Γιατί αυτές ακριβώς τις μέρες έχουν τη δυνατότητα οι αδειούχοι εργαζόμενοι να εκδράμουν για να γνωρίσουν τη χώρα τους και τα μνημεία της.
Ας μένουν, λοιπόν, οι αρχαιολογικοί χώροι και τα μουσεία της επαρχίας κλειστά όλες τις υπόλοιπες μέρες. Και μη μου πείτε πως οι κάτοικοι της Νεμέας θα θελήσουν χειμωνιάτικα και μεσοβδόμαδα να επισκεφθούν το αρχαίο στάδιο ή οι κάτοικοι της Μεθώνης το μεσαιωνικό κάστρο του χωριού τους!
Κλείνοντας το σημείωμά μου, παραμένω με την πικρία ότι δεν πρόκειται ποτέ εμείς οι εργαζόμενοι να επισκεφθούμε κανέναν αρχαιολογικό χώρο παρά μόνο κατά την περίοδο των θερινών διακοπών.
Με εκτίμηση, Φοίβος
Ι. Πιομπίνος, Αθήνα
Μα δεν έχουν λεφτά, αγαπητέ Φοίβο. Πάνε όλα στους μισθούς των μεταταγμένων πρώην συνεργατών των πάλαι ποτέ «ισχυρών» (και ισχυρογνωμόνων) της πολιτικής και των χρυσοπληρωμένων – και με δωρεάν ρεύμα ακόμη! – συναδέλφων τους στη ΔΕΗ.
