Στην τελευταία σελίδα του έξοχου μυθιστορήματός του «Περαίωση» (εκδ. Γαβριηλίδη) ο Πέτρος Μάρκαρης βάζει έναν ήρωά του να λέει: «Το ελληνικό κράτος είναι η μόνη μαφία, παγκοσμίως, που κατάφερε να χρεοκοπήσει. Ολες οι άλλες αναπτύσσονται και ευημερούν». Και είναι αλήθεια. Το ελληνικό κράτος της πλάκας, της διαφθοράς, των χιλιάδων δημοσίων οργανισμών, υπηρεσιών και μαύρων για «επισήμους» αυτοκινήτων, πίνει συνεχώς το αίμα των πολιτών, καταβροχθίζει τα δισεκατομμύρια των δανείων που παίρνει και εντέλει χρεοκοπεί!

Οπου και να γυρίσει κανείς, βρωμιά και δυσωδία! Κόμματα, κλίκες, «συνδικαλιστές», συμφέροντα, συνασπισμένοι εργοδότες, δολοπλοκίες και φυλακές μόνο για τους ανυπεράσπιστους φουκαράδες. Γιατί οι φουκαράδες δεν έχουν λογιστές και δικηγόρους για να ανακαλύπτουν παράθυρα στη νομοθεσία και να γλιτώνουν από την αρπάγη της Εφορίας. Βρίσκονται στο σταυροδρόμι, να κυνηγιούνται και από τους τέσσερις ανέμους συγχρόνως!

Είδα την περασμένη Τρίτη στην τηλεόραση εκατοντάδες πολίτες να σχηματίζουν ουρές μπρος σε γκισέ για να παραδώσουν τις πινακίδες κυκλοφορίας των αυτοκινήτων τους. Στις ερωτήσεις των ρεπόρτερ απαντούσαν στερεότυπα: «Δεν έχουμε λεφτά στο σπίτι. Με τις περικοπές που μας έγιναν, δύσκολα τα βγάζουμε πέρα για φαγητό, σχολεία, θέρμανση. Τι να το κάνω το αυτοκίνητο; Φόροι και καύσιμα μας έχουν γονατίσει».

Τα ίδια έλεγαν και όσοι πήραν τους μισθούς τους. Ηταν δημόσιοι υπάλληλοι και έβλεπαν πως οι αποδοχές τους είχαν μειωθεί, ίσως και 40%! Τι να πεις σε αυτούς τους ανθρώπους, που η απόγνωση και η αγωνία τους χαράκωνε το πρόσωπο; Οι πολιτικοί όμως τουμπεκί. Οσα και να του κόψουν του βουλευτή, «πάλι μάγκας θα ‘ναι». Με τον υψηλό μισθό του, τους γραμματείς του, τους επιστημονικούς συνεργάτες του, το κρατικό αυτοκίνητό του, τους αστυφύλακες οδηγούς του, με τη συμμετοχή του σε επιτροπές, με τα ταξίδια του και βεβαίως την ασυλία του. Θα μου πει τώρα ο φίλος μου ο Μ. ότι με αυτά που γράφω τα βάζω με το πολιτικό σύστημα και το υπονομεύω. Και θα του πω, με τη σειρά μου, χρησιμοποιώντας μια φράση του Χάρρυ Κλυνν: «Δεν μας χ…. ρε Νταλάρα;».

Το πολιτικό σύστημα… Αυτοί οι ξύπνιοι των κομμάτων τσίμπησαν σε 10 χρόνια 3 δισεκατομμύρια ευρώ! Ολα, από τις τσέπες του φορολογούμενου πολίτη και από τα ανεξόφλητα δάνεια! Μόνο στη Βουλή την ίδια περίοδο δόθηκαν 2 δισ. ευρώ! Οσο για τους υπαλλήλους του Κοινοβουλίου σήμερα είναι 1.500, ενώ το 1991 ήταν 571 και 824 το 2004! Χρήμα με τη σέσουλα! Πώς λοιπόν να μην ξαναπώ στον Μ., βουλευτή και υπουργό κατ’ επανάληψιν, «δεν μας χ… ρε Νταλάρα;» με την… έγνοια σου για το πολιτικό σύστημα;

Τελειώνω το χρονογράφημα, το πρώτο του 2012, χωρίς να έχω ευχηθεί στους αναγνώστες της στήλης Καλή Χρονιά. Με τι καρδιά να ευχηθεί κανείς; Αλλά, πάλι, «μια καλημέρα είν’ αυτή, πες την κι ας πέσει χάμω…», που έλεγαν ο Λοΐζος και ο Χριστοδούλου.

Τελευταία Νέα