Στους άνδρες της ζωής της επικεντρώνεται η βιογραφία «Τζέιν Φόντα: Η ιδιωτική ζωή μιας δημόσιας γυναίκας» («Jane Fonda: The Private Life of a Public Woman», εκδόσεις Robson Press) γραμμένη από την Πατρίσια Μπόσγουορθ. Και δείχνει πως για τις περιπέτειές της με το άλλο φύλο καταλυτικό ρόλο έπαιξε ο πατέρας της, Χένρι Φόντα. Μεγάλωσε στη σκιά του και βίωσε από μικρή την απαξίωσή του, κάτι που αργότερα την έκανε να αποζητά να βρεθεί πλάι σε δυναμικούς άνδρες, σαν απόρροια του οιδιπόδειου που μάλλον ποτέ δεν ξεπέρασε.

Ο πρώτος της την ωθούσε σε σεξουαλικά τρίγωνα, ο δεύτερος τη ζήλευε για τη φήμη της ενώ τον τρίτο τον τσάκωσε να την απατά λίγες μέρες μετά τον γάμο τους. Εντέλει με όποιον κοιμόταν «κοιμόταν» και με τις απόψεις του.

Πιπεράτες λεπτομέρειες έχει συμπεριλάβει η Μπόσγουορθ για τη σχέση της Φόντα με τον γάλλο κινηματογραφιστή Ροζέ Βαντίμ, έναν από τους μέντορες της. Ώς και την «αφλογιστία» του το πρώτο βράδυ στο κρεβάτι.

Το χειμώνα του ’63 η Τζέιν ήταν στο Παρίσι για γυρίσματα. Ανήμερα των γενεθλίων της, 21 Δεκεμβρίου, η αντζέντισσά της Ολγα Χόρστινγκ κανόνισε ένα δείπνο σπίτι της για τη γιορτή. Καλεσμένοι ήταν… ο Ροζέ Βαντίμ. Πέρασαν υπέροχα.

Παραμονή Πρωτοχρονιάς Βαντίμ και Φόντα πήγαν σε χορό μεταμφιεσμένων σε έπαυλη στο Δάσος της Βουλώνης. Διασκέδασαν και φλερτάρισαν με την ψυχή τους. Κατά τις πέντε το πρωί ο Βαντίμ της είπε: «Ξέχασες το πρωτοχρονιάτικο φιλί». Την έκλεισε στην αγκαλιά του και την φίλησε στο στόμα. Η Φόντα ταράχτηκε και το ‘σκασε. Δύο μέρες μετά, έπεσαν ο ένας πάνω στον άλλο, όταν βρέθηκαν συμπτωματικά στο ατελιέ ενός φίλου του Βαντίμ. Εξω ο καιρός λυσσομανούσε. Δύο ώρες αργότερα αντάλλασσαν παθιασμένα φιλιά στο δωμάτιο του ξενοδοχείου της. Ο Βαντίμ σχεδόν την είχε γδύσει. «Ημασταν στον καναπέ έτοιμοι για έρωτα, όταν η Τζέιν έτρεξε στο μπάνιο. Στο επόμενο λεπτό εμφανίστηκε ολόγυμνη και τρύπωσε στο κρεβάτι. Πέταξα τα ρούχα μου και πήγα κι εγώ. Αλλά κάτι συνέβη και δεν μπορούσα να της κάνω έρωτα». Οι προσπάθειες της επόμενης μίας ώρας απέβησαν άκαρπες. Εξεπλάγην από τη στάση της όμως. «Ακόμα δεν έχω καταλάβει πού την βρήκε τέτοια υπομονή ενώ εγώ δεν μπορούσα να λειτουργήσω».

Πάντως γύρισε ο τροχός και χαμογέλασε κι ο φτωχός Βαντίμ. «Ενα βράδυ η κατάρα έσπασε», διηγήθηκε στη βιογράφο της Φόντα κι εκείνη συμπεριέλαβε το γεγονός στο βιβλίο. «Σηκώθηκα τη νύχτα. Περάσαμε δυο νύχτες και μια μέρα στο κρεβάτι. Επρεπε να κερδίσω το χαμένο έδαφος».