Επενδυτική επίθεση στην Ελλάδα με πολιτικό μήνυμα την παραμονή της χώρας στο ευρώ κάνει ο υπουργός Οικονομίας της Γερμανίας Φίλιπ Ρέσλερ, που πραγματοποιεί από αύριο διήμερη επίσκεψη στην Αθήνα συνοδεία γερμανών μάνατζερ που αντιπροσωπεύουν περί τις 50 επιχειρήσεις. Στο μεταξύ, η πρότασή του για «συντεταγμένη πτώχευση» έχει εξειδικευτεί και οι λεπτομέρειές της «ζυμώνονται» στη Γερμανία, αλλά και σε ευρωπαϊκό επίπεδο.

Ο Φίλιπ Ρέσλερ και οι παράγοντες του υπουργείου Οικονομίας επιμένουν να το ονομάζουν σχέδιο ανάκτησης του αξιόχρεου μιας χώρας και όχι σχέδιο πτώχευσης. Ο ευφημισμός όμως δεν έπιασε από την πρώτη στιγμή και η συζήτηση γίνεται γι’ αυτό στο οποίο πραγματικά στοχεύει η πρόταση: τη συντεταγμένη πτώχευση μιας χώρας – μέλους της ευρωζώνης. Το περίγραμμα του μηχανισμού που προτείνει ο Φίλιπ Ρέσλερ έχει ως εξής: στόχος της πρότασης είναι η χώρα να ξεπεράσει την κρίση και να ξαναβρεθεί το ταχύτερο δυνατό σε πορεία ανάκαμψης της οικονομίας. Η συμμετοχή των ιδιωτών πιστωτών στο κούρεμα του χρέους με τη μορφή της ρήτρας αναδιάρθρωσης (Collective Action Clauses) δεν αρκεί, αλλά απαιτείται ένα συνολικό πρόγραμμα ανάκτησης του αξιόχρεου της χώρας. Πυρήνας του προγράμματος είναι μια «συγκεκριμένη διαδικασία αναδιάρθρωσης του χρέους».

Βασική αρχή ενός τέτοιου προγράμματος θα είναι «αντικειμενικοί κανόνες» για την πιστοποίηση της βιωσιμότητας του χρέους μιας χώρας. Οι κανόνες αυτοί θα πρέπει να είναι στεγανοποιημένοι από πολιτικές παρεμβάσεις, κάτι που δεν συμβαίνει σε ικανοποιητικό βαθμό σε όσα προβλέπονται σήμερα για το μόνιμο μηχανισμό στήριξης ESM. Σε περίπτωση που διαπιστώνεται ότι το χρέος μιας χώρας δεν είναι βιώσιμο, θα πρέπει να ακολουθείται μια «εκ των προτέρων σαφώς προσδιορισμένη διαδικασία» .

Πρώτιστος στόχος θα είναι να διασφαλιστεί η συνέχιση της λειτουργίας του κράτους ενδεχομένως και με περιστολή, για κάποιο διάστημα, των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας.

«ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΑΡΧΗ».Τη διαδικασία αυτή θα διαχειρίζεται μία «ανεξάρτητη αρχή», ενδεχομένως μία επιτροπή τεχνοκρατών, οι οποίοι θα αναλάβουν τις διαπραγματεύσεις μεταξύ της χρεοκοπημένης χώρας και των πιστωτών, θα τις παρακολουθούν και θα προωθούν προς επικύρωση τα συμφωνηθέντα. Μακροπρόθεσμα αυτή η αρχή μπορεί να εξελιχτεί σε ένα «Ευρωπαϊκό Νομισματικό Ταμείο», που θα διαδεχθεί το μόνιμο μηχανισμό στήριξης ESM.

Παράλληλα με τις διαπραγματεύσεις με τους πιστωτές για την αναδιάρθρωση του χρέους, θα προωθείται και ένα «αξιόπιστο πρόγραμμα δημοσιονομικής εξυγίανσης», καθώς και μεταρρυθμίσεις για την ανάκτηση της ανταγωνιστικότητας της χώρας. Βοήθεια από τον μηχανισμό ESM θα χορηγείται μόνον υπό την προϋπόθεση ότι θα υπάρχει «αντίστοιχη» συμμετοχή των ιδιωτών πιστωτών.

Για να καρποφορήσει το αναπτυξιακό σκέλος, θα πρέπει με την έναρξη της διαδικασίας αναδιάρθρωσης να εφαρμοστεί επιμήκυνση λήξης των ομολόγων, ώστε να υπάρχει άμεση ελάφρυνση και ελεγχόμενες ανάγκες χρηματοδότησης.

Αποτυχία των διαπραγματεύσεων θα είχε ως συνέπεια να «ματώσουν» και οι πιστωτές και η χώρα. Οι πιστωτές θα υποστούν μεγαλύτερες απώλειες και η χώρα θα αναγκαστεί να πουλήσει περιουσιακά της στοιχεία.