Αναζήτηση
Φόρο στο χαμόγελο! Δεν θα πληρώνει κανείς
Αγαπητή μου Φοίβη.
Πρέπει να είμαστε πολύ βλάκες σαν άτομα και λαός. Κουτορνίθια σκέτα, κουκούτσι μυαλό. Μας έχουν πάρει όλοι στο ψιλό γαζί. Οι δικοί μας «άρχοντες» και συν αυτοίς και οι άλλοι οι «ξένοι».
Εδώ και τριάντα χρόνια μας φλόμωσαν στο ψέμα. Ολοι τους. Γίναμε άρχοντες ξεβράκωτοι με δανεικά και αγύριστα. Υπερκατανάλωση και παραγωγή μηδέν.
Εφτιαξαν έναν δημόσιο τομέα με τους μισούς Ελληνες «πελάτες» τους και τους άλλους μισούς τα «κορόιδα» να δουλεύουν σαν σκυλιά για να ταΐσουν τους πρώτους. Εχουν σκοτωθεί όλοι τους, πράσινοι, μπλε, κόκκινοι, μη χαθεί μια θέση «πελάτη» τους και στον ιδιωτικό τομέα βογκάνε ένα εκατομμύριο και βάλε άνεργοι στην απελπισία τους.
Οι δε αιματοδότες της ανάπτυξης, τρομάρα τους, οι έλληνες επιχειρηματίες, δεν βάζουν δεκάρα από τα κλεμμένα, φόρους, εισφορές, πριμοδοτήσεις, δάνεια αγύριστα, λαθρεμπόριο, μηδέν επενδύσεις με δικά τους λεφτά, τζάμπα εργατικό δυναμικό των 500 ευρώ και τετραώρου σε συνθήκες γαλέρας. Οι εξαιρέσεις ελάχιστες.
Ρε αθεόφοβη Φοίβη, γιατί ρισκάρισες τη φωτογραφία του Αντωνάκη του τραγουδιστή; Αν τη δει η τρόικα τη βάψαμε. Θα μας πει: Βρε λαμόγια γι’ αυτό θέλετε τα δανεικά!
Εβρεξε και οι μυρωδιές της γης φανταστικές. Εδώ, στην Κω, όλα πρασινίζουν και πάλι. Ευτυχώς που τα έχουμε ακόμη τζάμπα αυτά τα όμορφα καλούδια του απίθανου τόπου μας, της Ελλάδας μας. Αλλά ποιος να τα σκεφτεί τώρα.
Πάντα φίλος, Μανώλης Περάκης, Κως
Περιμένετε λιγάκι, αγαπητέ Μανώλη. Δεν θα αργήσει η ώρα που κι αυτά τα καλούδια θα τα φορολογήσουν στον απλό πολίτη, τον νομοταγή – όσοι έχουν απομείνει – μισθωτό, τον συνταξιούχο. Για να μη μαζέψουν πάλι από φοροφυγάδες μεγαλοκαρχαρίες…
Ανδραγαθήματα
από την ανάποδη
Αγαπητή κυρία Φοίβη.
Η προσβλητική συμπεριφορά γερμανών πολιτικών και δημοσιογράφων («Focus» κ.λπ.) προς την Ελλάδα και τους Ελληνες με αφορμή τα οικονομικά μας προβλήματα έχει ξεπεράσει κάθε όριο. Νομίζω λοιπόν ότι ήλθε η ώρα να τους πούμε κάποια πράγματα:
Πρέπει να μας επιστρέψουν τα κλεμμένα, δηλαδή τον χρυσό που μας πήραν επί κατοχής σαν υποχρεωτικό δάνειο από την Τράπεζα της Ελλάδος.
Πρέπει να μας δώσουν τις πολεμικές αποζημιώσεις που μας οφείλουν και που θεωρούν, γιατί έτσι θέλουν, ότι τους τα χαρίσαμε για να τους βοηθήσουμε στα προβλήματα που αντιμετώπιζαν τότε εκείνοι (γι’ αυτό μας… ανταποδίδουν τα ίσα τώρα).
Πρέπει ακόμη να αποζημιώσουν τα πολλά εκείνα χωριά και πόλεις που λεηλάτησαν, έκαψαν και σκότωσαν τους αθώους κατοίκους τους.
Οσον αφορά τη διαφθορά για την οποία μας κατηγορούν, πρέπει να εξετάσουν μήπως είναι χειρότεροι οι διαφθορείς, όπως οι μεγάλες γερμανικές εταιρείες, που έκαναν τα γνωστά λαδώματα προς τους διεφθαρμένους.
Για τα ουζάκια μας που εξακολουθούμε να πίνουμε όπως μας ειρωνεύονται, τους απαντούμε ότι εμείς και πάμπτωχοι θα εξακολουθούμε να τα πίνουμε έστω και με μια ελιά για μεζέ. Τα πίναμε και επί γερμανικής κατοχής με περισσότερη δυσκολία και προσπαθούσαμε να γλεντάμε κάπου κάπου. Ενώ οι γερμανοί στρατιώτες έπιναν και γλεντούσαν και με πολύ κέφι μάλιστα, έπειτα από κάθε εκδικητική επιδρομή εναντίων αμάχων σε πόλεις και χωριά με τους εκατοντάδες νεκρούς, μέχρι και μωρά, που άφηναν πίσω τους.
Αντίθετα, εμείς οι Ελληνες, αναφέρω σαν παράδειγμα, όταν το 1941, αρχή κατοχής, βυθίστηκαν από αγγλικά υποβρύχια δύο μεγάλα επιβατηγά πλοία γεμάτα γερμανούς αξιωματικούς και οπλίτες έξω από την Ιθάκη, δείξαμε την ανθρωπιά μας, περιθάλψαμε τους ναυαγούς που γέμισαν τις ακτές της Ιθάκης.
Ετσι είμαστε εμείς οι Ελληνες.
Ευχαριστώ, Νίκος Κ.
Εμ έτσι είμαστε εμείς οι Ελληνες, αγαπητέ Νίκο, γι’ αυτό και βρισκόμαστε εδώ που βρισκόμαστε. Δεν βλέπω όμως τα ελληνικά ανδραγαθήματα και τα χρωστούμενα που περιγράφετε να ξεπερνούν το 1945. Υστερα από αυτό το όριο – άντε και μετά τον Εμφύλιο – που η Ελλαδίτσα ήταν ακόμη σε ένδεια, αλλά ήταν πτωχή πλην τίμια (όχι ότι οι κυβερνήσεις δεν είχαν ήδη ροκανίσει την αμερικανική βοήθεια σκανδαλωδώς, «τρώγοντας λάχανο» και τον δημοσιογράφο Τζορτζ Πολκ που είχε βρει στοιχεία γι’ αυτό…), όταν ακόμη πάλευε να ορθοποδήσει και δεν είχε χάσει το φιλότιμο, τη φιλοξενία και το χαμόγελο και δεν είχε ανακαλύψει τις βίλες, τα 4Χ4, το μαύρο χρήμα και την τέχνη της λαμογιάς. Ξέρετε πολλά ανδραγαθήματα ελληνικά έκτοτε – που να μην είναι εξαίρεση η οποία απλώς επιβεβαιώνει τον κανόνα;
