Το παραµύθι των δήθεν αγανακτισµένων πολιτών που τροµοκρατούν τα δηµόσια πρόσωπα παίρνει καθηµερινά επικίνδυνες διαστάσεις σε όλη την κλίµακα της φορέων της εξουσίας. Τα µηνύµατα που φτάνουν από όλη τη χώρα µε κάθε λογής αποδοκιµασίες εναντίον όσων διαχειρίζονται µικρή και µεγάλη εξουσία, προµηνύουν ανεξέλεγκτες καταστάσεις. Είναι αφελείς όσοι πιστεύουν ότι δεν τους αφορά το θέµα και πως θα γλιτώσουν τους προπηλακισµούς επειδή δηλώνουν πολιτικά ανένταχτοι, Αριστεροί, συνδικαλιστές, ακτιβιστές, αλληλέγγυοι µε τους ανέργους και πρόθυµοι να συνδράµουν τους αλλοδαπούς. Και επιµένουν να ισχυρίζονται ότι το γιαούρτωµα του Θεόδωρου πάγκαλου στα Καλύβια ήταν µια αυθόρµητη αντίδραση θερµόαιµων πολιτών στο… «µαζί τα φάγαµε».

Απορώ µε όσα πολιτικά στελέχη αποφεύγουν την κάθετη απόλυτη και ξεκάθαρη αποδοκιµασία πως δεν καταλαβαίνουν το προφανές: αν η κατηφόρα της χώρας συνεχιστεί, στα µάτια των απολυµένων οι κάθε λογής κοµµατικοί αξιωµατούχοι και ιδιαίτερα οι βουλευτές θα µοιάζουν όλοι ίδιοι. Θα είναι οι βολεµένοι µε τους πολύ καλούς µισθούς, τις κουρσάρες, τους οδηγούς, τους αστυνοµικούς, τις γραµµατείς και τους παρατρεχάµενους. Στον επόµενο τόνο οι άνεργοι θα δέρνουν όσους έχουν δουλειά, και ιδιαίτερα εκείνους που έχουν το µεγάλο – για τη συγκυρία – προνόµιο της µονιµότητας. οσο είναι νωρίς λοιπόν, εκείνοι που µπορούν να το κάνουν, είναι ανάγκη χωρίς αναβολή, να κλείσουν την πόρτα του φρενοκοµείου πριν βρεθούν και ίδιοι αντιµέτωποι µε τις στρατιές των απελπισµένων. Εκείνων που δεν θα κάνουν ακτιβισµό εκ του ασφαλούς, αλλά θα έχουν πραγµατικούς λόγους να είναι οργισµένοι.