Μετράµε…

… τα πάντα: τα κιλά µας, τα ευρώ µας, τους φίλους µας, τις φιλενάδες µας, τα τσιγάρα µας, τις θερµίδες µας, τις ώρες που περνάµε στο Ιντερνετ, τον µισθό µας, τα χρόνια που µας αποµένουν µέχρι τη σύνταξη. Οι µικροί µετρούν τα µαλλιά που έχουν και οι µεγάλοι τα µαλλιά που δεν έχουν. Αλλοι αριθµοί µάς χαροποιούν, όπως αυτοί οι οποίοι δείχνουν υποχώρηση του ιού που προκαλεί το ΑΙDS. Κι άλλοι µας φοβίζουν, όπως οι αριθµοί των ανέργων, των απολυµένων, των αστέγων.


Υπάρχουν…

… όµως και αριθµοί οι οποίοι µοιάζουν τόσο µυστηριώδεις, που κανείς δεν φαίνεται σε θέση να τους ξεδιαλύνει πειστικά. Ας πάρουµε για παράδειγµα την πρόσφατη µεγάλη λαϊκή κινητοποίηση που έγινε στη Γαλλία. Πόσοι ήταν πραγµατικά οι διαδηλωτές; Ενα ή τρία εκατοµµύρια; Τα συνδικάτα έχουν την τάση να προσθέτουν και η Αστυνοµία να µειώνει. «Οµως, όταν η διαφορά τους είναι στο τριπλάσιο, τότε το πράγµα καταντάει γελοίο», σχολιάζει η Αν Ρουµανόφ στην εφηµερίδα «Ζουρνάλ ντι Ντιµάνς». «Στην εποχή της πληροφορικής και των αεροφωτογραφιών, δύσκολα µπορούµε να πιστέψουµε πως υπάρχει διαδήλωση που δεν είναι δυνατόν να µετρηθεί επακριβώς». Προτού ακόµη ξεκινήσουν οι διαδηλώσεις της 23ης Σεπτεµβρίου, η γαλλική κυβέρνηση χαιρόταν προκαταβολικά για την «περιορισµένη συµµετοχή». Οµως, όπως έδειξαν οι αριθµοί, µολονότι ο αριθµός των απεργών ήταν πράγµατι µειωµένος, ο αριθµός των διαδηλωτών είχε αυξηθεί.

Οι αριθµοί…

… είναι ουδέτεροι και άχρωµοι. Οταν όµως τους χρωµατίζει η πολιτική, τότε έχουµε την εντύπωση πως ζούµε σε χώρες που δεν ξέρουν να µετρούν. Ακόµη ένα χαρακτηριστικό παράδειγµα, που το επισηµαίνει το παρατηρητήριο των µέσων ενηµέρωσης «Ακριµέντ», είναι οι στρατευµένες δηµοσκοπήσεις για τις γαλλικές διαδηλώσεις. Την παραµονή, η εφηµερίδα «Φιγκαρό» δηµοσίευε δηµοσκόπηση σύµφωνα µε την οποία «το 70% των ερωτηθέντων θεωρούσε αναγκαίες τις µεταρρυθµίσεις». Ποιες µεταρρυθµίσεις; Ούτε ο τίτλος ούτε η δηµοσκόπηση ξεκαθάριζαν αν οι ερωτηθέντες είχαν κατανοήσει απόλυτα την ερώτηση. Την ίδια ηµέρα, η εφηµερίδα «Λε Μοντ» δηµοσίευε άλλη δηµοσκόπηση, σύµφωνα µε την οποία «το 79% των Γάλλων επιθυµούν φορολογική µεταρρύθµιση». Ναι, αλλά ποια µεταρρύθµιση; Του Σαρκοζί ή κάποια άλλη; Και η εφηµερίδα «Φιγκαρό» έγραφε: «Μόνο το 54% των Γάλλων είναι αντίθετοι στο πακέτο των φορολογικών µέτρων». Οµως, µε 54% δύσκολα µπορούµε να πούµε πως νιώθει κάποιος «µόνος». Οι αριθµοί προσφέρονται για χειραγώγηση από όλους. Στις δηµοσκοπικές σειρήνες υπέκυψε ακόµη και η αριστερή «Ουµανιτέ», που παρήγγειλε «δική της» δηµοσκόπηση για τις 23 Σεπτεµβρίου. Εγραφε στον τίτλο της: «Το 68% των Γάλλων µάς υποστηρίζει, όπως δείχνει δική µας δηµοσκόπηση από τη CSΑ».

Ο χειρότερος…

… τρόπος για να υποστηρίξει κανείς τις απόψεις του είναι να προσπαθεί να τις νοµιµοποιήσει µέσα από δηµοσκοπήσεις που, ενώ διατείνονται πως µετρούν την κοινή γνώµη, στην πραγµατικότητα οδηγούν στην υποκατάστασή της. Γιατί τότε χάνει την ευχέρεια να τις αµφισβητήσει όπως και όποτε τους πρέπει.

Τελευταία Νέα