Απόλυτος τροβαδούρος της ποπ, χαρισµατικός µελωδός και µια πολύ χαρακτηριστική φωνή. Τρεις δεκαετίες τώρα ο Στινγκ πορεύεται µε σίγουρα βήµατα στον δρόµο της επιτυχίας – που σηµαίνει δόξα, χρήµα και αναγνωρισιµότητα, χωρίς όµως να αφήνει στην άκρη τις εκάστοτε µουσικές του ανησυχίες. Ετσι, τελευταία ο τραγουδιστής και µπασίστας των Ρolice συνέλαβε την ιδέα µιας διαφορετικής Roxanne. Της επιφύλαξε πιο κλασική µεταχείριση, έχοντας εξαντλήσει προφανώς κάθε ποπ διασκευή του διάσηµου τραγουδιού του. Και δεν είναι το µόνο κοµµάτι από το ρεπερτόριό του που «πείραξε» κλασικά. Μια σειρά από διασκευασµένα γνωστά τραγούδια του θα παρουσιάζει τώρα µε τη Βασιλική Φιλαρµονική Ορχήστρα της Βρετανίας. Μάλιστα θα είναι η πρώτη συναυλία του στη Μetropolitan Οpera της Νέας Υόρκης – εντός ολίγου θα έχει και το νέο άλµπουµ:

«Symphonicities». Τον ενδιαφέρει η κλασική µουσική και απολαµβάνει να την ακούει. Μια άλλη απόλαυση για αυτόν είναι να παίζει σκάκι µε τους πιο ικανούς και διάσηµους σκακιστές.

Ωστόσο, έχει επίγνωση για το πώς όλα αυτά ακούγονται στα αυτιά ορισµένων ακροατών.

«Φυσικά και ξέρω – είπε στον δηµοσιογράφο των «Νew Υork Τimes» που τον συνάντησε στο σπίτι του, στα δυτικά του Σέντραλ Παρκ. «Φαίνοµαι σαν υποκριτής και όλα τα σχετικά. Δεν µε νοιάζει». Μάλιστα λέει πως η αγάπη του για την κλασική µουσική έχει ρίζες στην παιδική του ηλικία, όταν άκουγε τη µητέρα του, κοµµώτρια στο επάγγελµα, να παίζει πιάνο, καθώς και τις κλασικές εκποµπές του ΒΒC στη δεκαετία του ‘50, αλλά τέτοια πράγµατα δεν ήταν εύκολο να τα εξοµολογηθεί τις εποχές των Ρolice, που άρχισαν λίγο µετά την έκρηξη του πανκ. «Τα κορόιδευαν τότε αυτά – είναι όλη αυτή η γελοία προϋπόθεση του ροκ εν ρολ που έχει γίνει αυτό το ταλιµπανικό κλειστό πράγµα. «Δεν µπορείς να το κάνεις αυτό –, δεν µπορείς να το κάνεις». Μα τι άλλο είναι το πνεύµα του ροκ εν ρολ εκτός από ελευθερία, απόλυτη ελευθερία να κάνεις ό,τι θέλεις» λέει ο Στινγκ, 58 χρονών σήµερα και απόλυτα ελεύθερος να διατυπώνει τις απόψεις του. Πριν από λίγο καιρό επίσης οι µουσικές του περιπλανήσεις τον είχαν οδηγήσει στο «Songs From the Labyrinth», ελισαβετιανές µουσικές µε λαγούτο, ενώ σε ένα πρόσφατο θεατρικό πρότζεκτ, το Τwin Spirits, ο Στινγκ και η σύζυγός του Τρούντι Στάιλερ διάβαζαν την αλληλογραφία και το κοινό ηµερολόγιο του Ρόµπερτ και της Κάρλα Σούµαν. «Δεν προσποιούµαι τίποτε. Είµαι περίεργος να ανακαλύπτω πράγµατα. Και ενθουσιάζοµαι µε πράγµατα». Το να συζητάει κανείς µε τον Στινγκ βέβαια σηµαίνει ότι θα αναφερθεί στα µεγάλα οικολογικά ζητήµατα, όπως η µόλυνση στον Κόλπο του Μεξικού από τα πετρέλαια της ΒΡ, τη µόνιµη ενασχόλησή του µε τα δάση του Αµαζονίου, φαίνεται όµως πως το θέµα της… υποκρισίας τον απασχολεί και επιστρέφει: «Τι υποτίθεται ότι πρέπει να κάνω; Να µείνω κλεισµένος σε ένα κουτί;». Ο,τι και να τον ενοχλεί όµως, αν βγει έξω στους δρόµους της Νέας Υόρκης θα το ξεχάσει. «Εχω την εντύπωση πως όλοι οι Νεοϋορκέζοι, ό,τι και να κάνουν, είναι συντονισµένοι µε τις δικές τους τηλεοπτικές σειρές, τη δική τους µουσική και απλά είσαι ένας επισκέπτης στο δικό τους σόου». Αλλωστε… «είµαστε όλοι σελέµπριτις σε αυτή την πόλη. Το βρίσκω πολύ βολικό».