Οι πάπιες Πεκίνου ακούγονταν σαν να κακάριζαν καθώς προσπαθούσα να τις στριµώξω µαζί µε τις πίτες και τη σάλτσα σόγιας, κάτω από τις µπρατέλες του µαγιού. Ο κατήφορος ξεκίνησε πριν από ένα µήνα στην Κίνα και συνεχίστηκε µε αµείωτη ταχύτητα. Μέχρι και έκτη έβαλα µε τα µαχαιροπίρουνα και ο καθρέφτης χλεύαζε τώρα τις αλλεπάλληλες διατροφικές µου παρασπονδίες.

Λίγο κάτω από τη µέση αναπαύονταν αναπαυτικά τα σουτζουκάκια µε τις µακαρονάδες ενώ πιο πέρα τα παγωτά δεν έλεγαν να λειώσουν και να φύγουν. Το χειρότερο όµως ήταν ότι ακόµη και το σιρόπι σοκολάτας είχε αποθέσει αρκετά εκατοστά λίπους στα πόδια µου.

Κανένας λόγος για µπάνιο σε παραλία µε το φως της µέρας. Να σουρουπώσει και βλέπουµε. Και τότε ήταν που ξύπνησε ο Κύρος Γρανάζης µέσα µου κι ανακάλυψε τις κρέµες µαυρίσµατος χωρίς ηλιοθεραπεία. Αν µαυρίσω, σκέφτηκα, θα δείχνω πιο αδύνατη και άρχισα το πασάλειµµα, πρωί, µεσηµέρι και βράδυ σε καθηµερινή βάση.

Το δέρµα µου κιτρίνισε και µεταλλάχτηκε σε µπουχάρα µε νησίδες σάπιου µουσµουλί που θα ‘λεγε και η Μοιραράκη αν µε έβλεπε. Η αποτυχία παταγώδης και η αγανάκτησή µου πολλαπλάσιά της. Ενας άνδρας µε κοιλίτσα στην παραλία λογίζεται για άρχοντας, σίγουρα έχει και ξοδεύει, είναι κιµπάρης και φαίνεται. Αντίθετα µια γυναίκα ανάλογης διάπλασης λογίζεται ανασφαλής που κρύβει σίγουρα µέσα της ισχυρές δόσεις µανιοκατάθλιψης. Η κοινωνία είναι σαφώς άδικη και αυτό δεν κρύβεται, δυστυχώς, όπως και τα περιττά κιλά µου. Χωρίς να βρίσκω άλλη λύση έσπευσα να κάνω το τάµα µου στην Παναγιά της Πρίνου, ώστε να προλάβω τους παλαβούς που κυβερνούνε µαζί µε το ΔΝΤ. Σε λίγο αυτοί θα υπολογίζουν τις βουτιές για τεκµήρια διαβίωσης και θα ελέγχουν τους λουόµενους αν κράτησαν απόδειξη από την ξαπλώστρα που νοίκιασαν στην παραλία. Ας συνεχίσουν, λοιπόν, να κάνουν τρύπες στο νερό και εµείς τα µακροβούτια µας!

Τελευταία Νέα