Ο ράμπο από την Αγία Βαρβάρα

Οπως στην Εσπερία έτσι και στην Ελλάδα τα ανώτατα στελέχη των Δημόσιων Οικονομικών Υπηρεσιών κατά τη διάρκεια του υπηρεσιακού τους βίου βαθμιαία αποκτούν κοινές συνήθειες και αναφορές. Παλαιότερα έραβαν κοστούμια στον
Στρογγυλό ή στους Βάρδα- Αναγνωστόπουλο, αγόραζαν γραβάτες από τον Παγώνη και κατοικούσαν στο Κολωνάκι. Σήμερα φορούν επώνυμα ρούχα ξένων οίκων και διαμένουν στα προνομιούχα προάστια της Αττικής.

Υπάρχουν βεβαίως και οι εξαιρετέοι. Ενας εξ αυτών είναι ο ειδικός γραμματέας του ΣΔΟΕ Γιάννης Καπελέρης. Το ντύσιμό του ποτέ δεν υπήρξε εξεζητημένο, ενώ από την πρώτη ημέρα που πάτησε το πόδι του στην Αθήνα, πριν από 33 χρόνια, έως και σήμερα ζει στην ίδια περιοχή: την Αγία Βαρβάρα.

Ηταν καλοκαίρι του 1977 όταν ο 18χρονος Γιάννης Καπελέρης άφησε το χωριό του στη Λακωνία, τον Αγιο Ιωάννη Μονεμβασίας, για να σπουδάσει στο Οικονομικό Τμήμα του Πανεπιστημίου Αθηνών. Αφού αποχαιρέτησε τους γονείς του, τα τέσσερα αδέλφια και τους φίλους του, επιβιβάστηκε με τις λιγοστές αποσκευές του στο επιβατηγό πλοίο που εκείνα τα χρόνια συνέδεε τη Μονεμβασία με τον Πειραιά. Στο μεγάλο λιμάνι τον περίμενε ο αδελφός της μητέρας του, ο οποίος τον φιλοξένησε τα δύο πρώτα χρόνια στο σπίτι του στην Αγία Βαρβάρα.

Κατά την άφιξή του στην πρωτεύουσα ο υπότροφος του Πανεπιστημίου Αθηνών έπεσε με τα μούτρα στη… δουλειά! Δεν γινόταν διαφορετικά. Η υποτροφία ήταν συμβολικού χαρακτήρα, ενώ γνώριζε καλά ότι δεν μπορούσε να περιμένει καμία βοήθεια από την οικογένειά του. Από μικρός ήταν αναγκασμένος να εργάζεται. Τον χειμώνα ήταν ένας από τους πολλούς αμούστακους ξωμάχους του χωριού, ενώ το καλοκαίρι εργαζόταν ως σερβιτόρος στις ψαροταβέρνες της Μονεμβασίας, όπου χάρη στους γάλλους τουρίστες, βελτίωνε τα οικονομικά του, αλλά και τους βαθμούς στο μάθημα των Γαλλικών που διδάσκονταν τότε στο γυμνάσιο. Με τη βοήθεια ενός συγχωριανού του, ο Γιάννης Καπελέρης βρήκε αμέσως δουλειά στο εργοστάσιο πλαστικών Πολυπάκ, στον Βοτανικό.

Κατά τη διάρκεια των σπουδών του στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, ο Γιάννης Καπελέρης είχε ενεργό συμμετοχή στις φοιτητικές κινητοποιήσεις και στους κοινωνικούς αγώνες των νεολαιίστικων κινημάτων, συνεχίζοντας τη δημοκρατική παράδοση της οικογένειάς του. Ο παππούς του υπήρξε εμβληματική φυσιογνωμία των Βενιζελικών στην περιοχή της Μονεμβασίας, ενώ η μητέρα του έλαβε μέρος στο αντάρτικο.

Τα φοιτητικά χρόνια. Η μαχητική του παρουσία στο φοιτητικό κίνημα, όπως ήταν φυσικό, τον έφερε πολλές φορές αντιμέτωπο με τα κλομπ και τα δακρυγόνα των δυνάμεων καταστολής. Ενα τέτοιο κυνηγητό έλαβε χώρα το 1978 στους δρόμους της Αγίας Βαρβάρας, όταν, μαζί με δεκάδες νέους, ο Γιάννης Καπελέρης θέλησε να εκφράσει τη συμπαράστασή του σε έναν μαθητή τοπικού γυμνασίου, ο οποίος έκανε απεργία πείνας διαμαρτυρόμενος για την απόφαση των υπευθύνων του υπουργείου Παιδείας να τον αποβάλουν διά παντός από όλα τα δημόσια σχολεία της χώρας.

Ο ανεπιθύμητος μαθητής με την… αριστερή διαγωγή και την αξιοσημείωτη πολιτική δράση ονομαζόταν Μπουντούκης.

Παρ΄ ότι πέρασαν 32 χρόνια από τότε που συνέβησαν τα γεγονότα αυτά, πολύ συχνά στην οικογένεια Καπελέρη αναφέρονται με συγκίνηση στον μαθητή Μπουντούκη. Μην πάει ο νους σας στο κακό. Χάρη στον Μπουντούκη και τον επικεφαλής των αστυνομικών δυνάμεων της περιοχής, ο οποίος είχε τη φαεινή ιδέα να διαλύσει διά της βίας το πλήθος των διαδηλωτών, ο κ. Καπελέρης γνώρισε τη σύζυγό του, όταν κυνηγημένος από τα ΜΑΤ βρήκε καταφύγιο στο σπίτι της οικογένειάς της. Εκείνος ήταν πρωτοετής φοιτητής, εκείνη μαθήτρια του γυμνασίου.

Σε ηλικία 23 ετών ο κ. Καπελέρης θα αποκτήσει το πρώτο του παιδί, τον Γιώργο, και τέσσερα χρόνια αργότερα το δεύτερο, τον Γιάννη, ενώ πρόσφατα, στα 51 του χρόνια, έγινε και παππούς. Το ερώτημα που απασχολεί πλέον τους συγγενείς και τους φίλους του ειδικού γραμματέα του ΣΔΟΕ είναι εάν στην οικογένεια Καπελέρη θα προστεθεί και τρίτη γενιά οικονομολόγων! Η θεωρία του μήλου που πέφτει κάτω από τη μηλιά έχει ήδη δις επιβεβαιωθεί. Και ο Γιώργος και ο νεώτερος Γιάννης Καπελέρης έχουν σπουδάσει Οικονομικά.

Ο στόχος. Εκείνο, ωστόσο, που απασχολεί αυτή την περίοδο τον επικεφαλής του Σώματος Δίωξης Οικονομικού Εγκλήματος (ΣΔΟΕ), είναι η επιβεβαίωση των στόχων που έθεσε ο ίδιος κατά την ανάληψη των καθηκόντων του τον περασμένο Δεκέμβριο. Η δραστική μείωση της φοροδιαφυγής, η οποία απειλεί ανοιχτά πλέον τη βιωσιμότητα της χώρας, ο εντοπισμός των μεγάλων εισοδημάτων που παραμένουν αδήλωτα, του πακτωλού μαύρου χρήματος που αλλάζει χέρια μέρα μεσημέρι στην Πλατεία Συντάγματος, η διαμόρφωση φορολογικής συνείδησης στους πολίτες της χώρας, η οποία προϋποθέτει όμως την κατάργηση του ασύλου που προστατεύει διαχρονικά τους οικονομικούς παράγοντες της χώρας από κάθε λογής κομπίνες και κόλπα.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η έκβαση που θα έχει η μάχη κατά της φοροδιαφυγής, στην οποία επικεφαλής έχει τεθεί ο κ. Καπελέρης, θα κρίνει σε μεγάλο βαθμό το μέλλον της χώρας και των επόμενων γενεών. Αν και το αποτέλεσμα θα περάσει καιρός για να γίνει γνωστό, τα πρώτα στοιχεία είναι ενθαρρυντικά. Με όπλα τη διαχρονική γνώση των σύνθετων θεμάτων της φορολογίας εισοδήματος και την εργατικότητα που τον διακρίνει, έχει φροντίσει να στείλει το μήνυμα προς τους άμεσα ενδιαφερόμενους: «Το πάρτι της φοροδιαφυγής τελείωσε».

ΕΙΠΕ:

Το ζητούμενο δεν πρέπει να είναι η επιβολή προστίμων αλλά η διαμόρφωση φορολογικής συνείδησης με το να βλέπει ο πολίτης ότι ακόμη και οι ισχυροί και διάσημοι ελέγχονται έπειτα από την ασυδοσία των προηγούμενων ετών