«Είχαν έξι- επτά μήνες στην Ελλάδα. Δεν γνώριζαν τη γλώσσα, δεν είχαν δουλειά ούτε λεφτά και η μητέρα με τα δυο παιδιά έψαχναν να βρουν κάτι να φάνε», λέει στα «ΝΕΑ» ο κ. Ζαντράν Μουχτάρ που βρέθηκε δίπλα στην τραγική μητέρα του 15χρονου Αφγανού ως διερμηνέας της αφγανικής κοινότητας στη χώρα μας.


«Δεν μου είπαν ότι έψαχναν στα σκουπίδια. Τυχαία είδαν μια σακούλα πεταμένη στην άκρη του δρόμου. Η μικρή πήγε κοντά και φώναξε και τον αδελφό της επειδή άκουγε από μέσα τους χτύπους ενός ρολογιού. Το αγόρι επεξεργάστηκε το ρολόι και τότε έγινε η έκρηξη. Έτσι μου είπε η μητέρα τους», συμπληρώνει ο Μουχτάρ.

Το δράμα της οικογένειας Νατζάφι, που είδε το παιδί της να γίνεται μέσα σε μία στιγμή θύμα της τυφλής τρομοκρατικής βίας, ανέδειξε και τη θλιβερή πραγματικότητα των αθλίων της Αθήνας, που εξασφαλίζουν την επιβίωσή τους από τα σκουπίδια των άλλων. Μετανάστες κυρίως, αλλά και Έλληνες, συνήθως τα βράδια αλλά και τα μεσημέρια αρκετές φορές, σκαλίζουν τις σακούλες απορριμμάτων και ψάχνουν κυρίως για ρούχα, παπούτσια και παλιές συσκευές. Για ορισμένους μάλιστα η διαλογή και η πώλησή τους είναι επάγγελμα.

200 ευρώ την εβδομάδα

«Πριν από δύο χρόνια αναγκάστηκα να κάνω αυτή τη δουλειά», λέει ο 35χρονος Μουμίν Σουκρί από την Κομοτηνή, έλληνας μουσουλμάνος που έχει παντρευτεί χριστιανή και έχουν δύο κόρες 14 και 15 ετών. «Η γυναίκα μου εργάζεται τετράωρο σε σούπερ μάρκετ και ο μισθός της είναι μόλις 480 ευρώ. Από τα πράγματα που βρίσκω και πουλώ στο παζάρι κάθε Κυριακή βγάζω περίπου 200 ευρώ την εβδομάδα. Δεν είναι λεφτά, αλλά είναι καλύτερα από το τίποτα». Επίσης εκτελεί και χρέη φύλακα στο παζάρι μαζί με άλλους έξι ρακοσυλλέκτες και παίρνουν επιπλέον 50 ευρώ μεροκάματο.

«Έρχονται μετανάστες χωρίς χαρτιά να γραφτούν στον σύλλογο και δεν τους δεχόμαστε», τονίζει ο πρώην πρόεδρος του συλλόγου κ. Μουμίν Τζαχίντ. «Πριν από περίπου 10 χρόνια ήρθαν πολλοί Τσιγγάνοι από Αλβανία για να κάνουν αυτή τη δουλειά. Οι πιο πολλοί κρατούν στα σπίτια τους αυτά που βρίσκουν στους κάδους και πουλούν κυρίως σε σιδεράδικα και μάντρες».

«Πηγαίνω μεσημέρια και βράδια κυρίως στο Παγκράτι και τον Βύρωνα, ενώ άλλοι στην Καλλιθέα, τον Πειραιά και τα προάστια της Αθήνας. Το πιο ακριβό πράγμα που βρήκα μέχρι τώρα στα σκουπίδια ήταν μία ψηφιακή φωτογραφική μηχανή που την πούλησα 200 ευρώ».

«Μόνο 15 από τους 16.000 Αφγανούς έχουν χαρτιά»


«ΟΙ ΑΦΓΑΝΟΙ στην Ελλάδα είμαστε 16.000. Από αυτούς μόνο οι 15-16 είναι νόμιμοι και όλοι οι υπόλοιποι ψάχνουμε να νομιμοποιηθούμε», λέει στα «ΝΕΑ» ο πρόεδρος της αφγανικής κοινότητας Μοχάμεντ Ζαχίρ. Οι περισσότεροι μένουν στην Αθήνα, ενώ μεγάλες κοινότητες υπάρχουν σε Άργος, Μυτιλήνη και Σάμο.

Οι περισσότεροι Αφγανοί ασχολούνται με γεωργικές εργασίες- μαζεύουν εσπεριδοειδή και ελιές το φθινόπωρο και τον χειμώνα, ενώ το καλοκαίρι φράουλες και καρπούζια. Σύμφωνα με τον κ. Ζαχίρ αρκετοί από τους Αφγανούς που μένουν στην Αθήνα εργάζονται ως ρακοσυλλέκτες ή προσπαθούν να βρουν μεροκάματο.

Τελευταία Νέα