Ο πλανήτης οδεύει προς μια καταστροφική ενεργειακή κρίση, η οποία μπορεί να αποτελέσει τροχοπέδη για την οικονομική ανάκαμψη επειδή τα περισσότερα μεγάλα κοιτάσματα πετρελαίου έχουν μειωθεί σημαντικά, προειδοποιούν οι ειδικοί.


Oι υψηλότερες τιμές πετρελαίου, έτσι όπως διαμορφώθηκαν από τη μεγάλη αύξηση της ζήτησης και τη στασιμότητα της παραγωγής, μπορούν να υπονομεύσουν οποιαδήποτε ανάκαμψη, υποστηρίζει ο δρ Φατίχ Μπιρόλ, επικεφαλής οικονομολόγος της Διεθνούς Υπηρεσίας Ενέργειας στο Παρίσι, η οποία έχει την ευθύνη αποτίμησης των μελλοντικών ενεργειακών αποθεμάτων των πετρελαιοπαραγωγών χωρών. Ο ειδικός θεωρεί πως το κοινό αλλά και πολλές κυβερνήσεις δείχνουν να μην κατανοούν το γεγονός ότι το πετρέλαιο, από το οποίο εξαρτάται ο σύγχρονος πολιτισμός, στερεύει γρηγορότερα απ΄ ό,τι πιστεύαμε μέχρι τώρα και ότι η παγκόσμια παραγωγή θα φθάσει στο ζενίθ της περίπου σε 10 χρόνια, μία δεκαετία νωρίτερα απ΄ ό,τι εκτιμούσαν οι περισσότερες κυβερνήσεις.

Στα επόμενα 5 χρόνια

Οι πρώτες λεπτομερείς εκτιμήσεις για περισσότερα από 800 πετρελαϊκά κοιτάσματα που καλύπτουν τα 3/4 των παγκόσμιων αποθεμάτων δείχνουν ότι τα περισσότερα από αυτά έχουν ήδη φθάσει στο μεγαλύτερο επίπεδο εξόρυξης και ο ρυθμός παραγωγής πετρελαίου μειώνεται σε διπλάσιους ρυθμούς απ΄ ό,τι υπολογιζόταν μόλις πριν από 2 χρόνια. Πέρα από αυτά, υπάρχει χρόνιο πρόβλημα περιορισμένων επενδύσεων από τις πετρελαιοπαραγωγές χώρες, γεγονός που θα έχει ως αποτέλεσμα μια πετρελαϊκή κρίση μέσα στα επόμενα 5 χρόνια, η οποία θα εξαλείψει κάθε ελπίδα ανάκαμψης από την παρούσα παγκόσμια οικονομική ύφεση, λέει ο Μπιρόλ.

Ο οικονομολόγος της Διεθνούς Υπηρεσίας Ενέργειας προειδοποιεί τις δυτικές κυβερνήσεις ότι ο έλεγχος που ασκούν στην αγορά οι λίγες πετρελαιοπαραγωγές χώρες οι οποίες διαθέτουν σημαντικά αποθέματα πετρελαίου- κυρίως στη Μέση Ανατολή- θα αυξηθεί σημαντικά, καθώς θα δούμε να ξεσπά η πετρελαϊκή κρίση μετά το 2010. «Κάποια στιγμή θα μας τελειώσει το πετρέλαιο, όχι σήμερα ή αύριο, αλλά κάποια μέρα θα συμβεί αυτό. Γι΄ αυτό θα πρέπει να εγκαταλείψουμε το πετρέλαιο πριν μας εγκαταλείψει εκείνο και να προετοιμαστούμε κατάλληλα», τονίζει ο δρ Μπιρόλ. «Όσο πιο νωρίς ξεκινήσουμε τόσο το καλύτερο, επειδή όλο το οικονομικό και κοινωνικό μας σύστημα βασίζεται στο πετρέλαιο».

Αυτή τη στιγμή διαφαίνεται πραγματικός κίνδυνος κρίσης την επόμενη χρονιά στην προσφορά πετρελαίου, αφού η ζήτηση θα αυξηθεί και δεν γίνονται αρκετές ενέργειες ώστε να βρεθούν νέα κοιτάσματα που θα αναπληρώσουν τη μείωση στην παραγωγή των υπαρχόντων. Η Διεθνής Υπηρεσία εκτιμά ότι η μείωση της πετρελαϊκής παραγωγής αυτή τη στιγμή φθάνει το 6,7% ετησίως. «Εάν εμφανιστεί πρόβλημα στις αγορές, οι πολίτες θα το καταλάβουν με την αύξηση της τιμής του πετρελαίου, η οποία θα ξεπεράσει κατά πολύ τις σημερινές. Αυτό θα έχει επιπτώσεις στην οικονομία, η οποία παραμένει πολύ ευάλωτη, πολύ εύθραυστη. Ακόμα και εάν μπορέσουμε να δούμε τα πρώτα σημάδια της ανάκαμψης σιγά σιγά, πάντα θα εξαρτάται από τις τιμές του πετρελαίου». Φθηνό πετρέλαιο, τέλος

Ούτως ή άλλως πάντως, προειδοποιεί η Διεθνής Υπηρεσία, η εποχή του φθηνού πετρελαίου έχει περάσει ανεπιστρεπτί. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να στραφούμε σύντομα σε άλλες πηγές. Ακόμα και εάν η ζήτηση παραμένει σταθερή, θα χρειάζεται να βρούμε το τετραπλάσιο της παραγωγής της Σαουδικής Αραβίας για να διατηρήσουμε την παραγωγή στα σημερινά επίπεδα και το εξαπλάσιο μέχρι το 2030, οπότε και η ζήτηση θα αυξηθεί σημαντικά. «Αυτό αποτελεί τεράστια πρόκληση σε όρους γεωλογικούς, σε όρους επενδύσεων και σε όρους γεωπολιτικής», εξηγεί ο Μπιρόλ.

ΣΤΕΡΕΥΕΙ

Στερεύουν τα κοιτάσματα του μαύρου χρυσού.

Αυξάνεται η ζήτηση και οι τιμές

Τρεις ερωτήσεις για τον μαύρο χρυσό


1.Πώς υπολογίζονται τα κοιτάσματα πετρελαίου;

Αυτοί οι υπολογισμοί πάντα επηρεάζονται από τα καπρίτσια της οικονομίας- από το πώς καθορίζεται η τιμή του πετρελαίου και εάν αντέχεται το κόστος της εξόρυξής του- η οποία αποφασίζει άλλωστε πόσο εύκολο είναι να εντοπισθούν τα κοιτάσματα και να εξορυχθεί το πετρέλαιο. 2.Γιατί υπάρχει διαφωνία σε ό,τι αφορά τα πετρελαϊκά κοιτάσματα;

Ειδικοί από διαφορετικούς κλάδους κάνουν διαφορετικές υποθέσεις, οι οποίες οδηγούν σε διαφορετικά συμπεράσματα. Κάποιες χώρες θεωρούν το μέγεθος των κοιτασμάτων τους θέμα εθνικής ασφαλείας και δεν δίνουν ακριβείς πληροφορίες. Ένα άλλο πρόβλημα είναι το πόσο γρήγορα μειώνεται η παραγωγή σε κοιτάσματα που έχουν περάσει το ζενίθ της παραγωγής τους, καθώς αυτός ο ρυθμός διαφέρει από τόπο σε τόπο.

3.Πότε θα φθάσουμε στο ζενίθ της παραγωγής;

Το ζενίθ είναι ο μεγαλύτερος ρυθμός εξόρυξης πετρελαίου. Από τη στιγμή που το περάσουμε, αρχίζει η κατηφόρα. Οι δυτικές κυβερνήσεις θεωρούν ότι στο σημείο αυτό θα φθάσουμε το 2030, η Διεθνής Υπηρεσία Ενέργειας το 2020, αλλά τώρα δεν αποκλείεται η πετρελαϊκή κρίση να σημειωθεί νωρίτερα επειδή η παγκόσμια ζήτηση το 2010 θα ξεπεράσει κατά πολύ την παραγωγή.