Καταδίκασε την Ελλάδα το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο,επειδή δεν αναγνωρίζει τα επαγγελματικά δικαιώματα πτυχιούχων πανεπιστημίων του εξωτερικού που συνεργάζονται με ιδιωτικάκολέγια στην Ελλάδα.Με την απόφαση αυτήανοίγει ο δρόμος για την αναγνώριση των ιδιωτικών κολεγίων, ενώ επισημαίνεται πωςτο υπουργείο Παιδείας ή οργανισμοί του δεν έχουν δικαίωμα να ελέγχουν ή να αξιολογούν την ποιότητα σπουδών στα κολέγια. Επίσης, ανοίγει ο δρόμος για μετατάξεις και αναβαθμίσεις εργαζομένων στο δημόσιο τομέα που έχουν διορισθεί σε χαμηλότερες βαθμίδες, επειδή είναι κάτοχοι αντίστοιχου διπλώματος ιδιωτικού κολεγίου.

Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο τονίζει επίσης στην απόφασή του ότι το Άρθρο 16 του Συντάγματος δεν έχει εφαρμογή στο συγκεκριμένο θέμα, καθώς οι σπουδές που πραγματοποιήθηκαν στην Ελλάδα, σε κολέγια που συνεργάζονται με εκπαιδευτικά ιδρύματα άλλου κράτους -μέλους (βάσει συμφωνίας δικαιόχρησης) δεν εντάσσονται στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα. Τέλος, σύμφωνα με την απόφαση, δεν έχει σημασία αν είναι πανεπιστήμιο ή όχι το εκπαιδευτικό ίδρυμα που συνεργάζεται με ιδιωτικό κολέγιο στην Ελλάδα, αρκεί να προσφέρει αναγνωρισμένα σε κράτος – μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης επαγγελματικά δικαιώματα.

Αμέσωςμόλις έγινε γνωστή η απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, ομάδες φοιτητών συγκεντρώθηκανστην Πλατεία Συντάγματος, με στόχο να δηλώσουν την αντίθεσή τους στην αναγνώριση των κολεγίων και να πραγματοποιήσουνπαράσταση διαμαρτυρίας στα γραφεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Αθήνα.

Πιο αναλυτικά, το Eυρωπαϊκό Δικαστήριο έκρινε ότι η Ελλάδα ενήργησε κατά παράβαση των κανόνων του κοινοτικού δικαίου περί αναγνώρισης των διπλωμάτων, μη αναγνωρίζοντας τα διπλώματα που χορηγήθηκαν από τις αρμόδιες αρχές άλλου κράτους-μέλους κατόπιν σπουδών που πραγματοποιήθηκαν στην Ελλάδα βάσει συμφωνίας δικαιόχρησης.

Το Δικαστήριο απέρριψε την άποψη της Ελλάδας (ότι ως η χώρα εντός της οποίας πραγματοποιήθηκαν οι σπουδές, θα πρέπει να εφαρμόσει τις δικές της διατάξεις),εξηγώντας ότιη άποψη αυτή θα είχε ως αποτέλεσμα άτομα με σπουδές ισότιμου επιπέδου να αντιμετωπίζονται κατά διαφορετικό τρόπο,ανάλογα με την χώρα στην οποία πραγματοποίησαν τις σπουδές τους. Η απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίουεπισημαίνει επίσης ότι οι σπουδές δεν πρέπει οπωσδήποτε να έχουν πραγματοποιηθεί σε πανεπιστήμιο ή σε ανώτατο εκπαιδευτικό ίδρυμα, αρκεί να προσφέρουν αναγνωρισμένα σε κράτος-μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης επαγγελματικά δικαιώματα.

Στην απόφαση τονίζεται ότι το κοινοτικό δίκαιο έχει καθιερώσει ένα γενικό σύστημα αναγνώρισης των διπλωμάτων τριτοβάθμιας εκπαίδευσης που πιστοποιούν επαγγελματική εκπαίδευση ελάχιστης διάρκειας τριών ετών. Πρόκειται για την οδηγία 89/48/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 21ης Δεκεμβρίου 1988, η οποία ενσωματώθηκε στην ελληνική νομοθεσία το 2000.

Στην απόφασή του το Δικαστήριο υπενθυμίζει ότι το γενικό σύστημα αναγνώρισης των διπλωμάτων τριτοβάθμιας εκπαίδευσης στηρίζεται στην αμοιβαία εμπιστοσύνη μεταξύ των κρατών μελών όσον αφορά τα επαγγελματικά προσόντα που αναγνωρίζουν. Το σύστημα αυτό αναγνωρίζει τα επαγγελματικά δικαιώματα των πτυχιούχων σε όλα τα κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, χωρίς να αξιολογεί το επίπεδο σπουδών.

Σύμφωνα με το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, ευθύνη για τον έλεγχο της ποιότητας σπουδών έχουν αποκλειστικά οι αρχές οι οποίες χορηγούν τα διπλώματα. Το κράτος-μέλος που υποδέχεται έναν πτυχιούχοδεν μπορεί να ελέγξει τις προϋποθέσεις βάσει των οποίων χορηγήθηκε το δίπλωμά του. Σύμφωνα με την οδηγία, τα κράτη – μέλη δεν υποχρεώνονται να αναγνωρίζουν αυτόματα και άνευ όρων διπλώματα που εκδόθηκαν σε άλλη ευρωπαϊκή χώρα, αλλά προβλέπονται «αντισταθμιστικά μέτρα», όπως είναι η πρακτική άσκηση ή ηδοκιμασία επάρκειας. Η επιλογή της μιας ή της άλλης μεθόδουανήκει στον αιτούνται την αναγνώριση του διπλώματος.Παρ’ όλο που προβλέπονται παρεκκλίσεις από τη διαδικασία αυτή, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο έκρινε ότι η Ελλάδα παρέκκλινεπολύ περισσότερες φορές απ’ όσοεπιτρέπει η οδηγία, γεγονός που συνιστά τελικά παράβασή της.

Βάσει των εθνικών διατάξεων ανατίθεται σε ειδικό οργανισμό (Συμβούλιο Αναγνωρίσεως Επαγγελματικής Ισοτιμίας Τίτλων Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης ή ΣΑΕΙΤΤΕ) η αρμοδιότητα να ελέγχει, αφενός, αν το εκπαιδευτικό ίδρυμα στο οποίο πραγματοποιήθηκαν οι σπουδές ανήκει στην τριτοβάθμια εκπαίδευση και, αφετέρου, αν ο αιτών διαθέτει την απαραίτητη επαγγελματική πείρα, στην περίπτωση που η διάρκεια της εκπαιδεύσεως υπολείπεται κατά ένα τουλάχιστον έτος αυτής που απαιτείται στην Ελλάδα για την άσκηση του ίδιου επαγγέλματος.

Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο έκρινε παράνομες τις διατάξεις αυτές.Η απόφασή του αναφέρει πωςαρμοδιότητα του οργανισμού δεν θαπρέπει να είναι η αξιολόγηση των σπουδών, αλλά η εξακρίβωση των στοιχείων τα οποία αποδεικνύονται από τις βεβαιώσεις και τα συναφή έγγραφααπό τιςαρμόδιες αρχές του κράτους μέλους, όπου εκδόθηκαν τα έγγραφα αυτά.

Σύμφωνα με το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο κρίνεται παράνομη η ελληνική πρακτική βάσει της οποιαςεργαζόμενοιστο δημόσιο τομέα διορίζονται σε βαθμίδα χαμηλότερα από αυτή στην οποία θα μπορούσαν να είχαν διοριστεί αν τα διπλώματά τους είχαν αναγνωριστεί, σύμφωνα με την ευρωπαϊκή οδηγία. Θα πρέπει δηλαδή να επιτρέπεται η μετάταξη σε ανώτερο ιεραρχικό ή/και μισθολογικό κλιμάκιο των ατόμων με πτυχίο από άλλο κράτος – μέλος.