Ποιος φοβάται τα σφραγίσματα; Σίγουρα οι (περισσότεροι) ασθενείς. Τώρα, και η Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων των ΗΠΑ – όχι τα σφραγίσματα γενικώς βέβαια, μόνο τα οδοντικά αμαλγάματα, τα γνωστά «ασημένια» σφραγίσματα. Η προειδοποιητική οδηγία που εξέδωσε δικαιώνει όσους χρόνια τώρα πιέζουν να απαγορευτεί η χρήση υδραργύρου σε αυτά.


Μόλις τον περασμένο Μάιο, δύο επιστημονικές επιτροπές της Ε.Ε. κατέληξαν στο συμπέρασμα πως τα οδοντικά αμαλγάματα «δεν ενέχουν κινδύνους για την υγεία εκτός από τον κίνδυνο αλλεργικών αντιδράσεων». Παρόμοια είναι και η άποψη του Συμβουλίου Ευρωπαίων Οδοντιάτρων, που συνασπίζει περισσότερους από 300.000 οδοντιάτρους: «Το οδοντικό αμάλγαμα, που εμπεριέχει υδράργυρο, χρησιμοποιείται στα σφραγίσματα εδώ και περισσότερο

ΜΟΝΟ ΣΤΑ «ΑΣΗΜΕΝΙΑ»

Το οδοντικό αμάλγαμα που χρησιμοποιείται πάνω από έναν αιώνα είναι ανθεκτικό, εύκολο στη χρήση και οικονομικά σύμφορο

από έναν αιώνα. Είναι πολύ ανθεκτικό, εύκολο στη χρήση και οικονομικά συμφέρον. Παρ΄ ότι διατυπώνονται συχνά καταγγελίες, υπάρχει εδώ και χρόνια παγκόσμια επιστημονική συναίνεση πως είναι ασφαλές».

Στροφή 180 μοιρών

Εντούτοις, κάνοντας πρωτοφανή στροφή 180 μοιρών, η Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων των ΗΠΑ (FDΑ) αφαίρεσε πρόσφατα από την ιστοσελίδα της τα περισσότερα καθησυχαστικά λόγια για τα οδοντικά αμαλγάματα, αντικαθιστώντας τα με την ακόλουθη προειδοποίηση: «Τα οδοντικά αμαλγάματα περιέχουν υδράργυρο, ο οποίος μπορεί να έχει νευροτοξικές επιπτώσεις στο νευρικό σύστημα παιδιών και εμβρύων». Την ώρα της τοποθέτησης και της αφαίρεσης των σφραγισμάτων από αμάλγαμα, εξηγεί η FDΑ, απελευθερώνονται ατμοί υδραργύρου- το ίδιο συμβαίνει και κατά το μάσημα. Σε αυτό συμφωνούν και οι δύο επιστημονικές επιτροπές της Ε.Ε. Επισημαίνουν μάλιστα στην έκθεσή τους πως «οι οδοντίατροι εκτίθενται πολύ περισσότερο στον υδράργυρο από ό,τι ο γενικός πληθυσμός». Και αναγνωρίζουν πως οι ατμοί υδραργύρου που απελευθερώνονται απορροφούνται μέσω της εισπνοής από τους πνεύμονες- όπως επίσης και ότι η εισπνοή πολύ υψηλών συγκεντρώσεων υδραργύρου μπορεί να προκαλέσει βρογχίτιδα και πνευμονία και να επηρεάσει το κεντρικό σύστημα. «Η μακροπρόθεσμη έκθεση», συνεχίζουν οι επιτροπές, «μπορεί να επηρεάσει τα νεφρά και το εσωτερικό του στόματος». Ωστόσο, «η ποσότητα που απελευθερώνεται από τα οδοντικά αμαλγάματα είναι πολύ χαμηλότερη από τα επιτρεπόμενα όρια έκθεσης στους χώρους εργασίας».

Οι περιορισμοί

Η FDΑ, πάντως, μοιάζει περισσότερο ανήσυχη: δεν αποκλείεται μάλιστα να αποφασίσει τον περιορισμό ή και την απαγόρευση της χρήσης υδραργύρου στα αμαλγάματα. Νορβηγία και Δανία την έχουν ήδη απαγορεύσει, Φινλανδία και Ιαπωνία έχουν επιβάλει σημαντικούς περιορισμούς ενώ η Σουηδία έχει μειώσει τη χρήση του την τελευταία δεκαετία κατά 90%. Κάποιες έρευνες έχουν συσχετίσει τον υδράργυρο που περιέχουν τα οδοντικά αμαλγάματα με υπέρταση, στειρότητα, κόπωση, διαταραχές του κεντρικού νευρικού συστήματος, Αλτσχάιμερ, ακόμα και σκλήρυνση κατά πλάκας. Μια άλλη έρευνα, πάντως, που παρακολούθησε 507 παιδιά, στην Πορτογαλία και τις ΗΠΑ, για επτά χρόνια αφότου έκαναν τα μισά σφραγίσματα με αμάλγαμα τα άλλα μισά σφραγίσματα χωρίς υδράργυρο δεν διαπίστωσε διαφορές όσον αφορά τα ποσοστά νευρολογικών συμπτωμάτων.

Με μια ματιά


● ΤΟ ΣΦΡΑΓΙΣΜΑ είναι η θεραπεία της τερηδόνας, η έμφραξη της κοιλότητας που αυτή έχει δημιουργήσει στο δόντι.

● ΥΠΟΛΟΓΙΖΕΤΑΙ ότι στις ανεπτυγμένες χώρες, περίπου το 80% του πληθυσμού υποβάλλεται σε σφραγίσματα.

● ΤΟ ΟΔΟΝΤΙΚΟ αμάλγαμα έχει ιστορία που ξεπερνά τα 150 χρόνια. Είναι κράμα ψευδαργύρου μαζί με άργυρο, κασσίτερο καθώς και, σε μικρότερες ποσότητες, χαλκό και ψευδάργυρο. Ο υδράργυρος εμπεριέχεται σε αναλογία περίπου 50% κατά βάρος. ● ΣΦΡΑΓΙΣΜΑΤΑ από αμάλγαμα γίνονται κάθε χρόνο δεκάδες εκατομμύρια. Μόνο στην Ευρώπη χρησιμοποιούνται ετησίως σε οδοντικές θεραπείες 125 τόνοι υδραργύρου.

● Η ΣΥΖΗΤΗΣΗ για το αν ενέχει ή όχι κινδύνους για την υγεία το οδοντικό αμάλγαμα κρατάει τουλάχιστον 20 χρόνια. ● Η ΧΡΗΣΗ ΤΟΥ πάντως έχει ούτως ή άλλως μειωθεί τα τελευταία χρόνια, κυρίως λόγω αισθητικής: ιδιαίτερα στα μπροστινά δόντια, είναι πλέον πολύ δημοφιλή τα επονομαζόμενα λευκά σφραγίσματα, από συνθετικές ρητίνες.