Μια ποδοσφαιρική «Εθνική» ομάδα της Ε.Ε. θα κέρδιζε την αγάπη των πολιτών της Γηραιάς Ηπείρου για λογαριασμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης, υποστήριξε ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου. Θα μπορούσε άραγε πράγματι μια ποδοσφαιρική ομάδα της Ε.Ε. να κερδίσει τους φιλάθλους;


Ιούνιος 2009. Γήπεδο Γουέμπλεϊ. Τρία λεπτά απομένουν για τη λήξη του πρώτου ποδοσφαιρικού αγώνα ανάμεσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση και την Αφρικανική Ένωση για το Διεθνές Κύπελλο Νέλσον Μαντέλα. Το σκορ είναι 0-0. Ο κίνδυνος των πέναλτι είναι ορατός. Οι φίλαθλοι ουρλιάζουν: «Εμπρός Εθνική Ευρώπης! Εμπρός οι Μπλε με τα Κίτρινα Αστέρια!». Μια κοφτή πάσα από τον Ιταλό μέσο Αντρέα Πίρλο στέλνει πάνω την μπάλα στη γραμμή στον Γερμανό μπακ Φίλιπ Λαμ που έχει προωθηθεί. Η σέντρα του στρώνει μια κεφαλιά- κεραυνό στον Σουηδό επιθετικό Ζλάταν Ιμπραήμοβιτς.

1-0 για την Ε.Ε. Το κοινό παραληρεί. Η στάση και το όραμα

Μέσα σε μια νύχτα, η στάση των πολιτών έναντι της Ευρωπαϊκής Ένωσης αλλάζει. Οι Ιρλανδοί ψηφοφόροι ζητούν να ξαναψηφίσουν για να πουν «ναι» στη Συνθήκη της Λισαβώνας. Ο Βρετανός πρωθυπουργός Γκόρντον Μπράουν δράττεται της ευκαιρίας για να εντάξει τη στερλίνα στο ευρώ. Η Ευρώπη, μας λένε, δεν έχει όραμα. Πού είναι, μας ρωτούν, οι Ντε Γκωλ και οι Αντενάουερ και οι Μονέ και οι Σουμάν που υπήρχαν πριν από μισό αιώνα; Ιδού λοιπόν ο Γιάνεζ Γιάνσα, πρωθυπουργός της Σλοβενίας. Ο κ. Γιάνσα, ο οποίος προεδρεύει τώρα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, πιστεύει πως υπάρχει μια απλή λύση για το έλλειμμα δημοτικότητας της Ε.Ε. Θα πρέπει να υπάρξει μια ποδοσφαιρική ομάδα που να αντιπροσωπεύει και τις 27 χώρες της Ένωσης. Οι υφιστάμενες εθνικές ομάδες θα συνεχίσουν όπως και πριν. Η «Εθνική» της Ε.Ε. θα εμφανίζεται περιστασιακά και θα αγωνίζεται εναντίον άλλων ηπείρων ή περιφερειών του πλανήτη. «Για την ταυτότητα, είναι πολύ σημαντικό να μπορούν οι άνθρωποι να συνδεθούν με κάτι κοινό», είπε την Τρίτη ο Γιάνσα μιλώντας στο Ευρωκοινοβούλιο. «Για παράδειγμα, με μια ποδοσφαιρική ομάδα της Ε.Ε. Θα μπορούσαμε να οργανώνουμε ματς ανάμεσα στην Ε.Ε. και μια ομάδα της Λατινικής Αμερικής ή της Αφρικανικής Ένωσης». Στο παρελθόν είχαν υπάρξει περιστασιακά αντιπροσωπευτικές ομάδες της Ε.Ε., επεσήμανε ο Γιάνσα προσθέτοντας: «Προσείλκυαν την προσοχή των πολιτών πολύ περισσότερο απ΄ ό,τι οι συναντήσεις μας».

Με τους Αμερικανούς

Μια τέτοια ομάδα, υποστηρίζει ο Γιάνσα, ακόμη κι αν παίζει μόνο δύο ή τρεις φορές τον χρόνο, θα δώσει στους απλούς Ευρωπαίους το αίσθημα ότι ανήκουν στην Ε.Ε., πέρα από το έθνος στο οποίο ανήκει ο καθένας. Ατυχείς παρεξηγήσεις, όπως η ιρλανδική ψήφος κατά της Συνθήκης της Λισαβώνας για τη θεσμική μεταρρύθμιση της Ε.Ε., θα ανήκαν πλέον στο παρελθόν. Στο κάτω κάτω, υπάρχει μια ομάδα του Ευρωπαϊκού Κυπέλλου Ryder που αντιμετωπίζει την ομάδα των ΗΠΑ κάθε δύο χρόνια στο γκολφ. Γιατί να μην υπάρξει μια Εθνική Ευρώπης στο ποδόσφαιρο;

ΝΑΙ


ΝΑΙΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΚΑΛΗ ιδέα. Είμαι φιλοευρωπαίος και μ΄ αρέσει η ιδέα να προσεγγίσουν οι χώρες μεταξύ τους με το ποδόσφαιρο. Μια ομάδα της Ε.Ε. θα ήταν ένας καλός τρόπος για να διαφημιστούν οι καλύτεροι παίκτες της Ευρώπης- εφόσον βέβαια οι χώρες τους είναι στην Ένωση- και να συνειδητοποιήσουν την ευρωπαϊκή ταυτότητά τους. Θα ήταν επίσης μια ανταμοιβή γι΄ αυτούς.

Τα ματς της ομάδας της Ε.Ε. δεν θα πρέπει να είναι πολύ συχνά επειδή υπάρχει ήδη ένα βεβαρημένο πρόγραμμα αγώνων, όμως τα παιγνίδια θα μπορούσαν να είναι κάτι σπέσιαλ, απαλλαγμένα από την εμπορική διάσταση του υπόλοιπου αθλήματος, μια αληθινή γιορτή του ποδοσφαίρου. Άραγε η ομάδα αυτή θα κέρδιζε όλες τις άλλες ηπείρους; Πιστεύω πως σίγουρα θα ήταν πολύ καλή για την Ασία, την Αυστραλασία και τη Βόρεια Αμερική. Όμως σε σχέση με την Αφρική- με την πρόσφατη σοδειά παικτών από την Ακτή του Ελεφαντοστού, την Γκάνα, το Καμερούν και τη Νιγηρία-, δύσκολα μπορεί να το πει κανείς. Και εναντίον της Νότιας Αμερικής με τους καλύτερους Βραζιλιάνους και Αργεντινούς παίκτες, το ματς θα ήταν αμφίρροπο. Μόνον ένας τρόπος υπάρχει για να μάθουμε· ας το δοκιμάσουμε!

ΟΧΙ


ΟΧΙΥΠΑΡΧΕΙ ΕΝΑΣ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΣ λόγος που η ομάδα της Ε.Ε. δεν θα υπάρξει ποτέ, και αυτός είναι ένας οργανισμός που έχει την έδρα του στη Νιόν της Ελβετίας. Ο οργανισμός αυτός, η Ευρωπαϊκή Ποδοσφαιρική Συνομοσπονδία, η UΕFΑ, διαχειρίζεται δύο από τις τρεις πιο κερδοφόρες διεθνείς ποδοσφαιρικές διοργανώσεις και μισεί τις παρεμβάσεις. Και η ιδέα αυτή δεν πρόκειται να της αρέσει. Στον τελικό του τουρνουά Εuro 2008, την Κυριακή, η UΕFΑ θα βρίσκεται στο παγκόσμιο ποδοσφαιρικό προσκήνιο. Διαχειρίζεται επίσης το Τσάμπιονς Λιγκ, το πλουσιότερο τουρνουά συλλόγων στον κόσμο, ενώ τα Ευρωπαϊκά Πρωταθλήματα- τα Εuro – υπολείπονται μόνο του Παγκοσμίου Κυπέλλου, το οποίο διαχειρίζεται η FΙFΑ.

Ένα από τα προβλήματα θα ήταν πως η Ε.Ε. έχει 27 μέλη, ενώ η UΕFΑ 53, ανάμεσα στα οποία τη Ρωσία, την Τουρκία, την Ελβετία, το Καζακστάν, το Αζερμπαϊτζάν και το Ισραήλ. Και η UΕFΑ είναι η ελέγχουσα δύναμη όλων των εθνικών ποδοσφαιρικών ενώσεων, από τις οποίες θα ζητούσε να δώσουν οδηγίες στους συλλόγους και να πιέσουν τις κυβερνήσεις ώστε η ομάδα της Ε.Ε. να μην υπάρξει ποτέ.