Μια άλλη ζωή είναι εφικτή. Δεν τελείωσε η ελπίδα. Το ίδιο ισχύει και για την τηλεόραση, τη «φυσική;» προέκταση της ζωής μας.

Μια άλλη τηλεόραση είναι εφικτή. Η αληθινότητα (εν προκειμένω η μοναδική αλήθεια που προσφέρει ο πόνος) υπερβαίνει τις μηχανορραφίες της εικόνας. Η κατασκευή, η κακιά, παραπλανητική, στρεβλή, ψεύτικη εικόνα δεν είναι ο κανόνας. Οι αφοριστικές δαιμονοποιήσεις πνίγονται μέσα στην αφέλεια και την καταχρηστική γενίκευση.

Απόδειξη η συγκλονιστική συνέντευξη στην κρατική τηλεόραση της Μαρίας Χούκλη με τη Μαριέττα Γιαννάκου.