ΟΤΑΝ Η κυβέρνηση Μητσοτάκη αρνιόταν- το 1992- το Πακέτο Πινέιρο με ονομασία των Σκοπίων «Νοβαμασεντόνια» για όλες τις χρήσεις (διμερείς σχέσεις και διεθνείς οργανισμούς) την οποίασύμφωνα με τον κ. Πινέιρο- είχαν αποδεχθεί τα Σκόπια, κανείς δεν μπορούσε να προβλέψει ότι έπειτα από 16 χρόνια μια άλλη κυβέρνηση της Ν.Δ. θα παρακαλούσε για την υιοθέτηση μιας ονομασίας όπως «Νέα Μακεδονία» ή «Άνω Μακεδονία»έστω για διεθνή χρήση.

Όταν η κυβέρνηση Παπανδρέου υιοθετούσε- το 1995- την Ενδιάμεση Συμφωνία με τα Σκόπια, με την οποία αναγνωριζόταν- έστωπροσωρινά στο γειτονικό κράτος η δυνατότητα μιας διπλής ονομασίας – «Δημοκρατία της Μακεδονίας» για εσωτερική χρήση και «Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας» για τους διεθνείς οργανισμούς- κανένας δεν μπορούσε να προβλέψει ότι 13 χρόνια αργότερα η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ θα απέρριπτε οποιαδήποτε διπλή ονομασία, προτείνοντας μάλιστα στην κυβέρνηση της Ν.Δ. την άσκηση βέτο για την ένταξη των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ.

Δυστυχώς, στα χρόνια που μεσολάβησαν από το Πακέτο Πινέιρο και την Ενδιάμεση Συμφωνία, 123 χώρες (συμπεριλαμβανομένων των ΗΠΑ, της Ρωσίας και της Κίνας)

αναγνώρισαν τα Σκόπια ως «Δημοκρατία της Μακεδονίας». Η Ελλάδα μπορεί φυσικά- σήμερανα βάλει βέτο και να χρησιμοποιήσει ακόμη μία φορά το διπλωματικό της κεφάλαιο, πιέζοντας προς όλες τις κατευθύνσεις για το όνομα των Σκοπίων. Αυτό θα περνούσε το μήνυμα ότι η ελληνική πλευρά δεν δέχεται να συμβιβαστεί σε ένα ευαίσθητο εθνικό θέμα. Μικρό το κέρδος. Δεν θα εμπόδιζε να αποκαλούνται τα Σκόπια από όλο τον πλανήτη «Μακεδονία» ούτε θα άλλαζε τις διμερείς αναγνωρίσεις. Αντ΄ αυτού, η κυβερνηση θα μπορούσε να κάνει την υπέρβαση κλείνοντας το θέμα με επώδυνο τρόπο, που θα οδηγούσε όμως στην ομαλοποίηση των σχέσεων της Ελλάδας με τα Σκόπια. Μεγάλο το πολιτικό κόστος. Ωστόσο, πρώτη φορά από το 1992 η Αθήνα δεν θα πυροβολούσε στον αέρα και θα κρατούσε τα διπλωματικά της όπλα για σοβαρότερα θέματα όπως η Τουρκία, το Αιγαίο, το Κυπριακό…

Τελευταία Νέα