ΚΙ ΑΣ ΥΠΟΘΕΣΟΥΜΕ ότι όλα θα πάνε καλά για το ΠΑΣΟΚ στην αυριανή εκλογική διαδικασία. Ας υποθέσουμε ότι οι ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ θα προσέλθουν ειρηνικά και μαζικά, ότι δεν θα «πέσει» το on line σύστημα, ότι δεν θα τα «σπάσουν» στην καταμέτρηση, ότι θα αγκαλιαστούν οι υποψήφιοι όταν βγουν τα αποτελέσματα.

Ε, και; Η Δευτέρα θα ξημερώσει και το ΠΑΣΟΚ θα είναι και πάλι στην αντιπολίτευση. Ο νικητής δεν πρόκειται να επισκεφθεί τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας για να λάβει εντολή σχηματισμού κυβέρνησης. Θα φτάσει μέχρι τη Χαριλάου Τρικούπη για να μαζέψει τα κομμάτια του ΠΑΣΟΚ.

Το δίμηνο που πέρασε από τις εκλογές κλόνισε ανεπανόρθωτα τις σχέσεις- όχι τις πολιτικές, αλλά τις προσωπικές- των στελεχών. Κι αυτό ήταν μάλλον φυσιολογική εξέλιξητο 1996 είχαν να μοιράσουν τα υπουργεία. Το 2007 έχουν να μοιράσουν κάτι «σκιώδεις» θέσεις τομεαρχών…

Το μαχαίρι και το πεπόνι

ΜΠΟΡΟΥΝ ΟΙ σχέσεις να ξαναφτιαχτούν; Αυτό θα εξαρτηθεί αποκλειστικά από τον πρώτο της κάλπης. Αν πρυτανεύσουν οι διαθέσεις των «σκληρών» της μιας ή της άλλης πλευράς και η επόμενη μέρα βρει το ΠΑΣΟΚ να εκπροσωπείται μόνον από τους νικητές, τότε στους υπολοίπους δεν θα απομένει παρά μία νέα προσπάθεια να καταλάβουν τα χειμερινά ανάκτορα. Πρακτικά, κάτι τέτοιο σημαίνει ότι ένα κομμάτι του ΠΑΣΟΚ, μικρότερο ή μεγαλύτερο, θα επενδύσει στην ήττα του κόμματοςκάνοντάς την αναπότρεπτη.

Ο- όποιος- νέος πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ κινδυνεύει να είναι «μεταβατικός», αν θελήσει να κάνει πράξη όσα ο ίδιος έχει εκστομίσει το τελευταίο δίμηνο, με στόχο τους «άλλους». Κανείς δεν γνωρίζει- ίσως ούτε και ο ίδιος ο κ. Κ. Καραμανλήςπότε θα γίνουν οι επόμενες εκλογές. Ένα όμως είναι σίγουρο: αν για άλλη μία φορά το ΠΑΣΟΚ μείνει στη δεύτερη θέση, τότε όλα τα υβριστικά υπονοούμενα που επιστρατεύθηκαν στην εσωκομματική διαμάχη της αξιωματικής αντιπολίτευσης από τις 16 Σεπτεμβρίου έως σήμερα θα μοιάζουν με φιλοφρονήσεις. Τις οποίες μάλιστα δεν θα υπάρχουν ψηφοφόροι ενδιαφερόμενοι να τις ακούσουν!