Τα θαύματα και οι αντοχές


Yποστηρίζουν ορισμένοι ότι η διαφορά των πέντε βαθμών που χωρίζει τις παρυφές του UΕFΑ από τη χαράδρα του υποβιβασμού αποτελεί ισχυρό αποδεικτικό στοιχείο όσον αφορά τον μεγαλύτερο ανταγωνισμό που παρουσιάζει το φετινό πρωτάθλημα της Σούπερ Λίγκας.

Ακόμη κι αν θελήσουμε να μην προβάλουμε σοβαρές αντιρρήσεις, δείχνοντας όλη την καλή διάθεση απέναντι στη συγκεκριμένη άποψη- γιατί ίσως αυτή η κατάσταση να οφείλεται και στη μιζέρια των περισσότερων ομάδων- εντούτοις υπάρχει και κάτι άλλο ιδιαίτερα ανησυχητικό. Με τα δεδομένα που περιγράψαμε μπορεί δηλαδή μία από τις ομάδες που αυτή τη στιγμή διατρέχει τον άμεσο κίνδυνο του υποβιβασμού να βρεθεί στο τέλος του επόμενου καλοκαιριού να διεκδικεί την πρόκρισή της στους ομίλους του UΕFΑ.

Αυτό δεν είναι και τόσο απίθανο· όχι μόνο λόγω της «μικρής διαφοράς», αλλά και επειδή δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι θαύματα συμβαίνουν συχνά στον χώρο του ελληνικού ποδοσφαίρου.

Και σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο, το ζητούμενο παραμένει το ίδιο. Έχουν τη δυνατότητα αυτές οι ομάδες να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις της ευρωπαϊκής διοργάνωσης; Μέχρι τώρα η απάντηση είναι αρνητική.

Και μάλιστα όχι μόνο χάνουν τους βαθμούς που αναζητεί η ποδοσφαιρική Ελλάδα σαν τη διψασμένη γη, αλλά χάνουν τον προσανατολισμό τους και στις εγχώριες διαδρομές.

Τα παραδείγματα με τους τρεις φετινούς εκπροσώπους μας είναι ενδεικτικά. Ατρόμητος, Ξάνθη και Ηρακλής άλλαξαν προπονητές και προσπαθούν ακόμη να αποφύγουν τα χειρότερα. Η χρονιά μπορεί μεν να άρχισε γι΄ αυτές τις ομάδες με τις καλύτερες προοπτικές, αλλά εξελίχθηκε σε εξαιρετικά δύσκολη αποστολή.

Θα αντέξουν ξανά αυτή τη δοκιμασία;