O λόγος στους αναγνώστες. Ο Κυριάκος Χήνας, Καρλσρούη, Γερμανία, γράφει:

«Η αφελής μεταφυσική αντίληψη ότι το ποδόσφαιρο είναι μόνο μια διασκέδαση ανατρέπεται από την ιστορία των ανθρώπινων κοινωνιών. Σε κάθε εποχή, όποιο μαζικό φαινόμενο είχε παλλαϊκή αποδοχή και προβολή μεταβαλλόταν σε ένα μέσο- ευκαιρία μέσα από την οποία ο απλός άνθρωπος επεδίωκε να εκδηλώσει απόψεις και θέσεις γύρω από γενικότερες φλέγουσες εκκρεμότητες της εποχής ή να αναπληρώσει πολλά από αυτά που του στερούσε η ζωή.

Ας μελετήσουμε ενδελεχέστερα τις ιπποδρομιακές ομάδες στο Βυζάντιο που επικεντρώνονταν σε πολιτικές ρήξεις, τις θεολογικές αιρέσεις που υπέκρυπταν και τάσεις εθνικής ανεξαρτησίας, τα λαϊκά πανηγύρια του Μεσαίωνα που μετατρέπονταν σε αντιφεουδαρχικές εκρήξεις, την απαίτηση των Καταλανών για αυτονομία μέσα από την υποστήριξη της Μπαρτσελόνα εναντίον της ισπανικής Ρεάλ, τη συσπείρωση των οπαδών του ΑΠΟΕΛ και της Ομόνοιας γύρω από αντίστοιχα πολιτικά κόμματα, την αντιπαλότητα Ρέιντζερς- Σέλτικ για τον ρωμαιοκαθολικισμό και τόσα άλλα παραδείγματα.

Δίπλα σε αυτά, πρέπει να υπολογίσουμε και μία άλλη παράμετρο: χιλιάδες άνθρωποι, απογοητευμένοι από τα παραδοσιακά ερείσματα που νοηματοδοτούσαν πάντοτε τη ζωή (από την αφερέγγυα πολιτεία μέχρι τις ολισθαίνουσες ιδεολογίες και την ασθμαίνουσα οικογένεια), αναζητούν μια προσωπική διέξοδο- λύτρωση στις συντροφιές που δημιουργούνται γύρω από μια ομάδα. Ιδιαιτέρως αποκαλυπτικά είναι πολλά γηπεδικά τραγούδια (ή μήπως τραγωδίες;), όπως: «Έλα να νιώσεις πώς είναι η ζωή και όλα τα ωραία μέσα στη Σκεπαστή, εδώ είναι το σπίτι του κάθε ΑΕΚτζή» ή «γιατί μονάχα αυτή η ομάδα μού ομορφαίνει τη ζωή».

Ερωτώ λοιπόν ευθέως: συμφέρει άραγε τις ΠΑΕ να οχυρωθούν πίσω από το (διάτρητο ιστορικά) επιχείρημα ότι «εμείς βάζουμε τα λεφτά και κάνουμε ό,τι θέλουμε», αντί να αφομοιώσουν την παλλόμενη λαϊκή δυναμική που ήδη αναφέραμε;

Λεπταίσθητοι χειρισμοί απαιτούνται στις σχέσεις με τους Ενωσίτες οπαδούς εκτός Ελλάδος, οι οποίοι διακονούν τις ευγενικές αρχές της ΑΕΚ μεταξύ των ομογενών, αλλά και προωθούν το όνομά της στους ξένους ποδοσφαιρόφιλους που δεν τη γνωρίζουν επαρκώς. Αναφερόμενος μόνο στη Γερμανία όπου ζω, διαπιστώνω ότι θα ήταν ωφέλιμο: α) να διερευνηθεί εμπορικά η δυνατότητα να λειτουργήσει (έστω και ως τμήμα ενσωματωμένο σε ένα πολυκατάστημα) ένα ΑΕΚshop στο Μόναχο ή στο Ντύσελντορφ, β) να επισκεφθεί την περιοχή κλιμάκιο της ΠΑΕ για να αναθερμάνει τις φθίνουσες Ενωσίτικες εστίες, γ) να τροφοδοτεί πιο ευέλικτα το τμήμα Δημοσίων Σχέσεων τους ομογενείς με αυτόγραφα παικτών, αφίσες και άλλο τιμητικό υλικό και δ) μία φορά την εβδομάδα να υπάρχει ειδική επικοινωνιακή γραμμή του λαοφιλούς προέδρου με τους ομογενείς.

Ασήμαντη οικονομική επιβάρυνση συνιστά η αναγκαία υλική βοήθεια προς όσες ομάδες, σε όλη την επικράτεια, στην επίσημη ονομασία τους έχουν προτάξει το όνομα ΑΕΚ από το όνομα του τόπου τους, π.χ. ΑΕΚ Άργους. Ειδική μνεία αξίζει η (χαμένη πλέον;) προσπάθεια της ΑΕΚ Τιμισοάρα Ρουμανίας, όπου ο Άντον Ντόμπος επί σειρά περιόδων έμεινε αβοήθητος στο πρωτοφανές όσο και συγκινητικό τόλμημά του. Παράλληλη μπορεί να είναι και η ηθική επιβράβευση αυτών των ομάδων, είτε με παρακολούθηση αγώνων τους από επιφανείς Ενωσίτικες προσωπικότητες είτε με τιμητικές εκδηλώσεις λίγο πριν από την έναρξη αγώνων της ΑΕΚ στο ΟΑΚΑ».

Τελευταία Νέα