Ο Κ. Καραμανλής το 1998 καλούσε σε συνέντευξή του στα «ΝΕΑ» την κυβέρνηση να

υποχωρήσει, γιατί «ο κίνδυνος της διεύρυνσης της κοινωνικής αναστάτωσης είναι

τόσο ορατός, που μπορεί να πιθανολογηθεί μέχρι και βεβαιότητας»

ΑΝΥΠΟΧΩΡΗΤΟΣ δηλώνει σήμερα ο Κώστας Καραμανλής στα αιτήματα των

εκπαιδευτικών. Άλλα έλεγε όμως ως αρχηγός της αντιπολίτευσης, όταν η κυβέρνηση

του ΠΑΣΟΚ ήταν αντιμέτωπη με τις μαθητικές καταλήψεις. Τότε, ο πρόεδρος της

Ν.Δ. όχι μόνο στήριζε τις αντιδράσεις αλλά και καλούσε ευθέως την κυβέρνηση να

υποχωρήσει. Μάλιστα έφτασε και στο σημείο, στις 14 Ιανουαρίου 1999, να

καταθέσει την πρωτοφανή για τα πολιτικά χρονικά της μεταπολίτευσης πρόταση

μομφής κατά του αρμόδιου υπουργού, ο οποίος τότε ήταν ο Γεράσιμος Αρσένης.

«Να κάνει πίσω η κυβέρνηση»

Στις 14 Δεκεμβρίου του 1998 ο Κώστας Καραμανλής έδωσε συνέντευξη στα «ΝΕΑ»

όπου ρωτήθηκε για τις καταλήψεις και πώς θα αντιδρούσε ο ίδιος σε μια ανάλογη

περίπτωση: «Το θέμα είναι να μη φτάσει ο οποιοσδήποτε πρωθυπουργός σε μια

τέτοια έκρυθμη κατάσταση. Πολιτική, άλλωστε, σ’ έναν βαθμό, είναι η προσπάθεια

να επιχειρήσει κανείς να προβλέψει τις πολιτικές εξελίξεις», απαντούσε ο τότε

αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Και καλούσε την κυβέρνηση να

υποχωρήσει, γιατί «ο κίνδυνος της διεύρυνσης της κοινωνικής αναστάτωσης είναι

τόσο ορατός, που μπορεί να πιθανολογηθεί μέχρι και βεβαιότητας. Αυτό σημαίνει

ότι θα πολλαπλασιασθούν τα προβλήματα. Είναι ανάγκη, λοιπόν, να επανεκτιμήσει

η κυβέρνηση την κατάσταση. Να κάνει πίσω στο συγκεκριμένο ζήτημα».

Για τις μεταρρυθμίσεις

Έχει ενδιαφέρον ότι ο τότε αρχηγός της αντιπολίτευσης εμφανιζόταν ιδιαίτερα

επιφυλακτικός απέναντι στην προσπάθεια επιβολής μιας μεταρρύθμισης εκ των άνω.

«Σε ό,τι αφορά την παιδεία δεν θα κάνουμε πια πειράματα», έλεγε και

χαρακτήριζε την αντίδραση στην εκπαιδευτική μεταρρύθμιση του Γεράσιμου Αρσένη

δικαιολογημένη, γιατί «η δήθεν μεταρρύθμιση που επιχειρείται αποτελεί μια

συρραφή προχειρότητας και ερασιτεχνισμού». Επιπλέον, παραδεχόταν ότι «στου

κασσίδη το κεφάλι επιχειρεί ο εκάστοτε πρωθυπουργός ή υπουργός να εφαρμόσει

τις δικές του ιδέες» και ότι αυτό «δεν γίνεται έτσι». Δήλωνε μάλιστα

διατεθειμένος στην παιδεία «να βάλουμε νερό στο κρασί μας, ακόμα και στη δική

μας προγραμματική πρόταση. Γιατί προέχει ειδικά στον χώρο αυτό, να πετύχουμε

το μακρόπνοο. Να πετύχουμε τη συνέπεια και τη συνέχεια διαχρονικά»…