Ήταν 16 Αυγούστου του 2004, όταν όλοι οι Έλληνες πανηγύρισαν για το πρώτο

ελληνικό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας. Ο Λεωνίδας Σαμπάνης

μετά τα δύο ασημένια σε Ατλάντα (1996), Σίδνεϊ (2000), αυτή τη φορά είχε

φορέσει στον λαιμό του το χάλκινο, αλλά ήταν το πιο γλυκό, αφού ήταν μέσα στην

πατρίδα. Και όμως δεν το κράτησε, αφού βρέθηκε ντοπέ, έστω και αν ορκιζόταν

στα παιδιά του ότι ήταν καθαρός. «Για μένα είναι σαν μετάλλιο και μόνο η

επιστροφή μου», τόνισε κατά την αναχώρηση της αποστολής στο αεροδρόμιο και

αυτό τα λέει όλα για τον αθλητή, που ήδη αποτελεί πόλο έλξης στη διοργάνωση.