Μετά την ευφορία των αριθμών που προκάλεσε το τρικ της αναθεώρησης του

Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος κατά 25%, η κυβέρνηση προσγειώνει τώρα τους

εργαζομένους σε αυξήσεις λιτότητας.

Το προσχέδιο του προϋπολογισμού του 2007, που θα κατατεθεί την ερχόμενη

Δευτέρα στη Βουλή, προβλέπει αυξήσεις μισθών 3,4% και συντάξεων 3,8%,

κρατώντας έτσι ουσιαστικά παγωμένες τις πραγματικές αποδοχές, αφού ο

πληθωρισμός ήταν στο 3,5% τον Αύγουστο.

Η εικόνα των μισθών, που παραμένουν στάσιμοι ή και μειωμένοι για τρίτη συνεχή

χρονιά (πέρυσι η εισοδηματική πολιτική έδωσε αυξήσεις μόνο 3%, δηλαδή κάτω από

τον πληθωρισμό), έρχεται σε πλήρη αντίθεση με την εικόνα του πλούτου της

χώρας, μετά την αύξηση του ΑΕΠ.

Με το… γερμανικό!Έτσι, την ώρα που η ΕΣΥΕ μετρά το κατά κεφαλήν ΑΕΠ

της χώρας σχεδόν στα ίδια επίπεδα με… το γερμανικό, αφού μετά την αύξηση

βρίσκεται πια στο 95% του μέσου κατά κεφαλήν ΑΕΠ της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ο

Έλληνας δημόσιος υπάλληλος καλείται να αρκεσθεί σε ένα μισθό 948,11 ευρώ (ο

νεοδιοριζόμενος πανεπιστημιακής εκπαίδευσης) και να παρηγορηθεί με μια αύξηση

32,2 ευρώ τον μήνα. Αντίστοιχα ο υπάλληλος τεχνολογικής εκπαίδευσης με 11

χρόνια προϋπηρεσίας που παίρνει 1.125,15 ευρώ θα αρκεσθεί σε αύξηση 38,2 ευρώ

τον μήνα και ο παλαιότερος, με 21 χρόνια προϋπηρεσία, πανεπιστημιακής

εκπαίδευσης, με μισθό 1.351,87 ευρώ θα τον δει να αυξάνεται κατά 46 ευρώ.

Αυτό, βεβαίως, συμβαίνει επειδή τα πρόσθετα εισοδήματα που «ανακαλύφθηκαν» από

την ΕΣΥΕ, συνολικά 25% επιπλέον τού ώς τώρα γνωστού Ακαθάριστου Εγχώριου

Προϊόντος, ανήκουν, όσο κι αν δεν το ομολογεί ο υπουργός Οικονομίας κ. Γ.

Αλογοσκούφης, στη λεγόμενη παραοικονομία. Αν ήταν διαφορετικά τα πράγματα, θα

ήταν αντίστοιχα 25% υψηλότερα και τα φορολογικά έσοδα. Αυτό που κατέγραψε η

ΕΣΥΕ είναι κυρίως τα αδήλωτα εισοδήματα του κυκλώματος της οικοδομής, τα

φακελάκια των γιατρών, οι εισπράξεις του εμπόρου, του βιοτέχνη και του

δικηγόρου που δεν κόβουν αποδείξεις.

Οι ίδιοι. Σίγουρα δεν είναι τα εισοδήματα των μισθωτών. Γι’ αυτούς η

Αθήνα δεν έγινε και ούτε πρόκειται να γίνει στο ορατό μέλλον Βρυξέλλες. Παρά

το γεγονός ότι το κατά κεφαλήν ΑΕΠ της χώρας έκανε άλμα και αυξήθηκε από το

76,6% του μέσου κοινοτικού, όπου βρισκόταν, κοντά στο 95%, οι μισθοί

παρέμειναν ίδιοι: Στο 68,2% των μέσων κοινοτικών (η μέση αμοιβή, με βάση τα

στοιχεία του 2005, ήταν 1.441 ευρώ στην Ελλάδα, έναντι 2.110 κατά μέσο όρο

στην Ευρωπαϊκή Ένωση των 15) ή στο 89% (με βάση την – αμφισβητούμενη –

αγοραστική τους δύναμη).

Χάνουμε κονδύλια για να γλιτώσουμε την επιτήρηση

Η κυβέρνηση προχώρησε στην τεράστια αναθεώρηση του ΑΕΠ τη συγκεκριμένη στιγμή,

όχι επειδή καιγόταν να απεικονίσει την πραγματική κατάσταση της οικονομίας,

όπως υποστήριξε, αλλά για να αντιμετωπίσει ένα άλλο μεγάλο της πρόβλημα: την

κοινοτική επιτήρηση εξαιτίας του μεγάλου δημοσιονομικού ελλείμματος.

Με την αύξηση του ΑΕΠ μειώνεται αυτομάτως το έλλειμμα που υπολογίζεται ως

ποσοστό του. Εφ’ όσον, μάλιστα, γίνει αποδεκτή από τις Βρυξέλλες αυτού του

μεγέθους η αύξηση του ΑΕΠ τότε το έλλειμμα θα προσγειωθεί με ασφάλεια αρκετά

κάτω από το ανώτατο επιτρεπτό όριο του 3%.

Ο κ. Αλογοσκούφης θα αποφύγει έτσι την πολύ πιθανή άσκηση πίεσης από την

Ευρωπαϊκή Επιτροπή να πάρει πρόσθετα μέτρα, μόνιμου και διαρθρωτικού χαρακτήρα

και την άρνησή της να βγάλει τη χώρα από την επιτήρηση πριν βεβαιωθεί ότι

βαδίζει στον σωστό δρόμο. Με το έλλειμμα τόσο χαμηλά, δύσκολα θα πει όχι σ’

ένα τέτοιο αίτημα ο επίτροπος κ. Χ. Αλμούνια, ο οποίος ­ υπενθυμίζεται ­ έκανε

δύσκολη τη ζωή του κ. Αλογοσκούφη πριν από έναν χρόνο, απορρίπτοντας τα

προσωρινά έσοδα που είχε εγγράψει στον προϋπολογισμό.

Αν φύγει η χώρα από την επιτήρηση, η κυβέρνηση θα μπορέσει ευκολότερα να…

καλύψει και τις προεκλογικές της παροχές, αν χρειασθεί.

Μόνο που αυτό το τρικ της κυβέρνησης για να αποφύγει την επιτήρηση το πληρώνει

ήδη ακριβά η χώρα. Με την αύξηση του ΑΕΠ πάνω από 90% του μέσου κοινοτικού,

χάνει αυτόματα το δικαίωμα χρηματοδότησης από το Ταμείο Συνοχής μετά το 2010,

κάτι που υπολόγισε ήδη η αρμόδια επίτροπος σε απώλειες 1,4 δισ ευρώ. Επιπλέον,

η χώρα χάνει οριστικά την προοπτική να χρηματοδοτηθεί και μετά το 2013, όταν

θα τελειώσει το Δ’ ΚΠΣ.

Άλλο ρεπορτάζ για την περιπέτεια με τις Βρυξέλλες στη

σελ. 2 της ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ