Οι μπουτίκ πάνε… λαϊκή

«Τώρα που πηγαίνω στις λαϊκές, έχω περισσότερους μόνιμους πελάτες και

καλύτερο μεροκάματο από τότε που είχα μαγαζί. Τα καθημερινά τους ρούχα οι

περισσότεροι από τις λαϊκές τα αγοράζουν. Πηγαίνω κάθε εβδομάδα στα βόρεια

προάστια. Ακόμη και εκεί, ο κόσμος που έρχεται είναι μόνιμος και πολύς».

Ο κ. Δημήτρης Κολόμβος τα τελευταία οκτώ χρόνια πουλάει ρούχα σε λαϊκές.

Ανάμεσα σε μελιτζάνες, ντομάτες, πατάτες και ψάρια, σε κάθε γειτονιά που έχει

λαϊκή αγορά στήνονται ολοένα και περισσότεροι πάγκοι με παντελόνια, μπλούζες,

φορέματα και παπούτσια. Οι «μπουτίκ των λαϊκών» συγκεντρώνουν όλο και

περισσότερους πελάτες, αφού οι τιμές τους είναι ιδιαίτερα χαμηλές.

«Υπάρχει έλλειψη χρημάτων και χρόνου. Αφού έρχομαι έτσι κι αλλιώς στη λαϊκή,

χαζεύω τα ρούχα και τα παπούτσια και ανάλογα μπορεί να διαλέξω ή πατάτες ή

παντόφλες», λέει χαρακτηριστικά η κ. Εύα Δασκαλάκη που ψώνιζε χθες στη λαϊκή

αγορά του Παπάγου. Όπως λέει, αποφασίζει από το σπίτι της το ποσό που

πρόκειται να διαθέσει κάθε φορά στη λαϊκή και φροντίζει να μην το υπερβαίνει.

«Την προηγούμενη εβδομάδα αντί για σταφύλια, πήρα μια μπλούζα».

«Άλλος είναι ο κόσμος που ψωνίζει ρούχα στη λαϊκή και άλλος αυτός που πάει

στις μπουτίκ», λέει ο κ. Γιάννης Παντελεάκης που πωλεί κυρίως αθλητικά

ρούχα.«Παλαιότερα υπήρχαν ελληνικές βιοτεχνίες που έκαναν ρούχα μόνο για εμάς.

Τώρα οι αποθήκες που τα συγκέντρωναν στην οδό Αθηνάς έκλεισαν, λόγω

ανταγωνισμού από τα κινέζικα. Σε εμένα έρχονται πολλοί και ψωνίζουν πολλά για

τα παιδιά τους, αφού έχω πράγματα από 5 μέχρι 20 ευρώ. Τα περισσότερα ρούχα

μου είναι εισαγωγής πια. Από την Κίνα και την Τουρκία τα περισσότερα, αλλά και

αρκετά πράγματα από μαγαζιά που κλείνουν».

Οι καταστηματάρχες βλέπουν απελπισμένοι τους πάγκους με τα ρούχα στις λαϊκές.

«Για εμάς είναι αθέμιτος και σκληρός ανταγωνισμός», υποστηρίζει η κ. Χρύσα

Τριανταφύλλου που έχει μπουτίκ με γυναικεία ρούχα σε εμπορικό κέντρο. «Στον

δρόμο έξω από το εμπορικό κέντρο γίνεται κάθε εβδομάδα λαϊκή. Μερικοί λένε ότι

είναι καλό επειδή μαζεύεται κόσμος και μπορεί να έρθουν κάποιοι και σε εμάς.

Δεν συμφωνώ, όταν μια γυναίκα μπορεί να ντυθεί με 20 ευρώ για να πάει στη

δουλειά της, γιατί να ξοδέψει 100; Προτιμά να αγοράσει πέντε ή έξι διαφορετικά

κομμάτια κι ας κρατήσουν λιγότερο λόγω κακής ποιότητας».

Μεταξωτά ρούχα από την Ινδία!

ΥΠΑΡΧΟΥΝ όμως και οι πάγκοι με τα ακριβότερα είδη. «Εγώ έχω μπουτίκ στη

λαϊκή», λέει η κ. Ζωή Κιζιρίδου. «Ξεκίνησα πριν από τέσσερα χρόνια φέρνοντας

αποκλειστικά ρούχα από την Ινδία. Τα περισσότερα είναι από βαμβάκι και μετάξι

και υπάρχουν ορισμένα κομμάτια που ξεπερνούν τα 100 ευρώ. Οι πελάτισσές μου

είναι πολλές και αρκετές παίρνουν ρούχα μόνο από εμένα», υποστηρίζει.