«Ό,τι δεν πωλείται μαζικά δεν πάει απαραίτητα χαμένο»

Δεν πρόκειται για ανάγκη επιστροφής στις ρίζες ούτε για προσπάθεια καταγραφής

και αξιολόγησης της παραδοσιακής μουσικής της Κύπρου. Η συνεργασία του

Αλκίνοου Ιωαννίδη με τον βιολονίστα Μιλτιάδη Παπαστάμου, (στο CD «Πού Δύσην ώς

Ανατολήν», Universal) προέκυψε φυσικά σαν ένα αναγνωρίσιμο σημείο μιας κοινής

πορείας, που περιείχε πολλών χρόνων λάιβ και σε στούντιο συνεργασίες, ταξίδια,

οικογενειακά γεύματα, ακόμη και κουμπαριλίκι.

Η αφορμή δόθηκε το 1997 όταν πρότειναν στον Αλκίνοο να τραγουδήσει παραδοσιακά

τραγούδια της πατρίδας του (Κύπρου) στο Φεστιβάλ της Μικρής Επιδαύρου, ένα

πρόγραμμα που, αφού έκλεισε έναν πρώτο κύκλο εμφανίσεων εντός και εκτός

συνόρων, ο ίδιος διαπίστωσε ότι είχε… χτυπηθεί από τον ιό της περιέργειας

«για μια παράδοση που έχει μεγάλο ενδιαφέρον». Ο Μιλτιάδης Παπαστάμου,

κλασικός βιολονίστας και με θητεία στην οργανική μουσική (αλλά από εκείνη την

εποχή, μόνιμος στο γκρουπ του Αλκίνοου) μοιράστηκε μαζί του το ενδιαφέρον του

για την κυπριακή μουσική και άρχισαν μαζί το «σκάψιμο», με ταξίδια στην Κύπρο,

αλλά και αναζήτηση αρχείων, δίσκων, καταγεγραμμένης ιστορίας. Τα 13

παραδοσιακά τραγούδια που συμπεριελήφθησαν τελικά στο CD προέκυψαν από μια

9χρονη πορεία.

Το πρόγραμμα που θα δούμε στις Αίθριες Νύχτες του Μεγάρου Μουσικής θα

έχει κατά το ένα τέταρτο κομμάτια από τούτη τη συνεργασία, αλλά και κλασικό

Αλκίνοο, όπως και τραγούδια των Χατζιδάκι, Μαρκόπουλου κ.ά. Θα περιέχει επίσης

και κάποια οργανικά κομμάτια του Μιλτιάδη Παπαστάμου που ανήκουν στην

έθνικ/τζαζ.

Σίγουρα δεν είναι κάτι που θα περίμεναν (ή θα εύχονταν) οι σκληροπυρηνικοί φαν

του, αλλά ο Αλκίνοος φαίνεται να ανήκει στους μουσικούς που δεν φοβούνται να

πάνε κόντρα στις επιθυμίες των πολλών. «Ό,τι δεν πωλείται μαζικά δεν πάει

απαραίτητα χαμένο» παρατηρούσε. «Μπορεί να φαίνεται ότι μιλάω εκ του ασφαλούς,

γιατί η δική μου δουλειά έχει αντίκρυσμα και μου επιστρέφει πράγματα, αλλά από

την άλλη μεριά η εποχή μας μάς έχει κάνει να ξεχάσουμε ότι υπάρχει ένας κόσμος

πιο ήσυχος, πιο προσωπικός, λιγότερο μαζικός».

Η επιθυμία τους να ψάξουν και να εντάξουν μια μουσική φαινομενικά παλιά

μέσα στους δικούς τους ήχους έχει να κάνει με μια προσωπική αναζήτηση, πολύ

δημιουργική. «Ακριβώς έτσι» λέει ο Μιλτιάδης Παπαστάμου. «Αν ακούσετε, ας

πούμε, το «Γιασεμί» (παραδοσιακό κυπριακό) και μετά τον «Κεμάλ» του Χατζιδάκι,

καταλαβαίνετε ότι και στυλιστικά ταιριάζουν πολύ. Μια μουσική που έχει

επιβιώσει επί τόσους αιώνες σημαίνει ότι έχει πράγματα να πει και στον

σημερινό ακροατή. Αυτή είναι η δύναμη του κλασικού. Το βασικό σημείο όμως

είναι ότι εμείς δεν κάνουμε προσπάθεια να διατηρήσουμε την παράδοση. Παίζουμε

αυτά τα κομμάτια όπως τα παίζει ένας σημερινός μουσικός. Μακριά από τους

δογματισμούς τών κατ’ επάγγελμα διαχειριστών της παράδοσης. Η τέχνη θέλει

προτάσεις, θέλει εκδοχές, αλλιώς μένει στο συρτάρι».

INFO

Αλκίνοος Ιωαννίδης και Μιλτιάδης Παπαστάμου στην Αίθουσα των Φίλων της

Μουσικής του Μεγάρου Μουσικής (Βασ. Σοφίας, τηλ. 210-7282.333). Αύριο και την

Παρασκευή στις 21.00. Είσοδος 20 ευρώ.