Αναζήτηση
Ευτυχώς. Άκουσα για άλλη μια φορά τον Καραμανλή να δηλώνει ότι επιδεικνύει
«μηδενική ανοχή στη διαφθορά», και ησύχασα. Φαντάσου, λέω μέσα μου, να μην
επιδείκνυε αυτή τη «μηδενική ανοχή» ο πρόεδρος τι άλλο θα (μας) είχε συμβεί.
Με τη φόρα που έχουν πάρει οι γαλάζιοι κουμπάροι ήταν πολύ πιθανόν να μην τη
γλίτωνε ούτε η Ακρόπολη. Κατεβαίνω κάθε πρωί στο κέντρο της Αθήνας και μόλις
φτάνω Μακρυγιάννη στρέφω το βλέμμα στην Ακρόπολη και σφίγγεται η καρδιά μου.
Κοιτάζω πρώτα χαμηλά, να δω τα αρχαία τείχη, μετά ανεβαίνω λίγο ψηλότερα,
βλέπω τον Παρθενώνα, δεξιά τη σημαία που κυματίζει και μετά γεμάτος ανακούφιση
κάνω τον σταυρό μου. Ευτυχώς, ούτε κι αυτό το πρωί συνέβη κάτι. Όλα είναι
ακόμη στη θέση τους.
Το κράτος χρειάζεται το λαδάκι του…
Απορώ πάντως. Απορώ με όλον αυτό τον θόρυβο που έχει προκληθεί εξαιτίας της
δημιουργικής απασχόλησης της Νέας Δημοκρατίας με την «επανίδρυση» του κράτους.
Δηλαδή να ρωτήσω τώρα. Εσείς όταν ο Καραμανλής ανακοίνωνε προεκλογικά ότι θα
«επανιδρύσει» το κράτος, τι περιμένατε; Ότι θα σήκωνε ντουβάρια; Ότι θα
γκρέμιζε τα υπάρχοντα; Ότι θα έβαφε τα κτίρια ροζ, μπορντό ή βεραμάν; Ότι θα
άλλαζε κουρτίνες ή ότι θα άλλαζε επίπλωση; Μελέτησαν οι άνθρωποι τα εφτά
χρόνια που ήταν στην αντιπολίτευση πώς λειτουργεί το ελληνικό κράτος, και
ύστερα από ώριμη σκέψη (εντάξει, πού και πού μπορεί ο ποιητής να καταφεύγει
στην υπερβολή, αλλά δεν είναι αυτό το θέμα μας), κατέληξαν ότι αυτό που
χρειάζεται (το κράτος για να λειτουργήσει…αποτελεσματικά) είναι… λαδάκι.
Ωραίο, πράσινο, μυρωδάτο, λαδάκι της ελιάς, που κάνει τη μηχανή να «πετάει».
Αυτό είναι όλο, κι απορώ με τις διαστάσεις που έχει λάβει το θέμα…
Ποιον έστειλαν στον εισαγγελέα;
Έχω κάτι μέρες τώρα που ψάχνω να βρω έναν υπαρκτό λόγο για να δικαιολογήσω τη
στάση του Καραμανλή απέναντι σ’ αυτή την καταιγίδα των σκανδάλων, και δεν
βρίσκω. Είμαι σε αδυναμία. Δηλώνει με τη μεγαλύτερη φυσικότητα του κόσμου, ότι
επιδεικνύει «μηδενική ανοχή», την ίδια ώρα που και οι πέτρες ξέρουν ότι
πρόκειται για παραμύθια της Χαλιμάς. Ότι μας κοροϊδεύει μπροστά στα μάτια μας.
Η συμμορία των κουμπάρων πιάστηκε ύστερα από την καταγγελία της εταιρείας
ΜΕΒΓΑΛ και όχι γιατί η κυβέρνηση τους έστειλε μέσα. Υπήρχε περίπτωση να τους
καλύψει μετά την καταγγελία; Όχι. Να δώσει εντολή να μην πάνε στον εισαγγελέα.
Όχι φυσικά. Τι μας λέει τότε; Και ποιους έστειλαν από μόνοι τους στον
εισαγγελέα; Κα-νέ-ναν. Εδώ ούτε και αυτεπαγγέλτως δεν κινήθηκε ο εισαγγελέας.
Μάθατε εσείς να ζήτησε καμιά αυτεπάγγελτη έρευνα για σκάνδαλα; Διαβάσατε
πουθενά να έδωσε εντολή να διερευνηθεί το έργο ας πούμε αυτής της Επιτροπής
Ανταγωνισμού; Τι γίνεται με τα πρόστιμα που επιβάλλει; Πώς καταπίπτουν και
παίρνουν τη μορφή προστίμου για παράνομο παρκάρισμα; Εγώ όχι…
Επάγγελμα; Διαμεσολαβητής
Και θέλω επί τη ευκαιρία να καταγγείλω τη μεγάλη αδικία που γίνεται από τα
κανάλια στον «Πανάγο». Τον έχουν βγάλει στη σέντρα τον άνθρωπο και τον χτυπούν
αλύπητα, επειδή είχε την έμπνευση να κάνει μία (μία; Πολλές, αλλά αυτό το έργο
θα το δούμε τις επόμενες ημέρες) «διαμεσολάβηση». Τι έκανε δηλαδή; Μεσολάβησε
ανάμεσα στα λαμόγια και τη ΜΕΒΓΑΛ. Τίποτε περισσότερο και τίποτε λιγότερο απ’
ό,τι κάνουν κι άλλοι της συνομοταξίας του. Επάγγελμα; Διαμεσολαβητής. Ήτοι,
έχεις πρόβλημα, εμπόδιο, αίτημα, δυσκολία; Ο «Πανάγος» είναι εδώ για σένα. Θα
στο λύσει – με το αζημίωτο φυσικά. Θα σε πάει στον υπουργό, στον γενικό
γραμματέα, στον πρόεδρο του οργανισμού, στον διοικητή της ΔΕΚΟ, τον
διευθύνοντα σύμβουλο. Διότι όλοι αυτοί, κατά τη λογική του «Πανάγου», του
χρωστάνε. «Εγώ τους έκανα κυβέρνηση» θα σου πει – και θα το εννοεί. Και οι
άλλοι, που όλους αυτούς τους «Πανάγους» εκείνοι τους έχουν εκθρέψει, τι να
κάνουν; Κλαρίνο κάθονται μπροστά τους. Γιατί εκλογές έρχονται και δεν είναι
ώρα να βγει ο «Πανάγος» στην πιάτσα και να σου κολλήσει την ταμπέλα του
«άχρηστου». Είναι;
«Είναι πολλά τα λεφτά, Άρη…»
Όσο διευρύνεται το άνοιγμα στο απόστημα της γαλάζιας διαφθοράς τόσο πληθαίνουν
τα ερωτηματικά και βεβαίως οι αυταπόδεικτες κυβερνητικές ευθύνες που με την
ανοχή της, επί της ουσίας, εξέθρεψαν αυτά τα φαινόμενα. Και παρά τις απέλπιδες
προσπάθειες του Πρωθυπουργού να χρεώσει το… ΠΑΣΟΚ ακόμη και γι’ αυτό – λες
και το ΠΑΣΟΚ έσπρωξε τον «Πανάγο» και τους υπουργικούς κουμπάρους να βάλουν το
χέρι στο «μέλι» – η κοινωνία έχει πειστεί ότι για τη γαλάζια διαπλοκή υπάρχουν
πολιτικές ευθύνες με ονοματεπώνυμο. Είναι τεράστιες και είναι των τριών
«αρμοδίων» υπουργών (Δημήτρης Σιούφας, Σάββας Τσιτουρίδης, Γιάννης
Παπαθανασίου), και βεβαίως του ίδιου του Καραμανλή, ο οποίος καλύπτει και
επιβραβεύει διά της παραμονής τους, στην κυβέρνηση, τους τρεις. Από εκεί και
πέρα, επειδή, η κυβέρνηση κάνει ό,τι μπορεί για να θολώσει τα νερά, θα πρέπει
να σημειώσουμε ότι μόνον αφελείς ή μικρόνοοι μπορούν να δεχθούν ότι τα 2,5
εκατομμύρια της μίζας θα πήγαιναν στη συμμορία των γαλάζιων κουμπάρων. «Είναι
πολλά τα λεφτά Άρη», κατά τη φοβερή ατάκα του Σπύρου Καλογήρου προς τόν Νίκο
Κούρκουλο, στην ταινία «Λόλα»…
ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ
«Αγοράζουν ακριβά και πουλάνε φτηνά»
|
|
Συνέβη το καλοκαίρι αλλά πέρασε στα «ψιλά», διότι άμα ο άλλος είναι στην
παραλία και κοιτάζει τις ομορφιές του κόσμου γύρω του, σιγά να μην κάτσει να
ασχοληθεί με τα έργα και τις ημέρες της γαλάζιας διακυβέρνησης. Προσέξτε
λοιπόν τι έγινε, εν μέσω θέρους, την ώρα που ο Καραμανλής, ο οποίος
επιδεικνύει ως γνωστόν «μηδενική ανοχή» σε κάτι τέτοια, έπαιζε ρακέτες στη
Ραφήνα. Ο κύριος Τάκης Αράπογλου, διοικητής της Εθνικής, αγόρασε μια μικρή
σέρβικη τράπεζα, ονόματι Βοϊβοντίνσκα, η οποία ήταν στα πρόθυρα της
χρεοκοπίας. Με πόσα παρακαλώ; Με 410 εκατομμύρια ζεστά ευρώπουλα. Η
Βοϊβοντίνσκα είχε 23 καταστήματα, όπερ σημαίνει ότι η Εθνική αγόρασε την
τράπεζα αυτή προς 17 εκατομμύρια το κατάστημα. Την ίδια ώρα, η Εθνική πουλάει
τη θυγατρική της στην Αμερική την Ατλάντικ Μπανκ, προς 13 εκατομμύρια ευρώ το
κατάστημα. Υπάρχει συμπέρασμα; Πώς δεν υπάρχει. Αυτό που λέει ο Γιώργος πολύ
σωστά ότι «αγοράζουν ακριβά και πουλάνε φτηνά» κι αυτό είναι ύποπτο. Αλλά
ευτυχώς που υπάρχει ο κ. Καραμανλής, ο οποίος επιδεικνύει – δεν θα κουραστώ να
το επαναλαμβάνω – «μηδενική ανοχή στη διαφθορά».
