1. «Είχα κάνει μια συμφωνία με τον εαυτό μου», είπε στην πρώτη της

τηλεοπτική συνέντευξη η Νατάσα Κάμπους, η 18χρονη Αυστριακή που έχασε δέκα

χρόνια από τη ζωή της εξαιτίας της παράνοιας ενός 44χρονου άνδρα, του

Βόλφγκανγκ Πρίκλοπιλ. «Ότι η Νατάσα του μέλλοντος θα επιστρέψει να

απελευθερώσει αυτό το μικρό κορίτσι». Αυτό είναι και το μόνο που μπορούμε να

της ευχηθούμε. Ολόψυχα.


2. Οκτώ εβδομάδες αφότου ξέσπασε ο πόλεμος, το Ισραήλ δέχθηκε να άρει τον

εναέριο και θαλάσσιο αποκλεισμό του Λιβάνου. Οι κέδροι, το σύμβολο του

Λιβάνου, επιστρέφουν δειλά δειλά στον τόπο τους. Η Χεζμπολάχ όμως εξακολουθεί

να κρατά ομήρους δύο Ισραηλινούς στρατιώτες και το Ισραήλ «διατηρεί το

δικαίωμα ανάληψης δράσης». Η εκεχειρία παραμένει εύθραυστη. Όσο για την

ειρήνη, αυτή (στην καλύτερη περίπτωση) αργεί ακόμα.


3. Πέντε χρόνια συμπληρώνονται τη Δευτέρα από την 11η Σεπτεμβρίου του

2001. Στο διάστημα αυτό, ο κόσμος άλλαξε πράγματι πολύ – ελάχιστοι όμως θα

πουν «προς το καλύτερο». Όλες εκείνες οι αναλύσεις, την επαύριο των επιθέσεων,

περί του πώς πρέπει να αναθεωρήσουμε τη στάση μας έναντι του «δεύτερου» και

«τρίτου» κόσμου, έμειναν στα χαρτιά να μας θυμίζουν πως είμαστε όλοι άξιοι του

κόσμου μας.


4. Τη μία φουντώνει τη φωτιά αποκαλώντας τους εξεγερμένους νεαρούς μετανάστες

των «μπανλιέ» αλήτες. Την άλλη ανάβει νέα πυρκαγιά με μια πρωτοφανή επίθεση

στη γενιά του Μάη του ’68. Και τώρα, προκαλεί εμφύλιο μεταξύ των Γάλλων

ράπερ… «Πούλησε την ψυχή του στον διάβολο!», δήλωσε για τον Ντοκ Ζινεκό, τον

(εικονιζόμενο) ράπερ, ο… σύντεχνός του, Στόμι Μπάγκσι. Ένα σπίρτο ακόμα,

μεσιέ Σαρκοζί;


5. Ο προπονητής της Εθνικής ομάδας μπάσκετ κάνει πάσα στον Αρχιεπίσκοπο…

Οι κακές γλώσσες είναι πρόθυμες να στοιχηματίσουν πως όλες αυτές οι τελετές

κάνουν ακόμα και τους τιμώμενους να βαριούνται. Τουναντίον, ακόμα και αυτές

ομολογούν πως η κραυγή «Μην απογοητεύεστε, ρε!», που ακούστηκε να λέει

επανειλημμένως ο «Δράκος» στους παίκτες σε κάποιο τάιμ άουτ του άτυχου

τελικού, τις κάνει ακόμα να ανατριχιάζουν.


6. Πρώτα ήρθε εδώ. Κατέληξε σε συμφωνία με τον Βούλγαρο Πρόεδρο και τον Έλληνα

Πρωθυπουργό για τον αγωγό Μπουργκάς – Αλεξανδρούπολης κι έπειτα ταξίδεψε στη

Νότια Αφρική, με την οποία και συνήψε μια «οικονομική συμμαχία» ικανή να

αποφέρει «δισεκατομμύρια δολάρια». Κατόπιν κατευθύνθηκε προς Μαρόκο – για

ανάλογες μεγάλες μπίζνες. Έξω πάει καλά ο Πούτιν. Μέσα έχουμε κάτι

προβληματάκια, κυρίως με τα ανθρώπινα δικαιώματα, αλλά τέτοια ώρα, τέτοια

λόγια…