Την έχουν ονομάσει «Επιτροπή μορφωτικών υποθέσεων». Στα ψιλά των εφημερίδων

διάβασα ότι άρχισε εκεί κάτι που έχουν ονομάσει «Δημόσιος διάλογος». Απ’ ό,τι

καταλαβαίνω, γιατί τα ψιλά δεν έχουν και πολλές λεπτομέρειες, περίμενε εκεί η

υπουργός Παιδείας τους εκπροσώπους από Νεολαίες για να διαλεχθούν περί του

νομοσχεδίου για την Ανώτατη Εκπαίδευση. Αλλά δεν πήγαν οι εκπρόσωποι του

Συνασπισμού και του ΚΚΕ. Πήγαν μόνο του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ. οι Νεολαίες, και

ύστερα από λίγο του ΠΑΣΟΚ διαφώνησε και έφυγε. Ίσως θα ένιωσαν και πολύ

συντηρητικοί και συμβιβασμένοι οι του ΠΑΣΟΚ, βλέποντας τις άδειες θέσεις των

αριστερών όπου δεν καταδέχτηκαν τη γη της επιτροπής να την πατήσουν, και θα

έφυγαν μια ώρα αρχύτερα για να ανακτήσουν την επαναστατημένη τους συνείδηση.

Συνηθισμένα πράγματα, γι’ αυτό και πέρασαν στα ψιλά. Έτσι δεν έκαναν και την

άλλη φορά με τον διάλογο για το ίδιο νομοσχέδιο; Νομίζω ότι τότε είχαν

εμφανιστεί για να δηλώσουν ότι δεν θα πάρουν μέρος στον διάλογο, κι αμέσως

αποχώρησαν επιδεικτικά. Τώρα είπαν, πού να τρέχουν με τη ζέστη. Μιλάμε για το

νομοσχέδιο που ξεσήκωσε τη νεολαία και τους θαυμαστές της την περασμένη

άνοιξη, κατέβασε το σύμπαν στους δρόμους, έκλεισε σχολεία και σχολές,

ανακάτωσε εξεταστικές περιόδους και μαθήματα. Ούτε τότε, πριν από όλα αυτά,

πήγαν οι εκλεγμένοι φοιτητές στον διάλογο, ούτε τώρα, κατόπιν εορτών. Τη

φωνούλα τους δεν θα την ακούσουμε παρά μόνο μέσα από ντουντούκες. Έτσι είναι

το ηρωικό, το νεανικό, το τολμηρό, το από δημοσιογράφους και ποιητές

τραγουδισμένο ύφος. Έχει αποφασιστεί ότι αυτό τους ταιριάζει. Ο διάλογος

προφανώς είναι για ξενέρωτους.