Οι Έλληνες αστρονόμοι έστειλαν γράμμα στη Διεθνή Αστρονομική Ένωση, για να μη

χαλάσει η παράδοση του ελληνικού μύθου. Μέχρι τώρα, -το είχατε προσέξει; – τα

ουράνια σώματα που ανακάλυπταν τα βάφτιζαν με ονόματα της ελληνικής

μυθολογίας. Και τώρα βρήκαν ένα ουράνιο σώμα και το βάφτισαν Ζίνα. Ξέρετε, την

κορμάρα με τις πανοπλίες που έβλεπαν οι σημερινοί αστρονόμοι στην τηλεόραση

όταν ήταν παιδιά. Ίσως να νόμισαν ότι ήταν αρχαία αμαζόνα, ποιος ξέρει; Τόσο

άσχετοι πια με την ελληνική μυθολογία. Ίσως και να μην το είχαν καταλάβει ποτέ

πριν ότι υπάρχει τέτοια παράδοση, ελληνικών ονομάτων, για τα ουράνια σώματα.

Ίσως να θεωρούν, ας πούμε, ότι ο πλανήτης Άρης, που λέγεται Μαρς σε πάρα

πολλές γλώσσες, είναι όνομα λατινικό, όπως και το Βένους – Αφροδίτη, Ζούπιτερ

– Δίας, Μερκούριους – Ερμής και ούτω καθεξής. Είναι άσχετοι οι άνθρωποι. Η

κλασική παιδεία των προηγμένων αστρονομικά χωρών προφανώς πάσχει από έλλειψη

διδασκαλίας αρχαίων ελληνικών. Είναι κρίμα που δεν μπορούν να χρησιμοποιήσουν

τη Γιαννάκου στην εκπαιδευτική τους μεταρρύθμιση, να διατηρήσουν για πάντα

στον ουρανό τη μυθολογική κατάσταση της εποχής του Πτολεμαίου, να μην τον

μολύνουν με τηλεοπτικούς σαχλοήρωες. Εμάς τώρα ποία η θέσις μας; Τι μπορούμε

να κάνουμε για να υπερασπιστούμε τη μυθολογική μας κληρονομιά; Ε, έχουμε πείρα

σ’ αυτά, μπορούμε να λέμε το αστρικό σώμα Ζίνα, «η λεγόμενη Ζίνα», ας πούμε. Ή

να περιλάβουμε τη Ζίνα στην ελληνική μυθολογία και ούτε γάτα ούτε ζημιά. Πως

ήταν υπασπίστρια της βασίλισσας των αμαζόνων, ακόλουθος της Άρτεμης, νύμφη του

απολιθωμένου δάσους της Λέσβου (κάτι το απολιθωμένο έχει επάνω της, ούτως ή

άλλως). Η ελληνική μυθολογία να παραμείνει ανοιχτή κι εμείς να συνεχίσουμε να

ζούμε στον μύθο μας.