Αν ο κ. Πολύδωρας πίστευε ότι οι απαγωγές των Πακιστανών δεν είναι παρά μια

μυθοπλασία, ως περιτύλιγμα ενός περίεργου «εθνικού σπορ» τής, κατά κοινή

ομολογία, φιλήσυχης αυτής κοινότητας, τότε θα έπρεπε χωρίς καμιά επιφύλαξη να

διαψεύσει ότι υπήρξε σχετική διαβούλευση στο υψηλό επίπεδο των υπουργείων

Εξωτερικών Ελλάδας και M. Βρετανίας.

Όχι μόνο δεν έκανε κάτι τέτοιο, λέγοντας σχετικά «δεν γνωρίζω», ενώ είναι

γνωστό ότι ποτέ δεν μιλάνε δύο υπουργοί – και μάλιστα των Εξωτερικών – δύο

χωρών για ζητήματα τα οποία δεν υφίστανται, αλλά προχώρησε και στην επίδειξη

αλαζονείας, λίγο απείχε από πολιτικό τσαμπουκά και που πολύ απέχει από το να

χαρακτηρίζει έναν ευγενικό σαμουράι, τον οποίο κατά καιρούς υποδύεται ο

σημερινός υπουργός Δημόσιας Τάξης.

H έκφραση προς τον Αλ. Αλαβάνο «και να γνώριζα δεν θα σας έλεγα» κυριολεκτικά

«έγραψε» ως αμετροεπής και αλαζονική συμπεριφορά στη συνέχεια εκφράσεων

προηγούμενου υπουργού Δημόσιας Τάξης, ο οποίος διαβεβαίωνε το πανελλήνιο για

την ίδια υπόθεση ότι «είναι προβοκάτσια ή φάρσα» και ότι «θα πέσει πολύ

γέλιο».

Άλλωστε, οι υπηρεσίες αυτών των δύο υπουργών της νέας δημοκρατικής

διακυβέρνησης διέρρεαν, επί μήνες, προς τους αναμεταδότες – βαποράκια

«πρόθυμων» MME ότι όλη η φασαρία έγινε γιατί μάλωναν οι πρόεδροι και οι

παράγοντες της πακιστανικής κοινότητας. Εξάλλου, οι ίδιοι κ.κ. υπουργοί

Δημόσιας Τάξης προσπάθησαν επανειλημμένα να μας πείσουν – κυρίως την Αριστερά

που τοποθετήθηκε από πέρσι στα μέσα Αυγούστου, αλλά και αυτούς που

«αφυπνίστηκαν» μετά τις αποκαλύψεις του βρετανικού Τύπου στα μέσα Οκτωβρίου –

ότι έπρεπε επίσης να πιστέψουμε τη διπλωματική, εν Ελλάδι, εκπροσώπηση της

πακιστανικής χούντας, η οποία βεβαίωνε ότι τίποτα το μεμπτόν δεν έκαναν

Βρετανοί και Έλληνες πράκτορες.

Όλα τα παραπάνω, εκτός από εύλογη ανησυχία για τις δημοκρατικές ελευθερίες στη

χώρα μας, δημιουργούν και ένα γενικότερο θολό τοπίο στο οποίο ευνουχίζεται ο

ορθός λόγος και ο πολιτικός πολιτισμός.

Ο Νίκος Βούτσης είναι υπεύθυνος του Γραφείου Τύπου και Επικοινωνίας του

ΣΥΝ.