Τον εγκέφαλο των καρχαριών προσπαθούν να ελέγξουν Αμερικανοί επιστήμονες

για να τους μετατρέψουν σε αόρατους κατασκόπους! Επιχειρούν να τους

εμφυτεύσουν ηλεκτρόδια ώστε να επηρεάζουν την όσφρησή τους και να τους

στέλνουν να ακολουθούν εχθρικά πλοία και υποβρύχια…

Επιστήμονες επιχειρούν να εκμεταλλευθούν τις ικανότητες των καρχαριών και να

ελέγξουν τον εγκέφαλό τους μετατρέποντάς τους σε πειθήνιους… κατασκόπους

Σύμφωνα με την επιστημονική επιθεώρηση «NewScientist», τα νευρικά εμφυτεύματα

αποτελούνται από μία σειρά ηλεκτροδίων τα οποία τοποθετούνται στον εγκέφαλο

του καρχαρία και χρησιμοποιούνται για να διεγείρουν ορισμένα λειτουργικά του

κέντρα. H ομάδα του Τζελ Ατέμα που είναι βιολόγος στο Πανεπιστήμιο της

Βοστώνης, δημιούργησε ένα νευροεμφύτευμα τέτοιου είδους, το οποίο μπορεί να

διεγείρει το oσφρητικό σύστημα των καρχαριών και να τους κάνει να κινούνται

προς μία συγκεκριμένη κατεύθυνση.

Οι Αμερικανοί επιστήμονες έχουν κάνει σειρά πρωταρχικών πειραμάτων για να

διαπιστώσουν πόσο αξιόπιστο είναι το νευροεμφύτευμα που έχουν κατασκευάσει. Με

τη βοήθεια φορητού ηλεκτρονικού υπολογιστή ελέγχουν από μικρή απόσταση το

εμφύτευμα σε έναν καρχαρία, που βρίσκεται σε ειδική δεξαμενή. Ουσιαστικά

αποστέλλουν σήματα στον εγκέφαλό του, διεγείροντας ανάλογα με την περίσταση,

είτε τον δεξιό οσφρητικό βολβό του εγκεφάλου είτε τον αριστερό.

Σήμα – Ελιγμός. Μόλις ο καρχαρίας λαμβάνει τα σήματα στρέφεται προς την

αντίστοιχη κατεύθυνση, σαν ξαφνικά να οσμίστηκε κάτι που του κίνησε το

ενδιαφέρον. Επιπλέον, οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι όσο πιο έντονο είναι το

σήμα που έστελναν στον εγκέφαλο του καρχαρία τόσο πιο απότομος ήταν ο ελιγμός

του. H συγκεκριμένη επιστημονική ομάδα υποστηρίζει ότι ακολουθεί πολύ

προσεκτικά βήματα στην έρευνά της, για να μη βλάψει την υγεία αυτών των

καρχαριών. Για τον λόγο αυτό άλλωστε, λένε οι ειδικοί, τα πειράματα διαρκούν

λίγη ώρα.

H επιλογή των καρχαριών για τους συγκεκριμένους ερευνητικούς σκοπούς δεν είναι

τυχαία. Το αμερικανικό Πεντάγωνο είχε δείξει από παλιά ιδιαίτερο ενδιαφέρον

για τον τρόπο με τον οποίο μπορούν να γλιστρούν στο νερό και να εντοπίζουν

ευαίσθητα ηλεκτρικά σήματα. H ιδέα που προέκυψε ήταν ότι ένα κοπάδι καρχαριών

που θα ελεγχόταν με ραδιοσήματα, θα μπορούσε να αποτελέσει μια πρότυπη ομάδα

αόρατων κατασκόπων καθώς θα ήταν σε θέση να παρακολουθούν πλοία, υποβρύχια ή

ακόμη και να εντοπίζουν υποθαλάσσια ορυχεία ή καλώδια.

Χαρακτηριστικό μάλιστα είναι το γεγονός ότι στο Ινστιτούτο Θαλάσσιας Βιολογίας

στη Χαβάη ομάδα επιστημόνων υπό τον Τιμ Τρίκα μελετά τους υποδοχείς

ηλεκτρισμού των καρχαριών, καθώς υπάρχει η υποψία ότι είναι σε θέση να

ανιχνεύουν ηλεκτρικά σήματα από άλλα πλάσματα ή ακόμη περισσότερο, να

εκμεταλλεύονται το μαγνητικό πεδίο της Γης.

H αλήθεια πάντως είναι ότι εδώ και πολλά χρόνια αρκετοί ειδικοί είχαν την

πεποίθηση πως κάποια είδη καρχαριών, όπως οι μπλε και οι καρχαρίες τίγρεις,

χρησιμοποιούν το μαγνητικό πεδίο του πλανήτη μας για να διασχίζουν τεράστιες

αποστάσεις στη θάλασσα, ακολουθώντας ευθεία πορεία χωρίς να έχουν οπτική επαφή

με τον πυθμένα του ωκεανού.

Σε συνέδριο. H δουλειά που έκαναν οι επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο

της Βοστώνης, παρουσιάστηκε πριν από λίγες ημέρες σε διεθνές Ωκεανογραφικό

Συνέδριο που έγινε στη Χαβάη. H εργασία τους χρηματοδοτείται από την Υπηρεσία

Προηγμένων Ερευνητικών Προγραμμάτων Άμυνας (DAPRA) με στόχο μόλις

«εκπαιδευθεί» ο πρώτος καρχαρίας κατάσκοπος, να τεθεί αμέσως στην υπηρεσία του

αμερικανικού Πολεμικού Ναυτικού.

Μάλιστα η πρόθεση του κέντρου υποβρύχιου πολέμου στο Νιούπορτ των ΗΠΑ είναι

στο άμεσο μέλλον να απελευθερώσει γαλάζιους καρχαρίες με εμφυτεύματα, στα

ανοιχτά των ακτών της Φλόριδας. Ο Γουόλτερ Γκομς που είναι υπεύθυνος μηχανικός

για το συγκεκριμένο πρόγραμμα στο Νιούπορτ, τονίζει ότι επειδή τα ραδιοσήματα

για τον έλεγχο των ψαριών δεν μπορούν να διαπεράσουν το νερό, οι ειδικοί θα

χρησιμοποιούν ηχητικό εντοπιστή υποβρύχιων αντικειμένων (σόναρ). Τα σήματα θα

λαμβάνονται από ειδικούς δέκτες που θα έχουν το σχήμα ψαριού και τους οποίους

θα σέρνουν οι καρχαρίες πίσω τους. Σύμφωνα με την επιθεώρηση «NewScientist»,

το αμερικανικό Πολεμικό Ναυτικό με την τεχνολογία που διαθέτει, θα είναι σε

θέση να στέλνει σήματα σε καρχαρίες που βρίσκονται έως και 300 χιλιόμετρα

μακριά από τον πομπό.

Ιχθυοτροφεία με ηχητική… περίφραξη

Τέρμα και τα ψάρια ιχθυοτροφείου! Επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο του Ρόουντ

Άιλαντ των ΗΠΑ, λένε πως σε λίγο καιρό θα έχουν έτοιμο ένα εμφύτευμα, το οποίο

θα περιορίζει την κίνηση των ψαριών μέσα σε έναν συγκεκριμένο χώρο. Με τον

τρόπο αυτό, υποστηρίζουν, δεν θα υπάρχει η ανάγκη να «μαντρώνει» κανείς τα

ψάρια, αλλά θα τα αφήνει ελεύθερα στη θάλασσα να τρέφονται και να μεγαλώνουν

μέχρι να έρθει η ώρα να αλιευθούν. Ένα ηχητικό σήμα που θα φθάνει στο

εμφύτευμα, θα αποτρέπει τα ψάρια να απομακρύνονται πέρα από μια συγκεκριμένη

απόσταση. Το σήμα αυτό θα ενεργοποιεί στον εγκέφαλό τους την αίσθηση μιας πολύ

κακής μυρωδιάς κι έτσι τα ψάρια θα επιστρέφουν.

Αντιμετώπιση της παράλυσης με τη βοήθεια των πιθήκων

Τα εμφυτεύματα που τοποθετούνται στον εγκέφαλο των ζώων, όπως σε πιθήκους,

χρησιμεύουν και για την κατανόηση και την ίαση σοβαρών ασθενειών του ανθρώπου

H προσπάθεια των επιστημόνων να παρέμβουν με εμφυτεύματα στον εγκέφαλο

ορισμένων θηλαστικών φαίνεται πως δεν γίνεται μόνο για πονηρούς σκοπούς. Σε

ό,τι αφορά την περίπτωση των πιθήκων, η προσπάθεια στοχεύει στην κατανόηση και

την ίαση της ανθρώπινης παράλυσης. Ο Τζεντίπ Μαβουρί, από το Πανεπιστήμιο της

Ουάσιγκτον στο Σιάτλ, ανέπτυξε ένα νευρικό εμφύτευμα που μπορεί να

παρακολουθήσει την εγκεφαλική δραστηριότητα ενός πιθήκου καθώς αυτός παίζει.

Το συγκεκριμένο εμφύτευμα μπορεί επίσης να διεγείρει ένα μέρος του εγκεφάλου

ως απόκριση στη δραστηριότητα ενός άλλου μέρους του εγκεφάλου, ενώ περιέχει

και ένα μικροτσίπ το οποίο «μεταφράζει» τα νευρικά σήματα και στέλνει μηνύματα

στον εγκέφαλο ή στους μυώνες.

Ο ίδιος και οι συνεργάτες του πιστεύουν ότι το εμφύτευμα μπορεί να αποδειχθεί

αποτελεσματικό σε ανθρώπους που έχουν υποστεί νευρολογικές βλάβες από

τραυματισμούς ή ασθένειες. Διαπίστωσαν ότι όταν ο πίθηκος κινείται στον χώρο

ελεύθερα, ενεργοποιούνται οι νευρώνες που ελέγχουν τόσο τους μυς που τεντώνουν

τις αρθρώσεις όσο και αυτούς που τις λυγίζουν. Όταν ο πίθηκος είναι

περιορισμένος σε μια καρέκλα και τεντώνει το χέρι του για να πάρει την τροφή,

ενεργοποιείται μόνο η πρώτη κατηγορία νευρώνων. H κατανόηση αυτής της διαφοράς

μπορεί να είναι ζωτικής σημασίας για τη δημιουργία ενός μυο-διεγερτικού

εμφυτεύματος, ώστε να αποκατασταθεί η κινητικότα σε κάποιο ανθρώπινο άκρο που

έχει υποστεί παράλυση λόγω νευρολογικής βλάβης.

Επιμέλεια: Στέφανος Κρίκκης, Εύη Ελευθεριάδου