H κυβέρνηση είναι γυμνή!

ΑΚΟΜΗ και για τους πιο στενούς του συνεργάτες, ο Κώστας Καραμανλής έχει

πλευρές που δεν είναι κατανοήσιμες. Ένας από αυτούς λέει κατ’ ιδίαν πως

«χρόνια τώρα δεν έχω λάβει μια πειστική εξήγηση γιατί έφερε τον Σουφλιά πίσω

το 2001 με το τρόπο που τον έφερε και γιατί του έδωσε τόσα πολλά». Αντίστοιχο

πολιτικό μυστήριο περιβάλλει την πρόσφατη ανάθεση του Χαρτοφυλακίου Εξωτερικών

στην Ντόρα Μπακογιάννη. «Νομίζω ότι κι αυτό δεν θα μπορέσουμε ποτέ να το

καταλάβουμε», προσθέτει θυμόσοφα η ίδια πηγή.

Ωστόσο, πέρα από τα απόκρυφα του νεο-καραμανλισμού, ο ανασχηματισμός της 14ης

Φεβρουαρίου αποδεικνύεται αρκετά αποκαλυπτικός για την κυβέρνηση. Αυτή

φαίνεται, αυτή τη στιγμή, να πάσχει στον πυρήνα. Αν αποδεχθούμε ότι το δυνατό

χαρτί του Πρωθυπουργού είναι οι «μεταρρυθμίσεις», όπως επιμένουν οι επιτελείς

του, τότε πυρήνας της κυβέρνησης είναι τα υπουργεία Οικονομίας, Απασχόλησης,

Ανάπτυξης, Μεταφορών και Εσωτερικών. Στο πολύγωνο αυτό η κατάσταση δεν είναι

ακριβώς ρόδινη. Κι αυτό γιατί έχουμε υπουργούς στους οποίους μια διετία

διακυβέρνησης έχει προκαλέσει εντυπωσιακή φθορά. Κορυφαίος υπουργός

παραδέχεται ότι η «υποχώρηση του Προκόπη στο θέμα του «Καποδίστρια»» είναι

αποτέλεσμα της πίεσης που υπέστη στον βασικό μέτοχο, αλλά και σε διάφορα

θέματα που αφορούν τη Δημόσια Διοίκηση όπως οι συμβασιούχοι και οι γενικοί

διευθυντές. Το ίδιο πρόσωπο παραδέχεται ότι η ενδοτικότητα σε πιέσεις όπως

αυτές από το Βραχάσι δεν δημιουργεί μόνο προβλήματα σε όλη την επικράτεια,

αλλά χαλάει το μεταρρυθμιστικό προφίλ του Καραμανλή. Επισήμως ο Παυλόπουλος

έχει κάλυψη διότι υλοποιεί προεκλογικές δεσμεύσεις της N.Δ.. Ανεπισήμως όμως

γίνεται λόγος για «αντι-μεταρρύθμιση» στην Αυτοδιοίκηση.

ΑΠΟ ΤΟΥΣ υπουργούς που εμπλέκονται σε θέματα ΔΕΚΟ, ο μεν Μιχάλης Λιάπης

επιμένει να το παίζει ατσαλάκωτος, χωρίς να μπαίνει στη φωτιά. Εδώ ισχύει η

γραμμή «ό,τι δεν λες, δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί εναντίον σου». Ο δε

Σιούφας, εκεί που προαλειφόταν για αντιπρόεδρος, δεν φαίνεται να έχει συνέλθει

από την ηλεκτροπληξία που υπέστη από την υπόθεση Παλαιοκρασσά. Στο θέμα αυτό,

πρόσωπο που γνωρίζει από μέσα τα πράγματα, επιμένει ότι «ο Δημήτρης πλήρωσε

επιλογές ή παραλείψεις του ίδιου του Καραμανλή». H Κεφαλονιά ολοκλήρωσε τη

ζημιά. Στο Απασχόλησης, ο Τσιτουρίδης βρίσκεται υπό τη σκιά του προκατόχου

του, «κόκκινου Πάνου». Αν και η συνεισφορά του στις «μεταρρυθμίσεις» – ιδίως

το Ασφαλιστικό που θέλει να βάλει στην ατζέντα η κυβέρνηση – θα είναι κρίσιμη,

ο βουλευτής Κιλκίς δεν είναι στέλεχος πρώτης γραμμής. Όσο για τον Αλογοσκούφη,

αυτός έχει υποστεί φθορά στη δημοτικότητά του. Στο υπουργείο Οικονομίας έχουν

να λένε, ιδίως μετά τη χλιαρή έκθεση Αλμούνια, ότι «ξεμπερδέψαμε με τα

δημοσιονομικά». Ωστόσο, χαμηλή δημοτικότητα σημαίνει ότι ένας πολιτικός δεν

έχει «πέρασμα» στην κοινωνία. Στην πλατεία Συντάγματος, παρηγορούνται ότι ο

υπουργός υπέστη φθορά δίνοντας μάχες που επέλεξε. Λένε ότι στοχοποιήθηκε για

την απογραφή και πιστεύουν ότι έχει σοβαρά χαρτιά να παίξει, όπως η ελάφρυνση

των φορολογικών συντελεστών.

Τι κάνει ο Καραμανλής την ώρα που η βασική του πεντάδα στο θέμα των

«μεταρρυθμίσεων» έχει κουρασμένα γόνατα και ο έκτος παίκτης Ρουσόπουλος

θεωρείται φθαρμένος; Βάζει δύο στελέχη πρώτης γραμμής, Ντόρα και Μεϊμαράκη,

στο Εξωτερικών και το Άμυνας. Ωστόσο, ο Πρωθυπουργός δεν έχει βαριά ατζέντα

στην εξωτερική πολιτική. Άρα δεν εκμεταλλεύεται την υψηλή δημοτικότητα της

Μπακογιάννη ή την ισχυρή κομματική ταύτιση του πρώην γραμματέα. Κάπως έτσι η

κυβέρνηση πάσχει στο κέντρο, ενώ υπουργοί περιφερειακών χαρτοφυλακίων

αποτελούν ερωτηματικά – η περίπτωση Μπασιάκου στο Γεωργίας – ή θεωρούνται

«καμένοι» όπως ο Μανώλης Κεφαλογιάννης στο Ναυτιλίας, ο οποίος υποδαύλισε την

κρίση των λιμανιών. Όλα αυτά, με τον Καραμανλή να οικοδομεί την ηγετική του

παρουσία στη συστηματική απουσία από το προσκήνιο ή σε επίμονα γενικόλογες και

ανούσιες τοποθετήσεις. Θα έλεγε κανείς πως, μετά τον ανασχηματισμό, «ο

βασιλιάς είναι γυμνός» – αυτό όμως φαίνεται να ισχύει συνολικά για την

κυβέρνηση.