Mείωση φορολογικών συντελεστών και… IKA για όλους

Σταδιακή αύξηση του κλιμακίου στο οποίο εφαρμόζεται ο κεντρικός φορολογικός

συντελεστής, από τα 23.000 ευρώ σήμερα στα 30.000 ευρώ για τα εισοδήματα του

2007, στα 40.000 ευρώ το 2008 και στα 50.000 το 2009, προβλέπει το

επικρατέστερο σενάριο για τη μεταρρύθμιση της φορολογίας εισοδήματος, όπως

αποκαλύπτει ο υπουργός Οικονομίας κ. Γ. Αλογοσκούφης στη συνέντευξή του στην

«ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ». Παράλληλα θα μειώνονται, επίσης σταδιακά, οι φορολογικοί

συντελεστές. Το σημερινό 30% θα γίνει 29% το 2007 (για το κλιμάκιο εισοδήματος

από 12.000 έως 30.000 ευρώ), 27% το 2008 και 25% το 2009, ενώ το 40% θα γίνει

39% και στη συνέχεια, σταδιακά, 37% και 35%. Το αφορολόγητο όριο θα αυξηθεί,

εξάλλου, από τα 11.000 ευρώ στα 12.000 ευρώ αμέσως, σε ένα βήμα. Στη

συνέντευξή του ο κ. Αλογοσκούφης αποκαλύπτει, επίσης, ότι πρόθεση της

κυβέρνησης είναι να τεθούν στο τραπέζι του διαλόγου για το Ασφαλιστικό οι

«αδικίες» του συστήματος, όπως τις ονομάζει, δηλαδή η εξασφάλιση καλύτερων

συνθηκών συνταξιοδότησης από ορισμένα Ταμεία έναντι άλλων. Μάλιστα,

διευκρινίζει ότι μιλά για μια «τάση ενοποίησης προς τις προϋποθέσεις του IKA»,

κάτι που ασφαλώς θα προκαλέσει αντιδράσεις στους ασφαλισμένους πολλών Ταμείων.

Έχει αναφερθεί ότι η μεταρρύθμιση στη φορολογία εισοδήματος που σχεδιάζετε

να κάνετε το 2007 θα συνοδεύεται και από κατάργηση των εκπτώσεων στις

δαπάνες…

Όχι, δεν θα καταργηθούν οι εκπτώσεις στις δαπάνες. Αυτό θα σήμαινε αλλαγή της

φιλοσοφίας του φόρου εισοδήματος στην Ελλάδα. Μπορεί να υπάρχουν κάποιες

μικρές αναπροσαρμογές, αλλά δεν είναι πρόθεσή μας να καταργήσουμε τις

εκπτώσεις στις δαπάνες.

Πρόθεσή μας είναι να προχωρήσουμε στην αύξηση του αφορολογήτου σε ένα βήμα,

ώστε να πάει από τα 11.000 ευρώ στα 12.000 ευρώ και να προχωρήσουμε μετά στη

σταδιακή μείωση των φορολογικών συντελεστών. Θα κρατήσουμε τους δύο κύριους

φορολογικούς συντελεστές που υπάρχουν σήμερα, το 30% και το 40% και θα

αρχίσουμε να τους μειώνουμε στο 29% και 39% το 2007, για να φτάσουμε σταδιακά

στο 25% και στο 35%. Αυτή είναι η πρόθεσή μας.

Επίσης, πρόθεσή μας είναι να διευρύνουμε το κλιμάκιο στο οποίο εφαρμόζεται ο

κεντρικός φορολογικός συντελεστής. Σήμερα είναι από 13.000 έως 23.000 ευρώ και

στόχος μας είναι να το διευρύνουμε. Τώρα, πόσο γρήγορα θα γίνει αυτό, θα

εξαρτηθεί και από τις δημοσιονομικές ανάγκες. Κατ’ ελάχιστον, από 23.000 θα

πάει στις 30.000 το 2007 και σταδιακά θέλουμε να φτάσει στις 50.000.

Αν αυτό μπορέσει να γίνει σε ένα βήμα, δηλαδή οι δημοσιονομικές συνθήκες το

επιτρέπουν, θα γίνει αμέσως, αλλιώς θα γίνει σταδιακά.

Τι εννοείτε; Δηλαδή, τον πρώτο χρόνο να πάει στα 30.000

ευρώ, μετά στα 40.000 ευρώ και αργότερα στα 50.000 ευρώ;

Ναι, θα μπορούσε να πάει έτσι. Θα μπορούσε να διευρυνθεί έτσι.

Και τα 50.000 ευρώ είναι ο στόχος;

Τα 50.000 ευρώ είναι ο στόχος, με την έννοια ότι πάνω από τα 50.000 ευρώ δεν

μιλάς πια για μεσαία εισοδήματα, μιλάς για μεγάλα εισοδήματα.

Νομίζω ότι είναι λογικό, αν σκεφτεί κανείς ότι στην υπόλοιπη Ευρώπη ο ανώτατος

φορολογικός συντελεστής αρχίζει από πολύ υψηλότερα εισοδήματα. Στη Γερμανία,

ας πούμε, ο ανώτατος συντελεστής αρχίζει από τα 200.000 ευρώ, που είναι το

τετραπλάσιο.

Είναι και άλλα τα εισοδήματα…

Ναι, είναι άλλα τα εισοδήματα, αλλά δεν είναι τετραπλάσια. Νομίζω ότι είναι

ένα λογικό διάστημα και θα συμπεριλάβει τη συντριπτική πλειονότητα των

μισθωτών. Και θα μείνουν πια τα πολύ μεγάλα εισοδήματα, τα οποία βεβαίως θα

φορολογούνται με υψηλότερο συντελεστή. Αυτή η αλλαγή για μένα είναι στοίχημα,

διότι θεωρώ ότι θα βοηθήσει πάρα πολύ να είναι απλούστερο το φορολογικό

σύστημα αλλά και να υπάρχει το αίσθημα της δικαιοσύνης, κυρίως ανάμεσα στους

μισθωτούς, που είναι εκείνοι οι οποίοι καλούνται τελικά να πληρώσουν τους

υψηλούς φορολογικούς συντελεστές. Οι υπόλοιπες κατηγορίες, όπως έδειξαν και τα

στοιχεία, δηλώνουν πολύ χαμηλότερα εισοδήματα από τους μισθωτούς.

Γι’ αυτές τις υπόλοιπες κατηγορίες έχετε κάποια σχέδια, ώστε να

συλλάβετε τη φοροδιαφυγή;

H αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής είναι μια σταδιακή διαδικασία, η οποία θα

πάρει χρόνο. Αλλά το οπλοστάσιο του Δημοσίου συνεχώς ενισχύεται. Ενισχύεται,

πρώτον, λόγω των νέων τεχνολογιών. Οι δυνατότητες διασταυρώσεων γίνονται όλο

και μεγαλύτερες και θα τις αξιοποιήσουμε στο έπακρον, διότι αυτό είναι που θα

μας επιτρέψει να προχωρήσουμε σε πιο αντικειμενικούς ελέγχους. Σήμερα, επειδή

εμπλέκεται πάρα πολύ ο ανθρώπινος παράγοντας στον έλεγχο, έχουμε πολλά

προβλήματα. Προβλήματα κατάχρησης εξουσίας, προβλήματα διαφθοράς, προβλήματα

όπου σε κάποιους κλάδους δεν γίνεται καν έλεγχος.

Με τη διασταύρωση και με την αντικειμενικοποίηση των ελέγχων θα έχουμε

μεγαλύτερα αποτελέσματα. Και βέβαια νομίζω ότι θα βοηθήσει σ’ αυτό το να είναι

απλή η φορολογία εισοδήματος. Να ξέρει ο άλλος ότι θα πληρώσει ένα 25% του

εισοδήματός του και θα ξεμπερδέψει.

Με προσοχή στη Σοφοκλέους

Τις τελευταίες ημέρες, η πορεία της Σοφοκλέους απασχολεί πολύ την

οικονομική επικαιρότητα. Αναλυτές, όπως για

παράδειγμα η Eurobank, έβλεπαν την περασμένη εβδομάδα την κούρσα

να συνεχίζεται ώς τις 4.500 μονάδες. Εσάς, ως κυβέρνηση,

σας ανησυχεί η πορεία αυτή; Και τι έχετε να συμβουλεύσετε τους

επενδυτές;

Στους επενδυτές δεν νομίζω ότι μπορεί να δώσει κανείς συμβουλές, γιατί το

Χρηματιστήριο και όλες οι χρηματαγορές γενικά είναι απρόβλεπτες. Ποτέ κανείς

δεν ξέρει αν η άνοδος είναι λόγω προσδοκιών ή λόγω των ουσιωδών στοιχείων που

έχουν να κάνουν με την κερδοφορία των επιχειρήσεων.

Αυτό που είπα εγώ, το μόνο που λέω για το Χρηματιστήριο, είναι να έχουμε στο

μυαλό μας την πρόσφατη εμπειρία στην Ελλάδα, η οποία ήταν δυσάρεστη: μεγάλη

άνοδος και μεγάλη πτώση. Αν οι επενδυτές έχουν στο μυαλό τους ότι τα

χρηματιστήρια έχουν αυτές τις μεγάλες διακυμάνσεις, από ‘κει και πέρα δεν

χρειάζεται άλλη συμβουλή.

Αν πέσει όμως αύριο – μεθαύριο το Χρηματιστήριο,

ο κόσμος μπορεί να στραφεί εναντίον της κυβέρνησης, όπως στράφηκε

παλαιότερα;

E, δεν κάναμε τα λάθη των προηγουμένων. Ο κόσμος στράφηκε εναντίον της

κυβέρνησης τότε, διότι θεωρούσε ότι η κυβέρνηση τον παρέσυρε στο

Χρηματιστήριο. Εμείς, νομίζω, έχουμε πει πολλές φορές και σε όλους τους τόνους

ότι ο κόσμος πρέπει να είναι προσεκτικός.

Ίδιες προϋποθέσεις συνταξιοδότησης για όλα τα Ταμεία

Τη σταδιακή εξίσωση των προϋποθέσεων συνταξιοδότησης σε όλα τα Ταμεία και την

κατάργηση των «προνομίων» που σήμερα απολαμβάνουν ορισμένοι ασφαλισμένοι,

υποστηρίζει ο κ. Γ. Αλογοσκούφης. Οι «αδικίες» του σημερινού συστήματος, λέει,

είναι βασική παράμετρος του προβλήματος που πρέπει να αντιμετωπισθεί. Κι αυτό

θα γίνει ενισχύοντας την «τάση ενοποίησης προς τις προϋποθέσεις του IKA».

H επισήμανση αυτή του υπουργού σημαίνει ουσιαστικά ότι θα θιγούν οι

εργαζόμενοι στις ΔΕΚΟ και τις τράπεζες, όπου τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης

είναι σε ορισμένες περιπτώσεις χαμηλότερα και οι συντάξεις υψηλότερες. H

εξίσωση με το IKA θα οδηγήσει σε χαμηλότερες συντάξεις και υψηλότερα όρια

ηλικίας συνταξιοδότησης.

Όπως εξηγεί, «είναι αδικία να υπάρχουν διάφορα Ταμεία με διαφορετικές

ασφαλιστικές προϋποθέσεις και απολαβές». Ένας εργαζόμενος, σημειώνει, μπορεί

να πληρώνει περισσότερο από έναν άλλο και να παίρνει λιγότερα. Χαρακτηριστικά

επικαλείται το παράδειγμα των Ταμείων των τραπεζών, όπου – όπως λέει – οι

ασφαλισμένοι πληρώνουν συγκριτικά λίγα και παίρνουν πολλά.

Σύμφωνα με τον υπουργό Οικονομίας, οι ανισότητες αυτές έχουν αρχίσει να

αντιμετωπίζονται με τους νόμους Σιούφα και Ρέππα και αυτή η τάση πρέπει να

συνεχισθεί.

Θα μπουν στο τραπέζι του διαλόγου για το Ασφαλιστικό το όριο ηλικίας

συνταξιοδότησης και το ύψος των συντάξεων, όπως είπε ο υπουργός

Απασχόλησης;

Στον διάλογο για το Ασφαλιστικό νομίζω ότι αρκετή προκαταρκτική συζήτηση έχει

γίνει. Πρέπει να πάμε πια σε συγκεκριμένες πρωτοβουλίες. Και έχουμε συζητήσει

με τον κ. Τσιτουρίδη – και με τον Πρωθυπουργό, βεβαίως – ποιες θα είναι οι

επόμενές πρωτοβουλίες μας. Το βασικό είναι να συμφωνήσουμε στις διαστάσεις του

προβλήματος. Και είναι δύο οι διαστάσεις του προβλήματος: η μακροοικονομική

του διάσταση, που είναι τα μελλοντικά ελλείμματα των Ταμείων και τα χρέη που

δημιουργούν, αλλά και η κοινωνική του διάσταση, δηλαδή οι αδικίες που έχει το

σύστημα σήμερα στην Ελλάδα. Αυτές είναι οι δύο διαστάσεις του ασφαλιστικού

προβλήματος, δεν μπορεί να συζητήσουμε τίποτε άλλο.

H κυβέρνηση έχει δεσμευτεί ότι δεν θα χρησιμοποιήσει ως πρόσχημα την όποια

μελέτη ή την όποια συζήτηση για να πάρει πρωτοβουλίες. Αυτό θα το κάνει η

επόμενη κυβέρνηση, αν έχει υπάρξει συμφωνία και αν θέλει η επόμενη κυβέρνηση.

Εσείς, πάντως, αν είσαστε κυβέρνηση, θα θέλετε να

εφαρμόσετε τα αποτελέσματα αυτού του διαλόγου…

Αν υπάρχει συμφωνία, ναι. Αν δεν υπάρχει, θα πρέπει να συνεχισθεί ο διάλογος ή

να πάμε σε επιμέρους συμφωνίες, κομμάτι κομμάτι. Συμφωνούμε, για παράδειγμα,

ότι πρέπει να κάνουμε καλύτερη μηχανοργάνωση των Ταμείων, ας προχωρήσουμε σε

αυτό. Μπορεί να προχωρήσει κανείς και βήμα βήμα, δεν είναι ανάγκη να το λύσει

όλο το πρόβλημα. Θα πρέπει, λοιπόν, να πάμε σε μία διαδικασία σταδιακής – αν

θέλετε, ήπιας – προσαρμογής και στο Ασφαλιστικό, που δεν θα είναι η ήπια

προσαρμογή στα πλαίσια μιας κυβέρνησης αλλά ήπια προσαρμογή στα πλαίσια τριών

– τεσσάρων κυβερνήσεων.

Είχα την εντύπωση ότι την είχατε ξεχάσει την ήπια προσαρμογή, όχι

τόσο στα δημοσιονομικά όσο στη γενικότερη πολιτική σας. Είχατε

επιδείξει μια ορμή μεταρρυθμιστική, η οποία θεωρήθηκε ίσως και υπεύθυνη

για μία έκφραση δυσαρέσκειας του κόσμου… Τι έχετε να πείτε σ’

αυτό, διαβλέπετε κάποιο πολιτικό κόστος από αυτή τη μεταρρυθμιστική

ορμή, μήπως ήταν λάθος η φιλελεύθερη γραμμή που ακολούθησε η κυβέρνησή

σας;

Όχι, δεν θεωρώ ότι είναι λάθος. Πρώτα απ’ όλα, δεν ακολούθησε καμία ιδιαίτερα

φιλελεύθερη γραμμή η κυβέρνηση. Ακολούθησε μια γραμμή η οποία είναι, με τα

σημερινά δεδομένα, πολύ μετριοπαθής. Απλώς έχει καθυστερήσει η εφαρμογή

κάποιων μεταρρυθμίσεων στην Ελλάδα.

Οπωσδήποτε έχει και δυσκολίες η πολιτική που ακολουθούμε. Αυτές έχουν να

κάνουν κυρίως με το γεγονός ότι τα δημοσιονομικά περιθώρια που έχουμε είναι

εξαιρετικά στενά. Δηλαδή, προσπαθούμε να κάνουμε μεταρρυθμίσεις χωρίς λεφτά

και χωρίς τη δυνατότητα να δανειστούμε από το μέλλον. Σαφώς οι μεταρρυθμίσεις

γίνονται ευκολότερα αποδεκτές αν μπορείς να δανειστείς από το μέλλον, μέσα από

ελλείμματα.

Εμείς έχουμε υποχρεώσεις ευρωπαϊκές που πρέπει να τηρήσουμε, και θα τις

τηρήσουμε: να μειώσουμε δηλαδή τα ελλείμματα και παράλληλα να κάνουμε

μεταρρυθμίσεις για να λειτουργήσει καλύτερα η οικονομία, να δημιουργεί δηλαδή

περισσότερο πλούτο. E, κάποιους τους ξεβολεύει αυτό. Ασφαλώς δεν είναι ότι δεν

έχει κόστος για κανέναν. Κάποιες αντιδράσεις δημιουργεί, κάποια κακώς κείμενα

θίγει και αυτά αντιδρούν. Αλλά θεωρώ ότι δεν είναι οι μεταρρυθμίσεις αυτές που

δημιουργούν πολιτικό κόστος στην κυβέρνηση.

Εγώ δεν είμαι από αυτούς που πιστεύουν ότι η κυβέρνηση πρέπει να επιδιώκει τις

μεταρρυθμίσεις ανεξαρτήτως πολιτικού κόστους και να αγνοεί το πολιτικό κόστος.

Θεωρώ ότι οι πολιτικοί πρέπει να λαμβάνουν υπόψη τους και τις κοινωνικές και

τις πολιτικές παραμέτρους στις επιλογές τους.

Και γι’ αυτό, η πολιτική των μεταρρυθμίσεων που κάνουμε μπορεί και αυτή να

χαρακτηριστεί υπό μίαν έννοια ήπια προσαρμογή. Δεν είναι ότι φέρνεις «τα πάνω

κάτω» παντού.

Δεν θεωρώ ότι πήγαμε υπερβολικά γρήγορα και τώρα πρέπει ξαφνικά να

επιβραδύνουμε. Ακολουθήσαμε ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα, ξέραμε ότι στην πρώτη

διετία είναι που πρέπει να πάρεις τις βασικές σου πρωτοβουλίες και τις

ολοκληρώνουμε μέσα στην πρώτη διετία.