Σε ένα ραδιόφωνο κουρασμένο, ανιαρό, επαναλαμβανόμενο και ασφυκτικά πνιγμένο

στις πλέι λιστ υπάρχουν στιγμές που σε κάνουν να πιστεύεις πως αυτός ο κανόνας

είναι μόνο η ιδέα σου. Το σκέφτομαι κάθε φορά, εκεί πάνω στην έξοδο της

Παρασκευής – ον δε ρόουντ, δηλαδή – που πετυχαίνω τον Βασίλη Σταματίου στον

Kosmo (και στους 93,6, όπου γενικά η μουσική δεν κακοπερνά) να ταξιδεύει στα

λάτιν του. Δεν είναι μόνο πως λατρεύεις τη σάλσα και τα μπολέρο και τη λάτιν

τύχη σου, είναι πως ζεις μαζί το πάθος, την πίστη και την τρέλα που έχει

εκείνος με τη μουσική που αγαπά και τη μεταφέρει κάνοντας το ραδιόφωνο ζωντανή

υπόθεση, όπως πρέπει να είναι. Σίγουρα ένα από τα δυνατά ραδιοφωνικά ραντεβού.

Και ωραίες μουσικές, ε;