Ποιος θα το πίστευε πως μια μέρα ένας ηγέτης των Τόρις θα καλούσε τους

Βρετανούς «να καβαλήσουν τα ποδήλατά τους» και η αριστερά θα χειροκροτούσε

επιφυλακτικά; Ο Ντέιβιντ Κάμερον έδωσε το παράδειγμα οδηγώντας το ποδήλατό του

ώς την Ένωση για το Έδαφος για να εκφωνήσει μια ομιλία υπέρ της οργανικής

γεωργίας. Από τις επικρίσεις του κατά του Μπλερ για το θέμα της ανόδου της

θερμοκρασίας του πλανήτη ώς τις αυτάρεσκες δηλώσεις του ότι το νέο του σπίτι

έχει ηλιακούς συλλέκτες, το μήνυμα του Κάμερον προς τη μέση Αγγλία είναι, μην

πανικοβάλλεστε, είμαι οργανικός. H αρχική αντίδρασή μου ήταν, όταν έχεις μια

παγκόσμια έκτακτη κατάσταση κάνεις συμμάχους όπου τους βρίσκεις. Το ζήτημα της

αύξησης της θερμοκρασίας του πλανήτη δεν θα έπρεπε να είναι ένα θέμα

αντιπαράθεσης αριστεράς-δεξιάς: οι προνομιούχοι Τόρις δεν πρόκειται να

ξεφύγουν από την καταστροφική εξέλιξη του κλίματος ούτε και οι διευθυντές των

πολυεθνικών.

Πίσω από τις ρητορείες. Αλλά μετά άρχισα να αναζητώ την ουσία πίσω από

τις ρητορείες του Κάμερον. Αντιτάχθηκε μαχητικά σ’ ένα από τα λίγα μέτρα που

εισήγαγε η κυβέρνηση για να εξασφαλίσει ότι θα πετύχουμε τους στόχους του

Κιότο: τον Φόρο για την Αλλαγή του Κλίματος, ο οποίος επιβαρύνει τις μεγάλες

επιχειρήσεις που εκπέμπουν αέρια τα οποία προκαλούν το φαινόμενο του

θερμοκηπίου. Εξακολουθεί να απορρίπτει τον φόρο αυτό ως «γραφειοκρατικό».

Ύποπτο.

Και μετά, στην πρώτη ομιλία του ως ηγέτης του κόμματος, δήλωσε: «Θέλω να

κατασκευάσω περισσότερους δρόμους… χρειαζόμαστε ένα συντονισμένο πρόγραμμα

οδοποιίας». Ουδείς ρώτησε πώς αυτό συμβαδίζει με την υποτιθέμενη δέσμευσή του

να κρατήσει χαμηλά τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου.

Και το πράγμα χειροτερεύει. Τα μέσα ενημέρωσης έκαναν χαρές όταν ο Κάμερον

διόρισε τον φιλόδοξο βουλευτή των Τόρις, Ζακ Γκόλντσμιθ στην ομάδα του. Αλλά

αγοράζοντας το περιοδικό «Οικολόγος» και ένα αγρόκτημα για να παίζεις με τα

300 εκατομμύρια στερλίνες που κληρονόμησες από τον μεγιστάνα πατέρα σου, δεν

γίνεσαι σοβαρός οικολόγος. Ο Γκόλντσμιθ αντιτίθεται σφόδρα τόσο στις αιολικές

γεννήτριες («είναι άσχημες») όσο και στην πυρηνική ενέργεια και από καιρό

σαρκάζει το Πράσινο Κόμμα. H μοναδική πρότασή του για να ανταποκριθούμε στους

στόχους μας του Κιότο – για να μη μιλήσουμε για τους πολύ πιο φιλόδοξους

στόχους που είναι ανάγκη να επιτύχουμε, αν είναι να αποφύγουμε την καταστροφή

– είναι να περιορίσουμε την σπατάλη ενέργειας. Πιστεύει πως με τη μόνωση των

λοφτ, με το να μην μένουν οι ηλεκτρικές συσκευές σε θέση αναμονής και με άλλα

μικρά μέτρα, η ενέργεια που καταναλώνει η Βρετανία θα μειωθεί κατά 60%. Μέχρι

στιγμής ο Κάμερον δεν έχει προσφέρει στους οικολόγους τίποτε περισσότερο από

έναν Γκόλντσμιθ, ιδέες άνευ αξίας περί οργανικών καλλιεργειών και ένα

πρόγραμμα οδοποιίας – την ώρα που ο κόσμος αργά, μοιραία, υπερθερμαίνεται.

Τελευταία Νέα