Ο κ. Αντώνης Πλυμάκης, από τα Χανιά, γράφει για τα φτωχά εορταστικά

προγράμματα της τηλεόρασης:

«Δεν μπορεί κανείς να μη σχολιάσει, κάθε φορά που τελειώνουν οι γιορτές των

Χριστουγέννων, της Πρωτοχρονιάς ή και του Πάσχα, τα τελευταία χρόνια, την

απαράδεκτη φτώχεια των υποτιθέμενων εορταστικών προγραμμάτων όλων των

τηλεοπτικών καναλιών, του κέντρου και της επαρχίας, με – σε πολύ λίγες

περιπτώσεις – εξαίρεση των κρατικών.

Όσοι ενθυμούνται τα πρώτα χρόνια της τηλεόρασης, της ασπρόμαυρης τότε,

συγκρίνουν τα προγράμματα της περιόδου εκείνης που πραγματικά ήταν όχι μόνο

σχετικά με τις γιορτές κάθε περίπτωσης αλλά και πλούσια, που κάτι σου άφηναν

στο τέλος.

Τώρα φαίνεται και στις γιορτές, αλλά και σε άλλες περιόδους, θεωρούν προσφορά

διασκέδασης και θεάματος το να μαζεύουν μερικούς επωνύμους ή αγνώστους από

κάθε κοινωνία ενός τηλεοπτικού σταθμού και να μας τους παρουσιάζουν να…

τρώνε και να πίνουν επί ώρες, κουβεντιάζοντας τα δικά τους και να ρίχνουν και

πότε πότε καμιά ζεϊμπεκιά! Ή να μας έχουν επί ώρες στην οθόνη άλλα χορευτικά

και τραγουδιστικά, ακόμη και αυτά τα θαυμάσια της Κρήτης που δεν αποτελούν

καμία ιδιαίτερη αναφορά ή προσφορά για τις συγκεκριμένες γιορτές, αλλά τα

βλέπουμε κάθε βράδυ, σχεδόν ολοχρονίς.

Κάθε χρόνο και χειρότερα η τιβί στην Ελλάδα σε αυτόν τον τομέα».