«EINAI το Χρηματιστήριο, ηλίθιοι!» Παραφράζοντας το Κλιντονικό σύνθημα

«It’s the economy, stupid!», ένας εγχώριος παράγων τονίζει τη σημασία της

Σοφοκλέους στην ελληνική πολιτική. Αυτό που υπονοεί είναι ότι το Χρηματιστήριο

ανεβαίνει. Το 2005 ο δείκτης κέρδισε 35% αγγίζοντας τις 4000 μονάδες, ενώ

επανεμφανίστηκαν και οι ξένοι. Τα χαρτοφυλάκιά τους αναλογούν σε 40% της

κεφαλαιοποίησης της Σοφοκλέους.

Είναι μια πραγματικότητα την οποία δεν αγνοεί η κυβέρνηση. «Από τότε που

κερδίσαμε τις εκλογές, το Χρηματιστήριο ανεβαίνει σταθερά», παραδέχεται κατ’

ιδίαν κυβερνητικός παράγων. Ομολογουμένως, η πολιτική Αλογοσκούφη είναι φιλική

προς τις επιχειρήσεις και την αγορά. Αποκρατικοποιήσεις, εξαγγελίες μείωσης

φορολογικών συντελεστών, ξήλωμα της εργατικής νομοθεσίας – δεν υπάρχει

αμφιβολία ότι ο υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών είναι «pro business», αν

και ο ίδιος προτιμά να λέει πως είναι «υπέρ της ανάπτυξης». Οι κινήσεις στο

εσωτερικό συνδυάζονται με προμοτάρισμα στο εξωτερικό. Ο Αλογοσκούφης έκανε

«road show» για ξένους θεσμικούς το φθινόπωρο του 2005 στη Νέα Υόρκη. Το 2006,

θα επαναλάβει το ίδιο στο Λονδίνο.

KAMIA κυβέρνηση δεν έχασε, όταν το Χρηματιστήριο ανέβαινε. Το έζησαν

στο πετσί τους στην N.Δ., ως θεατές τού «ράλι» της Σοφοκλέους το 1999.

Κέρδισαν μόνο όσα στελέχη της συντηρητικής παράταξης έπαιξαν μετοχές – και δεν

ήταν λίγα. Πολιτικά όμως ωφελήθηκε το ΠΑΣΟΚ, που πήγε με φόρα στις εκλογές του

2000. Φυσικά, τα σοκολατάκια ήταν δηλητηριασμένα. Στο βιβλίο του ο Κώστας

Σημίτης παραδέχεται ότι το ξεφούσκωμα της Σοφοκλέους βάρυνε στην απώλεια των

εκλογών του 2004. Επιμένει ότι η κυβέρνηση δεν μπορούσε να κάνει τίποτε. Και

ότι κάποιες προσπάθειες του τότε προέδρου της Κεφαλαιαγοράς, Σταύρου Θωμαδάκη,

να επισημάνει τους κινδύνους της κερδοσκοπίας, προκάλεσαν περίπου κατακραυγή.

Το αμάρτημα της κυβέρνησης Σημίτη ήταν ότι εκμεταλλεύθηκε πολιτικά το

Χρηματιστήριο, κάτι που πλήρωσε περισσότερο από όλους ο τότε υπουργός

Οικονομίας, Γιάννος Παπαντωνίου. Ακόμη και ο Κώστας Καραμανλής, ως

αντιπολιτευόμενος, είχε ζητήσει το 1999 από την κυβέρνηση να εισάγεται μία

εταιρεία την ημέρα στη Σοφοκλέους. Είναι ένας από τους λόγους που ως

Πρωθυπουργός είναι φειδωλός σε δηλώσεις περί του θέματος. Από το 2000 ώς το

2005, πάντως, η N.Δ., με μπροστάρη τον Μιλτιάδη Έβερτ, μιλούσε για «έγκλημα

του Χρηματιστηρίου». Ωστόσο, άλλο η πολιτική, άλλο το Ποινικό Δίκαιο. Πριν

κλείσει η περασμένη χρονιά, αθωώθηκαν πανηγυρικά οι κατηγορούμενοι για την

υπόθεση της ΔΕΚΑ.

ΕΦΕΞΗΣ, η N.Δ. θέλει να εκμεταλλευθεί τη Σοφοκλέους. Θέλει όμως να έχει

και το κεφάλι της ήσυχο. Έπειτα από αρκετό προβληματισμό, ο Αλογοσκούφης βγήκε

να θυμίσει δημοσίως το 1999. Πολιτικά μπορεί να το κάνει, αφού τον Σεπτέμβριο

του 1999 είχε δημοσιεύσει άρθρο στα «NEA», επισημαίνοντας τον κίνδυνο

διόρθωσης και προειδοποιώντας ότι «οι αδαείς επενδυτές δεν αποκλείεται να

καταγράψουν ζημίες». Στην πραγματικότητα, η N.Δ. κάνει ό,τι μπορεί για να

βοηθήσει τη χρηματαγορά, παίρνει όμως δημοσίως αποστάσεις από τη Σοφοκλέους.

Για τους πολιτικούς, άλλωστε, ένα θερμό χρηματιστήριο είναι σαν τζάκι: πολύ

κοντά καίγεσαι, πολύ μακριά κρυώνεις.

Τελευταία Νέα