Στην άκρη της σαουδαραβικής πρωτεύουσας, το Ριάντ, σε ένα νεκροταφείο της

ερήμου όπου δεν υπάρχουν μνημεία ενταφιάστηκε χθες το απόγευμα ο βασιλιάς

Φαχντ. H αυστηρή παράδοση του Γουαχαμπισμού, στην οποία ανήκει και ο Οσάμα

μπιν Λάντεν, απαιτεί να μην υπάρχουν ταφόπλακες, αγάλματα ή οποιοδήποτε άλλο

μνημείο που να τιμάει τον νεκρό.

Τη σορό του πατέρα του φέρει, με τη βοήθεια άλλων, ο Σαουδάραβας πρίγκιπας

Αμπντούλ Αζίζ μπιν Φαχντ, γιος του εκλιπόντος βασιλιά, στη μεγάλη φωτογραφία.

Πάνω: ο Πακιστανός πρόεδρος στρατηγός Περβέζ Μουσάραφ ανταλλάσσει χειραψία με

τον Τυνήσιο πρόεδρο Ζίνε Ελ Αμπιντινέ Μπεν Άλι, καθισμένοι και οι δύο στο

πάτωμα, λίγο πριν αρχίσουν οι ειδικές προσευχές για τον εκλιπόντα Σαουδάραβα

μονάρχη σε τζαμί του Ριάντ

Στην κοινωνία της Σαουδικής Αραβίας ο Γουαχαμπισμός – μία αυστηρή

ψευτο-μεταρρυθμιστική ισλαμική θρησκεία, που δημιουργήθηκε από τον κληρικό

Μοχάμεντ Ίμπν Αμπντούλ Γουαχάμπ τον 18ο αιώνα – διατηρεί τη δύναμή του. Και

πρέπει να την διατηρεί για να μπορεί να προστατεύει τον εκάστοτε βασιλιά της

δυναστείας των Σαούντ. Όπως προστάτευσε και τον βασιλιά Φαχντ που πέθανε

ύστερα από παραμονή 22 χρόνων στον θρόνο. Όμως ο ηλικιωμένος βασιλιάς στην

πραγματικότητα «πέθανε» το 1995, όταν ένα εγκεφαλικό τον κατέστησε ανάπηρο και

παρέλυσε τον εγκέφαλό του. Και ο διάδοχός του, ετεροθαλής αδελφός του,

Αμπντάλα, που σήμερα τον διαδέχεται επισήμως ήταν «βασιλιάς» από τότε, και

τώρα, στην ηλικία των 81 ετών, απλώς παραμένει στην εξουσία. Ένας άλλος

ετεροθαλής αδελφός του εκλιπόντος ο πρίγκιπας Σουλτάν Αμπντούλ Αζίζ είναι ο

νέος πρίγκιπας διάδοχος. Και είναι ήδη 77 χρόνων.

Ο «πρίγκιπας» Μπιν Λάντεν

Με τη δύναμη του Γουαχαμπισμού ο βασιλιάς Φαχντ χρηματοδότησε τις λεγεώνες των

Αράβων εναντίον της εισβολής των Σοβιετικών στο Αφγανιστάν το 1979, όταν ο

Μπιν Λάντεν πήρε τον τίτλο του «πρίγκιπα» επειδή οι αληθινοί πρίγκιπες του

Φαχντ – μεταξύ των οποίων 7.000 επίσημοι και ανεπίσημοι – προτίμησαν τα μπαρ

του Μονακό ή τις πόρνες στο Παρίσι, αντί να πολεμήσουν για τη θρησκεία τους

και τα εδάφη όπου βρίσκονται τα μεγαλύτερα ιερά τους, η Μέκκα και η Μεδίνα.

Και ήταν αυτός ο ίδιος ο οποίος επέφερε στην περιοχή του Κόλπου – και τελικά

στην ίδια την Αμερική – την οργή του Μπιν Λάντεν και της Αλ Κάιντα του,

ζητώντας από τις ΗΠΑ να στείλουν στρατεύματα για να προστατεύσουν τη χώρα του

Προφήτη μετά την εισβολή του Σαντάμ Χουσεΐν στο Κουβέιτ το 1990.

Αυτός ήταν ο βασιλιάς ο οποίος διέθετε τα τεράστια χρηματικά αποθέματά του στο

Ιράκ του Σαντάμ Χουσεΐν κατά τη διάρκεια του πολέμου του εναντίον του Ιράν,

σιωπώντας για τη δολοφονία με αέρια περίπου 60.000 Ιρανών στρατιωτών και

αμάχων, επειδή ήλπιζε ότι το Κτήνος της Βαγδάτης (ο φίλος μας εκείνης της

εποχής) θα ανέτρεπε εκείνο το πολύ πιο φρικτό κτήνος, τον Αγιατολάχ Ρουχόλα

Χομεϊνί.

Στήριξαν τους Ταλιμπάν

Ήταν ο Φαχντ και οι Πακιστανοί οι οποίοι, εκ μέρους των Αμερικανών, βοήθησαν

να εξοπλιστούν οι δυνάμεις στο Αφγανιστάν εναντίον της Σοβιετικής Ένωσης, και

έπειτα υποστήριξαν τον στρατό των Γουαχαμπιστών του μουλά Ομάρ, δηλαδή

εκείνους τους χωρικούς κληρικούς, τους Ταλιμπάν. Επίσης, επί Φαχντ η Σαουδική

Αραβία χρηματοδότησε τις μεντρέσες (ιεροδιδασκαλεία) στο Πακιστάν. Οι

Ταλιμπάν, όπως και οι καμικάζι βομβιστές του Λονδίνου, ήταν αυθεντικό προϊόν

του Γουαχαμπισμού.

Καθώς εξαρτιόμαστε ολοένα και περισσότερο από τους Σαουδάραβες για το

πετρέλαιο, σιωπούμε για το… σάπιο που υπάρχει στο Βασίλειο. H πολιτική μας

απέναντι στη Σαουδική Αραβία είναι τώρα πια ακριβώς όπως ήταν προς το Ιράν

πριν από την πτώση του Σάχη το 1979.

Επιμέλεια: Αμαλία Νεγρεπόντη