«Ως βιοκαλλιεργητές λειτουργούμε διαφορετικά από οποιονδήποτε άλλο αγρότη.

Δεν έχουμε τις αποδόσεις που έχουν άλλες καλλιέργειες αλλά βασιζόμαστε στην

εμπορική τιμή που έχουν τα προϊόντα μας στην αγορά. Δεν μας ενδιαφέρουν άμεσα

οι επιδοτήσεις όπως τους άλλους αγρότες».

Ο κ. Γιάννης Παζάρας είναι βιοκαλλιεργητής, αν και όχι κατά κύριο επάγγελμα

αγρότης. Ζει στο Πουρνάρι της Λάρισας, είναι γεωπόνος και όταν αποφάσισε να

ασχοληθεί παράλληλα με τη γη «βλέποντας μπροστά», όπως λέει, επέλεξε να

αποφύγει τις διαδεδομένες καλλιέργειες βάμβακος και καπνού. Ανήκει στο 0,8%

των Ελλήνων αγροτών που ασχολούνται σήμερα με τις βιοκαλλιέργειες και

καλλιεργούν το 0,9% του συνόλου των καλλιεργούμενων εκτάσεων στην Ελλάδα. Με

ορίζοντα το 2013 και το τέλος των κοινοτικών ενισχύσεων στη γεωργία, η

βιολογική γεωργία αποτελεί τον βασικό δρόμο που θα πρέπει να ακολουθήσουν όσοι

επιλέξουν να παραμείνουν αγρότες.

Ήδη, ο ετήσιος ρυθμός αύξησης της βιολογικής γεωργίας είναι διπλάσιος από τον

μέσο ευρωπαϊκό όρο και ανέρχεται στο 15% ετησίως, με στόχο στην επόμενη

τετραετία οι βιολογικές καλλιέργειες να καλύπτουν το 3% του συνόλου των

καλλιεργούμενων εκτάσεων. Σε απόλυτους αριθμούς οι Έλληνες βιοκαλλιεργητές

είναι περίπου 6.500 και καλλιεργούν περίπου 400.000 στρέμματα.

Λάθος η μονοκαλλιέργεια

«Ασχολούμαι με τη βιοκαλλιέργεια από το 1991 με έναν μικρό ελαιώνα, όπου

γίνεται ολοκληρωτική βιολογική καλλιέργεια», λέει ο κ. Παζαράς. «Από την

εμπειρία μου ως γεωπόνος πιστεύω ότι η λογική της μονοκαλλιέργειας που

επικρατεί στην ελληνική γεωργία είναι λάθος. Αυτός είναι και ο λόγος που τώρα

όλοι οι βαμβακοκαλλιεργητές αντιμετωπίζουν σοβαρό πρόβλημα με τη νέα ΚΑΠ και

ήδη έχει αρχίσει να διαφαίνεται πως πολλοί θα αναγκαστούν να εγκαταλείψουν

αυτή και άλλες εξαρτημένες από την επιδότηση καλλιέργειες, γιατί δεν ξέρουν

πού να πατήσουν».

Την εκτίμηση αυτή επιβεβαιώνουν έρευνες που έγιναν εν όψει της εφαρμογής της

νέας ΚΑΠ.

Είναι ενδεικτικό ότι σύμφωνα με έρευνα του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου

Θεσσαλονίκης έως το 2013 θα εγκαταλείψουν την καπνοκαλλιέργεια 30.000 αγρότες

(περίπου οι μισοί από τους σημερινούς), ενώ θα χαθούν άλλες 35.000 θέσεις

εργασίας από το κύκλωμα της μεταποίησης του προϊόντος.

ΟΙ ΝΕΟΙ ΔΕΝ ΑΣΧΟΛΟΥΝΤΑΙ ME THN ΑΜΠΕΛΟΥΡΓΙΑ

«Δεν καλύψαμε ούτε τα έξοδά μας…»

H ΑΠΕΞΑΡΤΗΣΗ παραγωγής – επιδότησης μέσα από προγράμματα αναδιάρθρωσης

καλλιεργειών και καθιέρωση ενίσχυσης ανά στρέμμα καλλιέργειας που έχει

εφαρμοσθεί σε διάφορες περιοχές στο παρελθόν έχει οδηγήσει σε σταδιακή

εγκατάλειψη των καλλιεργειών. Είναι χαρακτηριστική η περίπτωση της κρητικής

σταφίδας. Στις αρχές της δεκαετίας του ’80 ξεκίνησε εκτεταμένο πρόγραμμα

αναμπέλωσης και αναδιάρθρωσης της καλλιέργειας με φυτά ανθεκτικά σε

συγκεκριμένες ασθένειες. Τότε, η μέση ετήσια παραγωγή ξεπερνούσε τους 90.000

τόνους. Την προηγούμενη χρονιά η παραγωγή περιορίσθηκε μόλις στους 15.000

τόνους και αναμένεται ακόμη μεγαλύτερη πτώση της παραγωγής.

«Η αναμπέλωση δεν είχε τα αποτελέσματα που περιμέναμε. Οι νέοι δεν ασχολούνται

με την αμπελουργία, εγκαταλείπουν την ύπαιθρο και αναζητούν αλλού την τύχη

τους», λέει ο αμπελουργός από τις Αρχάνες Ηρακλείου κ. Γιώργος Παπαδάκης.

Το υψηλό κόστος παραγωγής, η κατάργηση των προστατευτικών μέτρων, όπως της

κρατικής συγκέντρωσης της σταφίδας και της τιμής ασφαλείας του προϊόντος,

είχαν ως αποτέλεσμα να μην αντέξει στον ανταγωνισμό από άλλες χώρες.

«Η κατάσταση είναι δραματική. Πέρυσι δεν καταφέραμε να καλύψουμε ούτε τα μισά

έξοδα που κάναμε. Οι επιδοτήσεις βοηθούν αλλά δεν είναι από μόνες τους ικανές

να στηρίξουν την κρητική αμπελουργία», τονίζει μιλώντας στα «ΝΕΑ» ο αγρότης

Γιάννης Βαλεντάκης.