Κατά την επίσκεψή του στον Λευκό Οίκο ο K. Καραμανλής πήρε από τον Τζορτζ

Μπους μια φραστική αναβάθμιση των ελληνοαμερικανικών σχέσεων σε «στρατηγικής

συνεργασίας». Το ακριβές περιεχόμενο όμως αυτής της συνεργασίας σε ό,τι αφορά

τα μείζονα ζητήματα που απασχολούν την Ελλάδα παραμένει ασαφές.

Τα όποια οφέλη για την Αθήνα μένει να αποδειχθούν στην πράξη το επόμενο

διάστημα, όταν θα βρίσκονται στο προσκήνιο το Κυπριακό, το Σκοπιανό και η

κατάσταση στο Κόσοβο, όπως φυσικά και το διαχρονικό πρόβλημα της τουρκικής

συμπεριφοράς στο Αιγαίο.

Έφυγαν τα «αγκάθια»

H συνάντηση του Έλληνα Πρωθυπουργού με τον Αμερικανό Πρόεδρο επιβεβαίωσε ότι

έχουν εκλείψει τα διμερή προβλήματα και «αγκάθια», όπως η 17N, που ταλάνιζαν

για χρόνια τις ελληνοαμερικανικές σχέσεις. Σε αυτό το πνεύμα Αμερικανός

αξιωματούχος τόνισε στα «NEA» ότι «έχουν ωριμάσει οι συνθήκες για ουσιαστική

συνεργασία», αλλά στην πιεστική ερώτηση να αποσαφηνίσει τον όρο «στρατηγική

συνεργασία» υποβάθμισε τη σημασία του, λέγοντας ότι «ο Πρόεδρος εννοούσε τον

στρατηγικό τρόπο με τον οποίο οι δύο χώρες βλέπουν τα προβλήματα του κόσμου».

Πάντως, από την πλευρά της η Αθήνα διαδραματίζει ήδη ρόλο με συγκεκριμένες

κινήσεις στο κορυφαίο ζήτημα που απασχολεί τις ΗΠΑ – την καταπολέμηση της

ισλαμικής τρομοκρατίας. Συμμετέχει ήδη στην εκπαίδευση ιρακινών δυνάμεων εκτός

Ιράκ και Ελλάδας, ενώ κατέβαλε το 10% του συνολικού κόστους. Συμφώνησε επίσης

στη χρήση του λιμένος της Θεσσαλονίκης για τη μεταφορά υλικού προς το Ιράκ και

γενικότερα τη Μέση Ανατολή, όπως και στην αναβάθμιση της βάσης της Σούδας, ενώ

οι Αμερικανοί θα ναυλώσουν πλοία Ελλήνων εφοπλιστών για τη μεταφορά υλικού.

Στο Αφγανιστάν, η ελληνική συμμετοχή ενισχύεται με την αποστολή ιατρικής

μονάδας και την ανάληψη της διοίκησης του αεροδρομίου της Καμπούλ τον

Δεκέμβριο. Σε ό,τι αφορά το Κόσοβο, οι ΗΠΑ επιθυμούν τη στήριξη της Αθήνας και

την άσκηση της επιρροής της προς τη Σερβία. Ο κ. Καραμανλής είναι

διατεθειμένος να συμπλεύσει, προσβλέποντας ενδεχομένως και σε «ανταπόδοση» στο

Σκοπιανό.

Στην άλλη άκρη της εξίσωσης της «στρατηγικής συνεργασίας» βρίσκονται το

Κυπριακό, οι ελληνοτουρκικές σχέσεις και το Σκοπιανό. H Ουάσιγκτον εμφανίζεται

διατεθειμένη να αφήσει στο παρελθόν τη δυσφορία της για την αποστασιοποίηση

του κ. Καραμανλή έναντι του σχεδίου Ανάν την περασμένη άνοιξη, αποδεχόμενη το

επιχείρημα ότι μόλις είχε αναλάβει την εξουσία. Τώρα, όμως, θεωρεί ότι είναι

πολιτικά ισχυρός και πρέπει να πιέσει τον Κύπριο Πρόεδρο.

Δεν πιέζουν για Σκόπια

Στο Σκοπιανό, η Ουάσιγκτον δηλώνει ότι στηρίζει τη διαδικασία του ΟΗΕ, αλλά

ξεκαθαρίζει ότι δεν θα ασκήσει πιέσεις στα Σκόπια για να αλλάξουν στάση. «Δεν

θα πάρουμε θέση υπέρ της μιας ή της άλλης χώρας», τόνισε ο αρμόδιος

αξιωματούχος που μίλησε στα «NEA». Σε ό,τι αφορά τις τουρκικές παραβιάσεις στο

Αιγαίο, ο αξιωματούχος περιορίσθηκε να πει ότι «γνωρίζουμε το θέμα»,

αποφεύγοντας περαιτέρω σχολιασμό. H ελληνική πλευρά υποστηρίζει ότι οι

ενστάσεις για την τουρκική συμπεριφορά έγιναν κατανοητές από τον κ. Μπους.

Ωστόσο, αυτό θα φανεί όταν ο Αμερικανός Πρόεδρος υποδεχθεί τον Ταγίπ Ερντογάν

στον Λευκό Οίκο στις 8 Ιουνίου…