Ο Τόνι Μπλερ τάχθηκε στο πλευρό του Τζορτζ Μπους στο θέμα του πολέμου στο Ιράκ

επειδή αναζητούσε κάτι που να μείνει στις σελίδες της Ιστορίας. Ήξερε πως η

λαίδη Θάτσερ με τον πόλεμο ήταν που βρήκε τον ρυθμό και τη φωνή τής ηγεσίας

της. Αλλά επέλεξε έναν σωστό πόλεμο, έναν γρήγορο, δίκαιο πόλεμο που μπορούσε

να κερδηθεί, στα Φώκλαντ. Και μάλιστα τον αξιοποίησε εγχώρια, οικοδομώντας

πολιτική υποστήριξη για τον στόχο κάθε σύγχρονου πρωθυπουργού, που είναι ένας

αποτελεσματικός δημόσιος τομέας.

Για το Κόσοβο, ακόμη και για το Αφγανιστάν, ο κ. Μπλερ θα μπορούσε να

ισχυριστεί πως επέλεξε σωστά τους πολέμους. Το Ιράκ πήγαινε πολύ. H Ντάουνινγκ

Στριτ πέταξε υπερβολικά κοντά στον ήλιο του Λευκού Οίκου και έλειωσαν τα φτερά

της. . Το μνημείο του κ. Μπλερ είναι από άμμο και αίμα. Πρέπει να φύγει από το

Ιράκ πολύ πριν φύγει από την Ντάουνινγκ Στριτ.

Το μόνο που προκάλεσε πολιτικά αίσθηση στις εκλογές αυτές ήταν η δημόσια

αποδοχή από τον κ. Μπλερ του Γκόρντον Μπράουν ως διαδόχου του. Για πρώτη φορά

σε πολλά χρόνια, ο πρωθυπουργός φαίνεται να έχει αποδεχθεί τον αντίπαλό του

τόσο ως κληρονόμο όσο και ως εκτελεστή της διαθήκης του. Ίσως ακόμη και να

αποθεωθεί λόγω του διαδόχου του. H αποχώρηση με αξιοπρέπεια σε μια στιγμή που

ο ίδιος θα επιλέξει μπορεί να είναι όμως το γνησιότερο μνημείο του κ. Μπλερ.

Έχει αποδείξει πως είναι μάστορας στους πολιτικούς ελιγμούς. Μάντεψε πως οι

μεταρρυθμίσεις της λαίδης Θάτσερ έπρεπε να διαφυλαχθούν, όχι να ανατραπούν.

Αποτάθηκε σχολαστικά στα πιο ιερά λόμπι της, τους αυτοκινητιστές, τους

εμπόρους, τους πότες, αυτούς που ταξιδεύουν με αεροπλάνα, τους ιδιοκτήτες

σπιτιών και τις ορδές των συμβούλων και γραφειοκρατών που άνθησαν στον

«μπλατσερισμό». H τακτική του είχε αποτέλεσμα. Έχοντας κατά νου έναν τόσο

ευγενή μπουρζουάδικο στόχο, ο κ. Μπλερ χρησιμοποίησε το πιο μπουρζουάδικο των

όπλων – μια ευγενική και ευχάριστη συμπεριφορά.

Το ταλέντο του κ. Μπλερ να πείθει μπορεί να έχει χαθεί. Δεν έχει χάσει όμως το

ταλέντο του να γοητεύει.

Τελευταία Νέα