Αναζήτηση
|
|
Τρέχω να προλάβω το αεροπλάνο για Θεσσαλονίκη, ρίχνω μια ματιά στην εφημερίδα.
Βαβύλειος οχετός. Γυρνάω στα πολιτιστικά. Εαρινή νάρκη. Στο «κι εκείνα» της
Ελευθεροτυπίας, η B. Γεωργ. γράφει για τον Υφύ… Πολιτισμού κύριον Πέτρο
Τατούλη ότι πήγε στην Κύπρο, λέει, να εξαγάγει Πολιτισμό. Διότι, ως γνωστόν,
εδώ έχουμε υπερπαραγωγή, μας περισσεύει το είδος και στέλνουμε λίγο και στους
υποσιτιζόμενους πολιτιστικά.
«Ο Τατούλης στην Κύπρο»! Τελικά έχει πολλούς λόγους να λέγεται μαρτυρικό αυτό
το νησί. Μετά την Κύπρο, δε, θα πάει να δώσει τα φώτα του στα Βαλκάνια και στη
Μέση Ανατολή. Στο καλό και με τη νίκη, αλλά μη χαίρεστε και τόσο πολύ γιατί θα
ξαναγυρίσει. Θα ξαναγυρίσει για να τελειώσει το θεάρεστο αυτό έργο του, υπό
την σκέπη του Πρωθυπουργού Πολιτισμού, ο οποίος, ως γνωστόν, άλλη δουλειά δεν
έχει, έχει σκύψει πάνω απ’ τον Σεφέρη, τον Λογγίνο και τον Λορεντζάτο και
δοκιμάζει, προβάρει φόρμες λόγου, έκφρασης και εσωτερικής ανεύρεσης του
βαθύτερου πολιτιστικού Εγώ. Αλλά, όπως έλεγε κι ο Μποστ: «Μην είμεθα
εριστικοί/ δεν έχουμε οφέλη/ ας είμεθα ελαστικοί/ ως λάστιχα Πιρέλι».
Λοιπόν, κύριε Πέτρο, μήπως θα πρέπει να κοιτάξουμε και λίγο τον κινηματογράφο;
Έτσι, μια ιδέα ρίχνω. (Σας περιμένανε οι άνθρωποι, περιμένανε, περιμένανε,
αλλά εσείς είχατε τη μεταλαμπάδευση στη Λάρνακα). Μήπως το Θεατρικό Μουσείο;
Που κλείνει, κύριε Πέτρο μου, κλείνει. Μήνες απλήρωτο το προσωπικό και το
μουσείο – δεν ξέρω αν γνωρίζετε – είναι ιστορία μας, είναι παράδοση,
tradition, you know;
Μήπως να κοιτάζαμε και λίγο τις επιχορηγήσεις; Ξέρω, ξέρω, είστε εναντίον και
του κρατικοδίαιτου και του πολιτισμού και δηλώνετε πως δεν σας αφορά θέατρο
που δεν φέρνει κέρδος. Μα για το θέατρο με κέρδος έχουμε παραγωγούς και πολύ
καλούς, κύριε Πέτρο μου. Όχι, τι λέτε; Εσάς περιμέναμε. Κρατική μέριμνα δεν
έχουμε, μήπως θα μπορούσατε να μας κάνετε τη χάρη ν’ αποκτήσουμε; Κάντε μας τη
χάρη, κύριε Πέτρο. Κάντε μας τη χάρη. Γιατί χωρίς τα θέατρα της περιφέρειας
δεν αναπνέει και το κέντρο. You know mainstream? Πάει και το mainstream,
τέρμα, καπούτ, πώς το λένε, κύριε Πέτρο μου. Χωρίς αυτούς δεν υπάρχουμε όλοι
μας. Δεν με ακούτε, βλέπω.
Σας το ‘χω γράψει κι άλλοτε, μα σας το ξαναγράφω. Αν είναι να μην
επιχορηγήσετε κανέναν κρατικοδίαιτο αρχίστε απ’ τον εαυτό σας. Κόψτε σας τον
μισθό. Γιατί τον τελευταίο τον καιρό μόνο εσείς είστε κρατικοδίαιτος, κύριε
Πέτρο μου. Εσείς, το υπουργείο σας και ο Πολιτισμός σας. Γι’ αυτό
επαναλαμβάνω. Για κάντε μας
τη χάρη.
