ΤΟ ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ που πέρασε, τιμήσαμε τη δεύτερη επέτειο από την

έναρξη του πολέμου στο Ιράκ. Επρόκειτο για έναν μη αναγκαίο πόλεμο, ο οποίος

πραγματοποιήθηκε υπό ένα πρόσχημα που ήταν ψεύτικο. Είναι ένας πόλεμος που μας

έχει στοιχίσει ακριβά. Πλέον των 1.500 Αμερικανών και των 80 Βρετανών έχουν

σκοτωθεί, ενώ περισσότεροι έχουν τραυματιστεί και δεκάδες χιλιάδες Ιρακινοί

έχουν χάσει τη ζωή τους. Και ακόμα δεν έχει τελειώσει.

Ο πρόεδρος Μπους έχει πει ότι οι ΗΠΑ δεν θα φύγουν από το Ιράκ μέχρις ότου οι

Ιρακινοί μπορέσουν να δημιουργήσουν δομές ασφαλείας ικανές να αντιμετωπίσουν

την κατάσταση. Τόσο εκείνος όσο και ο Τόνι Μπλερ έχουν αρνηθεί να θέσουν

χρονοδιάγραμμα για την απόσυρση των στρατευμάτων. Το χρονοδιάγραμμα, όμως,

μπορεί να είναι ακριβώς αυτό που χρειάζεται για να αμβλυνθεί η εξέγερση, να

ενισχυθούν οι απλοί Ιρακινοί που θέλουν να αναλάβουν μόνοι τους την ευθύνη για

τη χώρα τους και να δοθεί τέλος σε αυτήν την επέμβαση, που δεν έπρεπε να γίνει.