«Θα είμαι ξεκάθαρος», μας υποσχέθηκε, από την πρώτη κιόλας απάντηση, αλλά η

μαύρη αλήθεια είναι ότι δεν είπε τίποτα. Τίποτα συγκεκριμένο. Ο λόγος του ήταν

θολός, σκόπιμα μπερδεμένος, γεμάτος ασάφειες και λεκτικές ακροβασίες, τέτοιες

που να συσκοτίζουν την κατάσταση, να αποπροσανατολίζουν το ακροατήριο, και

τελικά να στέλνουν την μπάλα έξω από το γήπεδο. Με εκφράσεις-κλισέ του είδους

«είναι σαφές το πλαίσιο των πολιτικών μας» επιχείρησε να δημιουργήσει την

αίσθηση ότι… υπάρχουν αυτές οι πολιτικές! Αλλά η (δεύτερη) μαύρη αλήθεια

είναι ότι οι πολιτικές δεν υπάρχουν. Εκείνο που υπήρξε, και φάνηκε πέρα από

κάθε αμφισβήτηση, ήταν ότι προσήλθε στην πολυδιαφημισμένη συνέντευξη

απροετοίμαστος, αδιάβαστος και αποφασισμένος «να μην πει τίποτε που θα

μπορούσε να χρησιμοποιηθεί εναντίον του». Το αποτέλεσμα ήταν να εκνευριστεί

γρήγορα, και να θυμίσει με μορφασμούς και με κινήσεις των χεριών του τον

Καραμανλή της πρώιμης αντιπολιτευτικής περιόδου, τότε που πάνω του

κυριαρχούσαν τα κουτσαβακίστικα χαρακτηριστικά. Κρίμα, γιατί έκανε μεγάλη

προσπάθεια να τα τιθασεύσει όλο αυτό το διάστημα, αλλά την Τρίτη δεν άντεξε

και του βγήκαν στην επιφάνεια…

Το όπλο και το ψέμα

Απασχολημένος με τη συνέντευξη της Τρίτης ο K. Καραμανλής δεν είναι καθόλου

βέβαιο ότι παρακολούθησε το δράμα που παίχτηκε στο Θεσπρωτικό της Πρέβεζας. Κι

όμως θα ‘πρεπε. Στον υπερφίαλο απολογισμό τής ενός χρόνου κυβέρνησής του οι

συμβασιούχοι και η αποκατάστασή τους δεν είχαν θέση. Προεκλογικά τούς είχε

υποσχεθεί ότι θα τους μονιμοποιούσε αυτομάτως. Μετεκλογικά, από τις 250.000

συμβασιούχους μονιμοποιεί έναν στους δέκα, και ούτε. Ο απολυμένος συμβασιούχος

του Θεσπρωτικού, ο οποίος κατέφυγε σε μια ακραία ενέργεια προκειμένου να πάρει

τα δεδουλευμένα του, δεν περιλαμβάνεται ανάμεσα στους τυχερούς. Χιλιάδες άλλοι

σαν κι αυτόν βιώνουν την απογοήτευση και το αδιέξοδο στο οποίο τους οδήγησε το

χονδροειδές ψέμα της κυβέρνησης. Εκείνοι δεν πήραν όπλο, ευτυχώς. Αλλά ο κ.

Καραμανλής θα έβγαινε σίγουρα σοφότερος, αν έβλεπε το βλέμμα του πληγωμένου

ζώου που είχε στα μάτια του ο, σε απόγνωση, οπλοφόρος συμβασιούχος. Θα

καταλάβαινε ότι δεν μπορείς να παίζεις με τον πόνο των ανθρώπων, και σίγουρα

δεν μπορείς να τους κοροϊδεύεις τόσο ξεδιάντροπα…

Φωλιά σκανδάλων και ανηθικότητας

Δεν έχει τέλος αυτή η τρέλα με το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων. Αποκαλύψεις επί

αποκαλύψεων για όλα, από τα οικονομικά του Πατριαρχείου μέχρι τα περιουσιακά

του στοιχεία και μέχρι τον τρόπο λειτουργίας του. Επίμονες προσπάθειες να

καταδειχθεί ότι το Πατριαρχείο είναι φωλιά σκανδάλων και ανηθικότητας. Μπορεί

να συμβαίνει κι αυτό, αλλά ένας (1) δεν σκέφτεται το κόστος αυτής της

ιστορίας; Ένας! Να πει: για σταθείτε, ρε παιδιά, εντάξει, να τα αποκαλύψουμε

όλα για το Πατριαρχείο και τους ανθρώπους του. Μετά όμως τι γίνεται; Ήδη

κατατέθηκε μια αγωγή σε ισραηλινά δικαστήρια, για την εκλογή του Πατριάρχη.

Προφανώς θα ακολουθήσουν κι άλλες, με στόχο να επιτευχθεί διά της δικαστικής

οδού ό,τι δεν επιτεύχθηκε αιώνες τώρα, με όλα τα μέσα – να αφαιρεθεί ο

ελληνορθόδοξος χαρακτήρας του Πατριαρχείου. Το θέλουμε; Όχι. Τότε γιατί

συναινούμε και βοηθάμε τις προσπάθειες εκείνων που έχουν συμφέρον (οικονομικό,

πολιτικό, θρησκευτικό) από το ξήλωμα της ελληνικής διοίκησης του Πατριαρχείου;

Πάσα εξήγηση δεκτή…

Ξ-αγρύπνησε μόνος του

Σχεδόν μόνος του ξ-αγρύπνησε ο Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος, αλλά ούτε το

στραπάτσο αυτό ήταν αρκετό για να τον κάνει να δει με καθαρό μάτι την

κατάσταση στην οποία βρίσκονται και εκείνος και η Εκκλησία. Εξακολουθεί να

πιστεύει ότι είναι στο επίκεντρο μιας παγκόσμιας συνωμοσίας που στόχο έχει να

τον αποκαθηλώσει από τον θρόνο του αρχιεπισκόπου. Είναι ενδεικτικό ότι την

επομένη της μοναχικής αγρυπνίας του Αρχιεπισκόπου, για την οποία εκείνος

πίστευε ότι θα συγκεντρωθούν στους ναούς όλης της χώρας εκατοντάδες χιλιάδες

πιστοί να προσευχηθούν για την αποκατάσταση της ηρεμίας στην Εκκλησία – και

μέσω αυτής για την παραμονή του ίδιου στη ηγεσία της! – οι δικοί του έλεγαν

άλλ’ αντ’ άλλων. Ότι οι πιστοί δεν πήγαν στην αγρυπνία, γιατί α) δεν είχε

καλόν καιρό, β) «έπαιζε» εκείνη την ώρα στην τηλεόραση η συνέντευξη Καραμανλή

και γ) είχε μεγάλο ματς στο Τσάμπιονς Λιγκ (το Τσέλσι – Μπαρτσελόνα). Τέταρτο

δεν υπάρχει. Εμείς μπορούμε κατά βούληση να αναφωνήσουμε απλώς ένα «καλά

κρασιά»…

KAI TO ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ

*Σπασμένο τηλέφωνο με τον κ. Γούλα

Την ιστορία με τον κ. Γούλα και τον ΛΑΦΚΑ τη θυμάστε; Τη θυμάστε, δεν μπορεί.

Λοιπόν μου λένε ότι η αιτία που λίγο έλειψε να χάσει τη θέση του ο

προϊστάμενός του κ. Δούκας, υφυπουργός Οικονομικών, δεν ήταν το γιατί ο εν

λόγω κύριος κατέθεσε την αγωγή για τον ΛΑΦΚΑ. Όχι. Εντολές της Ρηγίλλης

εκτελούσε ο άνθρωπος – μην ξεχνάμε άλλωστε ότι κι άλλους είχε βάλει το 2003 η

Ρηγίλλης να κάνουν αγωγή προκειμένου να στριμωχτεί η κυβέρνηση Σημίτη. Λοιπόν

το πρόβλημα με τους Δούκα – Γούλα – Καραμανλή δημιουργήθηκε όταν ο κ. Γούλας

έλαβε εντολή να ζητήσει αναβολή της εκδίκασης της αγωγής του, αλλά εκείνος

είτε γιατί τα μπέρδεψε είτε γιατί δεν κατάλαβε τι του είπαν και φοβήθηκε να

μην κάνει καμιά πατάτα, πήγε και απέσυρε την αγωγή. Με τα γνωστά επακόλουθα «η

κυβέρνηση εμπαίζει τους συνταξιούχους» κ.λπ. Γι’ αυτό ο Καραμανλής είπε στη

συνέντευξη ότι γνώριζε το «γενικό περίγραμμα, αλλά αγνοούσε το άμεσο γεγονός».

Μεταξύ μιας αναβολής και μιας απόσυρσης κρίθηκε όλο το παιχνίδι, που επέφερε

την πρώτη σοβαρή πολιτική ήττα του K. Καραμανλή. Προφανώς… στενοχωριόμαστε

όλοι με αυτή την εξέλιξη!..