Ο έξω ακουστικός πόρος, το τμήμα του αυτιού όπου παράγεται κίτρινο έκκριμα από

τους κυψελιδοποιούς αδένες, δεν είναι τελείως ευθύς, αλλά συχνά εμφανίζει

σχήμα κλεψύδρας ή χωνιού. Στους περισσότερους ανθρώπους, το έκκριμα αυτό

πέφτει προς τα έξω με τις κινήσεις που κάνει η κάτω γνάθος με τη μάσηση και

την ομιλία, και έτσι δεν δημιουργεί πρόβλημα. Σε αρκετούς, όμως, αναμειγνύεται

με τρίχες και δερματικά κύτταρα, αφυδατώνεται και παίρνει το σχήμα του πόρου,

δημιουργώντας έτσι βύσμα κυψέλης. Αν μπει νερό στο αυτί και βραχεί το βύσμα,

διογκώνεται και κλείνει αεροστεγώς τον πόρο, προκαλώντας βαρηκοΐα. Όταν ο

πάσχων προσπαθεί να καθαρίσει τα βύσματα με μπατονέτα, τα ωθεί προς το τύμπανο

επιτείνοντας τη βαρηκοΐα, ενώ ταυτόχρονα μπορεί να τραυματίσει τον έξω

ακουστικό πόρο και να προκαλέσει έντονες φλεγμονές με πόνο και πυόρροια. Το

ερώτημα που τίθεται, συνεπώς, είναι αν και πώς πρέπει να καθαρίζουμε τα αυτιά

μας. H απάντηση είναι πως τα αυτιά δεν πρέπει να τα καθαρίζουμε παρά μόνο

μέχρι το σημείο που φτάνει η πετσέτα. Εάν μείνει νερό μέσα, σωστό είναι να το

απορροφήσουμε χρησιμοποιώντας μια λεπτή οδοντογλυφίδα, στην άκρη της οποίας θα

βάλουμε λίγο βαμβάκι για να μην προκληθεί τραυματισμός. Σε περίπτωση που

υπάρχει βύσμα το οποίο αποφράσσει τον πόρο, ο ασθενής πρέπει να βάλει

ελαιόλαδο για τρεις ημέρες (πέντε σταγόνες, τρεις φορές την ημέρα) και μετά να

πάει στον γιατρό. Όσοι έχουν οξείες ή χρόνιες παθήσεις των αυτιών πρέπει να

προσέχουν να μην μπαίνει νερό ή σαπουνάδα στα αυτιά τους, ενώ δεν πρέπει να

χρησιμοποιούν αντικείμενα για τον καθαρισμό τους – το ίδιο και οι ηλικιωμένοι,

οι διαβητικοί και οι ασθενείς με εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα, που

κινδυνεύουν να αναπτύξουν ακόμα και επικίνδυνες για τη ζωή ωτίτιδες (λ.χ.

κακοήθη εξωτερική ωτίτιδα).

Ο Δημήτριος Κανδηλώρος είναι αναπληρωτής καθηγητής Ωτορινολαρυγγολογίας

στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών