«Πετάει» η συμμαχία Αir France – ΚLΜ

Από το γραφείο του που βλέπει προς το αεροδρόμιο Σαρλ Ντε Γκολ, ο Ζαν Σιρίλ

Σπινέτα μπορεί να δει τα απομεινάρια του τερματικού σταθμού που κατέρρευσε τον

Μάιο του 2004, σκοτώνοντας τέσσερις ανθρώπους. Ο τερματικός σταθμός

εξυπηρετούσε 90 πτήσεις της Air France την ημέρα. Μετά το δυστύχημα, χιλιάδες

φοβισμένοι επιβάτες που βρίσκονταν εκεί – ανάμεσα σε συνεργεία διάσωσης,

ασθενοφόρα και περιπολικά – προσπαθούσαν να καταλάβουν τι είχε συμβεί.

Καλός «πιλότος»

«Παρά το γεγονός πως η κατάρρευση έγινε στις 07.30 το πρωί, δεν χρειάστηκε να

ακυρώσουμε ούτε μία πτήση», λέει ο Σπινέτα. Στην οκταετή θητεία του στην Air

France, ο Σπινέτα έχει αποδείξει ότι μπορεί να μετατρέπει τις… αναταράξεις

σε ομαλές προσγειώσεις. Τη δεκαετία του ’90, μετέτρεψε μία κρατική εταιρεία

που έχανε χρήματα σε μία από τις καλύτερες ευρωπαϊκές αεροπορικές εταιρείες.

Μετά τα γεγονότα της 11ης Σεπτεμβρίου, όταν οι ανταγωνιστές μείωναν τις τιμές

των εισιτηρίων και περιέκοπταν πτήσεις, η Air France κατάφερε όχι μόνο να

αυξήσει τον αριθμό των επιβατών της αλλά και να έχει κέρδη. Και σε μία χρονική

περίοδο που ο κλάδος αγωνιζόταν να ξεφύγει από το κύμα χρεοκοπιών, ο Σπινέτα

πέτυχε κάτι που πολλοί θεωρούσαν ακατόρθωτο: ένωσε την Air France με την KLM,

δημιουργώντας τη μεγαλύτερη – σε έσοδα – αεροπορική εταιρεία του κόσμου.

Σε 225 προορισμούς

Σήμερα, ο 61χρονος Σπινέτα είναι επικεφαλής της Air France – KLM, μιας

υπερδύναμης με συνολικό τζίρο 23 δισ. δολαρίων. Αν και ο κολοσσός που προέκυψε

εξακολουθεί να λειτουργεί ως δύο διαφορετικές εταιρείες (με ξεχωριστά

αεροσκάφη και τμήματα προώθησης προϊόντων, για παράδειγμα), έχει ωστόσο

συνδυάσει τους προορισμούς, δημιουργώντας ένα τεράστιο δίκτυο που

πραγματοποιεί πτήσεις σε 225 προορισμούς σε όλον τον κόσμο και μεταφέρει 70

εκατ. επιβάτες ετησίως.

Το 80% των εσόδων της εταιρείας προέρχεται από διεθνείς πτήσεις μεγάλων

αποστάσεων, γεγονός που τη θωρακίζει έναντι του ανταγωνισμού από εταιρείες

χαμηλών ναύλων.

Και στην Αμερική

Άλλωστε, με τη συγχώνευση, η εταιρεία απέκτησε καλύτερη πρόσβαση στην

αμερικανική αγορά, ιδιαιτέρως σε αεροδρόμια-«κλειδιά» με τεράστια επιβατική

κίνηση, όπως είναι αυτά του Χιούστον και της Ατλάντα. H εταιρεία το κατάφερε

αυτό, χάρη στη συνεργασία που εξασφάλισε – μέσω της συμμαχίας SkyTeam – με την

Continental και την Delta. Με πρόσβαση, επίσης, στο αεροδρόμιο Ντε Γκολ του

Παρισιού και το Σίπχολ του Άμστερνταμ, που είναι δύο από τα ευρωπαϊκά

αεροδρόμια με τη μεγαλύτερη επιβατική κίνηση, η Air France – KLM μπορεί να

προσφέρει στους επιβάτες της πολύ περισσότερες επιλογές από οποιαδήποτε

ανταγωνιστική εταιρεία.

H γαλλική κυβέρνηση δημιούργησε την Air France μέσα στη δεκαετία του ’30,

συγχωνεύοντας τέσσερις διαφορετικές εταιρείες. Ο αερομεταφορέας χρησιμοποιούσε

τότε, αποκλειστικά, γαλλικά αεροσκάφη και το 1938 διέθετε το τρίτο μεγαλύτερο

δίκτυο στον κόσμο. Σύντομα ακολούθησε το παράδειγμα της TWA, σερβίροντας στους

επιβάτες σαμπάνια και ζεστά γεύματα. Τη δεκαετία του ’60, η εταιρεία έγινε από

τις πρώτες που έδωσαν στους επιβάτες τη δυνατότητα να βλέπουν ταινίες κατά τη

διάρκεια της πτήσης. Στη συνέχεια, όμως, η Air France δεν τα πήγε τόσο καλά,

αγοράζοντας πολλούς, διαφορετικούς τύπους αεροσκαφών, που δημιούργησαν

προβλήματα στη διαχείριση του προσωπικού (πιλότων και τεχνικών). H εταιρεία

σπαταλούσε χρόνο και χρήμα εκπαιδεύοντας πιλότους και μηχανικούς σε

διαφορετικά αεροσκάφη ή έχοντάς τους καθηλωμένους στο έδαφος, μέχρι να γίνει

διαθέσιμο το αεροσκάφος στο οποίο είχαν εκπαιδευθεί (για να πετάνε ή για να το

συντηρούν).

Έδειξε την αξία του

Τον Σεπτέμβριο του 1997 η Air France στράφηκε στον Σπινέτα, έναν άνθρωπο που

ήξερε καλά πώς να ξεπερνά τους σκοπέλους της γαλλικής γραφειοκρατίας. Ο

Σπινέτα απέδειξε την αξία του σε πολλές περιπτώσεις. Όταν, το 1998, οι πιλότοι

της εταιρείας απεργούσαν για τρεις εβδομάδες (και ενώ πλησίαζε η έναρξη του

Μουντιάλ της Γαλλίας), ο Σπινέτα – ο οποίος βρισκόταν υπό μεγάλη πίεση,

προσπαθώντας να μην εκτεθεί η χώρα διεθνώς – κατάφερε να βάλει τέλος την

απεργία, προσφέροντας στους πιλότους μερίδιο (11%) της εταιρείας ως αντάλλαγμα

στις περικοπές των μισθών.

Ο Σπινέτα έδρασε ακαριαία και μετά τα γεγονότα της 11ης Σεπτεμβρίου: Ενώ οι

ανταγωνιστές πραγματοποιούσαν δεκάδες χιλιάδες απολύσεις, ο γαλλικός εθνικός

αερομεταφορέας «πάγωσε» μεν τις προσλήψεις αλλά εγγυήθηκε στους εργαζομένους

ότι κανείς δεν θα χάσει τη δουλειά του. Επίσης, αποφάσισε όλα τα αεροσκάφη να

έχουν την ίδια διαρρύθμιση στο πιλοτήριο, γλιτώνοντας την εταιρεία από το

κόστος που συνεπάγονταν οι χιλιάδες ώρες εκπαίδευσης πιλότων και τεχνικών.

Έτοιμη να καλωσορίσει την Alitalia

H Air France – KLM είναι πολύ πιθανόν να αποκτήσει έναν νέο σύμμαχο, την

Alitalia. Ο ιταλικός εθνικός αερομεταφορέας δεν κάνει κανένα σχόλιο επ’ αυτού,

ωστόσο εκπρόσωπος της Air France – KLM δηλώνει ότι η εταιρεία «είναι έτοιμη να

καλωσορίσει την Alitalia σε συνομιλίες», αφού πρώτα προχωρήσει η διαδικασία

ιδιωτικοποίησής της και βελτιωθεί η οικονομική κατάσταση της ιταλικής

εταιρείας.

Με μια τέτοια συνεργασία, η Air France – KLM θα είναι σε θέση να προσφέρει

ακόμη περισσότερα δρομολόγια, σε διαφορετικά αεροδρόμια. Όπως λέει και ο

Σπινέτα, «ποτέ οι προορισμοί δεν είναι αρκετοί».

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΔΙΕΘΝΩΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΘΕΜΑΤΩΝ: ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΣ