Θέλει να «ξεχάσει» το Mπεσλάν

Ένα σχολείο, 1.100 άνθρωποι όμηροι Τσετσένων εξτρεμιστών, δύο εφιαλτικά

εικοσιτετράωρα, 330 νεκροί, οι 186 παιδιά. Πέντε μήνες μετά την τραγωδία στο

Μπεσλάν, οι συγγενείς των θυμάτων εξακολουθούν να ζητούν το στοιχειώδες: να

αποδοθούν ευθύνες. Το μόνο που έχει να τους δώσει ο Βλαντίμιρ Πούτιν, όμως,

είναι σκληρότητα και αδιαφορία.

Να πάψουν να διαδηλώνουν αξιώνοντας την αποπομπή του προέδρου της Βόρειας

Οσετίας, Αλεξάντερ Τζαζόκοφ: αυτό ήταν το μήνυμα που έστειλε ο Ρώσος πρόεδρος

στους γονείς που ακόμα θρηνούν, μέσω του απεσταλμένου του στον Βόρειο Καύκασο,

Ντμίτρι Κόζακ. Αφορμή στάθηκε ο αποκλεισμός, επί τρεις ημέρες, του δρόμου που

συνδέει το Μπεσλάν με το Αζερμπαϊτζάν, «πράξη απαράδεκτη» κατά τον Κόζακ. Το

Κρεμλίνο θα προτιμούσε να πάρουν τα πράγματα τον δρόμο της λήθης. H μόνη

υπόσχεση που έδωσαν οι κάτοικοι του Μπεσλάν, ήταν να συνεχίσουν να

διαδηλώνουν, απλώς «στο πλαίσιο του νόμου».

H Έμα Μπετρόζοβα εισέπραξε ως αποζημίωση για τη δολοφονία της οικογένειάς της

1,5 εκατομμύριο ρούβλια (51.000 ευρώ). Μισό εκατομμύριο για τον Ρουσλάν, τον

νεκρό σύζυγό της, μισό εκατομμύριο για τον Αλάν, τον δολοφονημένο γιο της, και

ακόμα μισό εκατομμύριο για τον Ασλάν, τον άλλο δολοφονημένο γιο της. Για τα

δεδομένα της περιοχής, το ποσό είναι αστρονομικό. Ωστόσο, η Έμα δεν θέλει

χρήματα. Θέλει δικαιοσύνη.

Βλαντίμιρ Πούτιν. Το Κρεμλίνο θα προτιμούσε να πάρουν τα πράγματα τον δρόμο

της λήθηςΠριν από τις 3 Σεπτεμβρίου 2004, ήταν μια συνηθισμένη νοικοκυρά, μια

απολιτική γυναίκα που ασχολιόταν μόνο με τον άνδρα και τα παιδιά της. Σήμερα,

είναι ένα δυναμικό μέλος της Επιτροπής Μητέρων Θυμάτων του Μπεσλάν, οργάνωσης

που γεννήθηκε περίπου μία εβδομάδα μετά τη σφαγή, αρχικά ως «αγκαλιά»

αλληλοπαρηγοριάς, για να εξελιχθεί στη συνέχεια σε ισχυρό πολιτικό όχημα που

κάνει τις Αρχές να φοβούνται.

Γυναίκες που άλλοτε δεν ήξεραν τίποτα από πολιτική, έχουν γίνει ξαφνικά ο

εχθρός υπ’ αριθμόν ένα των Αρχών. Δεν είναι πολλές, δεν ξεπερνούν τις 35,

έχουν όμως τη δύναμη να κινητοποιήσουν ανά πάσα στιγμή εκατοντάδες συντοπίτες

τους. Βασικό τους αίτημα είναι η αποπομπή του φιλορώσου Τζαζόκοφ. Τον

κατηγορούν πως η κυβέρνησή του επέτρεψε σε μία ομάδα πάνοπλων Τσετσένων να

εισέλθει, λαδώνοντας, στη Βόρεια Οσετία και να καταλάβει το σχολείο. Τον

κατηγορούν πως οι άνθρωποί του έλεγαν συνεχώς ψέματα στον κόσμο όσον αφορά το

τι συνέβαινε και πως ο ίδιος δεν ενδιαφέρθηκε καθόλου για τις

διαπραγματεύσεις. Τον κατηγορούν ότι δεν έκανε τίποτε προκειμένου να αποτρέψει

το λουτρό αίματος με το οποίο λύθηκε η ομηρεία. Τον κατηγορούν, τέλος, επειδή

ακόμα δεν γνωρίζουν τι συνέβη πράγματι.

Ούτε συζήτηση

Ο Τζαζόκοφ έχει ακόμα έναν χρόνο θητείας και προφανώς ελπίζει πως ο Πούτιν θα

τον κρατήσει και άλλο. Όσο για το να αποχωρήσει ο ίδιος, ούτε συζήτηση. Θεωρεί

πως ο πλήρης ανασχηματισμός της κυβέρνησής του ήταν αρκετός. «Εκτός από το να

σας δώσω τα συλλυπητήριά μου, δεν μπορώ να κάνω τίποτε άλλο για εσάς», ήταν η

απάντησή του στο: «πείτε μου, πώς μπορώ να συνεχίσω να ζω;» της Έμα

Μπετρόζοβα. Καλού-κακού, η Επιτροπή Μητέρων Θυμάτων του Μπεσλάν

παρακολουθείται στενά από τις κρατικές υπηρεσίες ασφαλείας.

ΠΑΡΑΙΤΗΘΗΚΕ

H διευθύντρια δεν άντεξε το μίσος των γονέων

ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ όπου εκτυλίχθηκε η τραγωδία εξακολουθεί να υφίσταται,

τυλιγμένο σε απόκοσμη σιωπή, με ορατό ακόμα το αίμα από τις σφαίρες, σαν σκηνή

εγκαταλελειμμένη από τους ηθοποιούς της. Ένα νέο σχολείο θα λειτουργήσει την

1η Σεπτεμβρίου – πρώτη επέτειο της κατάληψης – σε άλλο σημείο. Θα έχει νέα

διευθύντρια. H 72χρονη Αλεξάντροβνα Τσαλίγεβα παραιτήθηκε την περασμένη

εβδομάδα, μη μπορώντας να αντέξει το μίσος των συντετριμμένων συγγενών. Την

κατηγορούν ότι προσέλαβε τους πιο φτηνούς εργάτες για να ανακαινίσουν το

σχολείο, χωρίς να τους ελέγξει – και αυτοί, σύμφωνα με μία θεωρία, έκρυψαν

όπλα για τους εξτρεμιστές κάτω από τα ξύλινα πατώματα. Την κατηγορούν και για

άλλα πολλά. Τίποτε δεν έχει αποδειχθεί και τα περισσότερα δεν φαίνεται να

ευσταθούν. Οι άνθρωποι αυτοί, όμως, έχουν ανάγκη να δουν κάποιον να πληρώνει.

Ακόμα και η Τσαλίγεβα τους κατανοεί.

Επιμέλεια: Κίττυ Ξενάκη