Ο ΦΟΒΟΣ ενός μεγάλου σεισμού πλανάται απειλητικά στη Νότια Αρμενία. Το

πυρηνικό εργοστάσιο του Μετσαμόρ θεωρείται αναγκαίο, ταυτόχρονα όμως πρόκειται

για μια «εν δυνάμει πυρηνική βόμβα». Το εργοστάσιο Μετσαμόρ υψώνεται

απειλητικά πίσω από τον Έντουαρντ Κενιασιάν, καθώς μας προσφέρει μια φέτα

πεπόνι δικής του καλλιέργειας με την άκρη του μαχαιριού του. «Πυρηνικό

πεπόνι;» ρωτά με πονηρό βλέμμα. Ζει 30 χρόνια δίπλα σε αυτό το εργοστάσιο

εποχής Τσερνόμπιλ, σ’ ένα σεισμικό ρήγμα στη Νότια Αρμενία, δέκα μίλια από τα

σύνορα με την Τουρκία. Ως εκ τούτου, η απειλή της πυρηνικής ενέργειας δεν τον

αιφνιδιάζει. «Αν συμβεί κάτι, αυτό θα έχει επιπτώσεις σε όλη τη χώρα, δεν θα

επηρεάσει μόνο εμένα», ισχυρίζεται ανασηκώνοντας τους ώμους.

H υπόλοιπη Ευρώπη όμως δεν προσεγγίζει το θέμα με την ίδια ελαφρότητα. H

Ευρωπαϊκή Ένωση έχει δώσει σκληρό αγώνα προκειμένου να κλείσει φέτος το

εργοστάσιο γιατί, όπως υποστηρίζει, ο αντιδραστήρας νερού υπό πίεση, ο οποίος

κατασκευάστηκε με βάση τη σοβιετική τεχνολογία πρώτης γενιάς δεν θα αντέξει

έναν μεγάλο σεισμό. Μάλιστα ο εκπρόσωπος της E.E. στην Αρμενία, Αλέξις

Λούμπερ, προκάλεσε αντιδράσεις πρόσφατα όταν είπε ότι η διατήρηση του

εργοστασίου ισοδυναμεί με την «εν δυνάμει πυρηνική βόμβα».

Το Μετσαμόρ κατασκευάστηκε κατά τη δεκαετία του 1970 και έκλεισε ύστερα από

έναν φονικό σεισμό το 1988, εξαιτίας του οποίου σκοτώθηκαν τουλάχιστον 25.000

άνθρωποι στη Βόρεια Αρμενία. Επτά χρόνια αργότερα και ενώ παρουσιαζόταν μεγάλο

έλλειμμα ενέργειας, η αρμενική κυβέρνηση έθεσε και πάλι σε λειτουργία τη

δεύτερη μονάδα του εργοστασίου. Σήμερα υποστηρίζει ότι θα διατηρηθεί μέχρι το

2016, ίσως και μέχρι το 2031. H E.E. έχει ζητήσει να κλείσουν δεκάδες

εργοστάσια ατομικής ενέργειας στην πρώην Σοβιετική Ένωση, ύστερα από την

καταστροφή τού Τσερνόμπιλ. Δεδομένης μάλιστα της επέκτασης των συνόρων της

μέχρι τη Ρωσία, οι ανησυχίες της έχουν ενταθεί. Ευρωπαίοι ειδικοί επιστήμονες

εκτιμούν ότι, αν και το Μετσαμόρ χρησιμοποιεί διαφορετική – και πιο ασφαλή –

τεχνολογία από εκείνη του Τσερνόμπιλ, δεν διαθέτει δευτερεύουσες εγκαταστάσεις

ασφαλείας, ώστε να εμποδίσουν τη διαρροή ραδιενεργού υλικού σε περίπτωση

ατυχήματος.

© The Times, 2004

Επιμέλεια: Ρένα Δημητρίου