Ο Τζον Κέρι αναδείχθηκε νικητής στα σημεία στο τρίτο και τελευταίο

ντιμπέιτ, το οποίο επικεντρώθηκε στα εσωτερικά ζητήματα. H καλή εμφάνιση του

Δημοκρατικού υποψηφίου και στις τρεις τηλεοπτικές αναμετρήσεις εξανέμισε το

προβάδισμα που είχε τον Σεπτέμβριο ο Τζορτζ Μπους, και το προεκλογικό τοπίο

παίρνει τη γνώριμη από τις εκλογές του 2000 αμφίρροπη μορφή όπου τα πάντα

μπορεί να συμβούν.

Τζον Κέρι. Επανέλαβε ότι η εισβολή στο Ιράκ έκανε την Αμερική πιο τρωτή και

όχι πιο ασφαλή

Τώρα, πλέον, σε μια αναμέτρηση στην οποία οι πανεθνικές δημοσκοπήσεις

καταγράφουν στατιστική ισοψηφία (και οι δύο κυμαίνονται σταθερά μεταξύ 46% και

48%), το παραμικρό σφάλμα μπορεί να στοιχίσει την προεδρία, ενώ σημαντικό ρόλο

θα παίξουν οι διαφημίσεις, κυρίως οι αρνητικές.

Σε ό,τι αφορά την τελευταία προεδρική τηλεμαχία, σύμφωνα με δημοσκόπηση του

CNN, τον υποψήφιο των Δημοκρατικών θεώρησε νικητή το 53% έναντι 39% του νυν

προέδρου, ενώ σε μέτρηση που διεξήγαγε το CBS μεταξύ αναποφάσιστων ψηφοφόρων ο

Κέρι επικράτησε με 39% έναντι 25%. Νίκη Κέρι, αλλά με ελάχιστη διαφορά μιας

μονάδας έδειξε και δημοσκόπηση του ABC στην οποία όμως το δείγμα ήταν κυρίως

Ρεπουμπλικανοί (38% των ερωτηθέντων έναντι 30% που ήταν οι Δημοκρατικοί), με

αποτέλεσμα και εδώ η επικράτηση Κέρι να είναι σαφής.

Σε ένα πολωμένο προεκλογικό περιβάλλον ο Τζον Κέρι κατάφερε με τις εμφανίσεις

του στα ντιμπέιτ που είχαν μεγάλη τηλεθέαση να κερδίσει πόντους και τώρα έχει

τη δυναμική με το μέρος του.

Τα επιτελεία των υποψηφίων επικεντρώνουν την εκλογική στρατηγική των επομένων

18 ημερών έως την ημέρα των εκλογών στις αμφίρροπες πολιτείες που

υπολογίζονται γύρω στις 10. Οι πλέον καθοριστικές είναι η Φλόριντα, το Οχάιο

και η Πενσιλβάνια. Όποιος από τους δυο υποψηφίους κερδίσει σε δυο από αυτές θα

είναι πιθανότατα ο επόμενος πρόεδρος της Αμερικής.

Ιράκ και τρομοκρατία

Στην 90λεπτη τηλεμαχία που διεξήχθη στην Αριζόνα χθες τα ξημερώματα (ώρα

Ελλάδας) οι δύο υποψήφιοι ασχολήθηκαν με τα εσωτερικά προβλήματα, αν και στο

πλαίσιο της συζήτησης για την ασφάλεια έθιξαν και τον πόλεμο στο Ιράκ, όπου ο

Κέρι επανέλαβε ότι το μόνο που πέτυχε ήταν να μειώσει την αποτελεσματικότητα

της αντιμετώπισης της πραγματικής απειλής που είναι η Αλ Κάιντα. Ο Μπους

επανέλαβε ότι οι πόλεμοι στο Ιράκ και στο Αφγανιστάν βοήθησαν να

αντιμετωπιστεί το πρόβλημα της τρομοκρατίας, δηλώνοντας ότι «μπορούμε να

είμαστε ασφαλείς, να παραμείνουμε στην επίθεση κατά των τρομοκρατών και

διαδώσουμε την ελευθερία σε όλο τον κόσμο». Ο Τζον Κέρι επανέλαβε ότι η

εισβολή στο Ιράκ έκανε την Αμερική πιο τρωτή και όχι πιο ασφαλή. «Μπορώ να

διεξαγάγω έναν πιο έξυπνο, πιο αποτελεσματικό πόλεμο κατά της τρομοκρατίας.

Δεσμεύομαι ότι θα το κάνω όπως το έκαναν ο Φραγκλίνος Ρούζβελτ, ο Τζων

Κέννεντυ, ο Ρόναλντ Ρίγκαν και οι άλλοι, με τις πιο ισχυρές συμμαχίες» τόνισε

ο Κέρι.

Σε ό,τι αφορά τη φορολογική πολιτική, ο Μπους ανέδειξε τις σημαντικές

ελαφρύνσεις που εισήγαγε, αλλά ο Κέρι απάντησε ότι αυτές ωφελούν κυρίως τους

πλουσίους. Ο Δημοκρατικός υποψήφιος χαρακτήρισε απαράδεκτη την απώλεια ενός

περίπου εκατομμυρίου θέσεων εργασίας κατά την τετραετία Μπους, υπενθυμίζοντας

ότι είναι η πρώτη φορά μετά το κραχ του ’29, που μια κυβέρνηση αδυνατεί να

δημιουργήσει νέες θέσεις εργασίας.

Στο θέμα της υγείας ο Κέρι επανέλαβε ότι είναι απαράδεκτο για τη μεγαλύτερη

και πλουσιότερη δημοκρατία του κόσμου να έχει 45 εκατομμύρια πολίτες

ανασφάλιστους, κάτι που υποσχέθηκε να διορθώσει ο ίδιος εάν εκλεγεί πρόεδρος.

Ο Θεός

Ο Τζορτζ Μπους αναφέρθηκε στην πίστη του στον Θεό και στον ρόλο που

διαδραματίζει στη ζωή του αλλά και στη λήψη αποφάσεων η στενή σχέση του με τη

θρησκεία. H στάση του αυτή εκτιμάται ότι θα συσπειρώσει τη συντηρητική πτέρυγα

του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος και θα αυξήσει τη συμμετοχή των θρησκόληπτων

ψηφοφόρων, ιδιαίτερα των Ευαγγελιστών, στις εκλογές.

Από την πλευρά του, ο Δημοκρατικός γερουσιαστής είχε μεγαλύτερη απήχηση στους

αναποφάσιστους, τους οποίους επιχείρησε να προσελκύσει δηλώνοντας ότι δεν

είναι ένας «αμετανόητος, αριστερός φιλελεύθερος» όπως τον περιγράφει ο

αντίπαλός του, αλλά ένας «μετριοπαθής κεντρώος», που καταλαβαίνει και εκφράζει

τον μέσο εργαζόμενο.